โรงแรมพร้อมWifiในลอมบาร์ดี อิตาลี

ฉันมีความสุขกับการพักที่นี่จริง ๆ และพนักงานแผนกต้อนรับก็ช่วยเหลือดีมาก ฉันขอเปลี่ยนห้องด้วยเพราะฉันไม่ชอบห้องน้ำเพราะพวกเขาให้ห้องที่มีห้องน้ำพิการให้ฉันในตอนแรก และเมื่อฉันขอเปลี่ยน พวกเขาก็เปลี่ยนให้ฉันทันที ทำเลที่ตั้งสะดวกสุดๆ เช่นกัน รถไฟใต้ดินอยู่ห่างออกไปเพียง 3 นาที และมีซูเปอร์มาร์เก็ตและห้างสรรพสินค้าอยู่ห่างออกไป 5-8 นาที สามารถเดินไปยัง🥰 สิ่งเดียวที่ฉันไม่ชอบและควรจะดีกว่านี้ก็คือมื้อเย็น ฉันสั่งปลาแซลมอนกับมันบด และฉันรู้สึกประหลาดใจเมื่อมันมาถึงโต๊ะของฉัน…ดูเหมือนว่ามันแช่แข็งและเพิ่งออกมาจากไมโครเวฟ…

Ostelzzz แตกต่างจากโฮสเทลทั่วไป แม้ว่าคุณจะพักในห้องรวม แต่คุณก็ยังมีห้องส่วนตัวที่ให้ความเป็นส่วนตัวตามที่คุณต้องการ! พวกมันมาในขนาดที่แตกต่างกัน บางอันดูเหมือนห้องมินิเลย! บนเตียง นอกจากผ้าปูที่นอนและผ้าห่มแล้ว คุณยังจะพบผ้าเช็ดตัวฟรีอีกด้วย ห้องน้ำรวมแต่มีอุปกรณ์ที่จำเป็นครบครัน และเหนือสิ่งอื่นใดคือสะอาด เช่นเดียวกับส่วนอื่นของโครงสร้าง อาหารเช้ายอดเยี่ยม หลากหลายมากสำหรับโฮสเทล พนักงานมีความสามารถและใจดีมาก ที่ตั้งที่ยอดเยี่ยม เดินจากสถานีรถไฟกลางมิลาน 15 นาที

Nice hotel service and nice location. Near the train and the bus station. They call it the Eternal City. A phrase that feels almost trite until you stand alone, utterly dwarfed, beneath the Pantheon’s impossible dome, or trace your fingers over travertine worn smooth by two thousand years of passing hands. Rome isn’t just eternal; it’s immediate, visceral, a theatre of existence where the past isn’t preserved behind glass, but bleeds passionately into the vibrant, chaotic present. And experiencing it solo? That’s not loneliness; it’s liberation. It’s a conversation, intimate and profound, between your soul and the city’s timeless spirit. My dialogue began at dawn, chasing the first honeyed light spilling across the Piazza Navona. Alone, you move differently. Unburdened by consensus or compromise, I followed whims: detouring down a cobbled *vicolo* heavy with the scent of baking cornetti, drawn by the sudden, breathtaking reveal of the Trevi Fountain, still relatively quiet. Tossing my coin wasn’t just a tourist ritual; it was a whispered promise to the city, a silent pact sealed in the cool morning air and the fountain’s roaring majesty. Solitude amplifies these moments – the crisp *click* of your heels on ancient stone, the unfiltered awe as Bernini’s marble figures seem to surge from the water, frozen in divine drama. You hear the city’s own heartbeat, the murmur of awakening life, the distant clang of a baker’s shutter, the splash echoing in the vast basin. Wandering towards the Roman Forum, the sheer weight of history becomes palpable, almost a physical pressure. Alone, you can truly stop. You can perch on a sun-warmed block of tufa, gaze at the skeletal arches of the Basilica of Maxentius reaching defiantly towards a piercing blue sky, and let your imagination run riot. No commentary needed, no shared speculation required. Here, amid the ghosts of senators and centurions, the silence isn’t empty; it’s resonant. You feel the centuries compress. A stray cat sunning itself on Julius Caesar’s altar becomes a perfect, poignant metaphor for time’s relentless, indifferent march. The Colosseum looms nearby, its brutal grandeur undeniable. Observing it solo, you feel its dual nature more acutely – the awe-inspiring engineering marvel and the chilling echo of spectated suffering. It prompts introspection, a quiet contemplation on humanity’s enduring contradictions, impossible amidst a crowd’s chatter. Then, the Pantheon. Stepping inside is like walking into the mind of God, conceived by mortals. The sheer scale, the perfection of the dome – that oculus open to the heavens – is humbling beyond words. A shaft of sunlight pierces the dusty interior, illuminating motes dancing like celestial dust. Sitting alone on a bench, head tilted back, the immensity washes over you. The whispers of fellow visitors fade into a reverent hush. You feel infinitesimally small yet profoundly connected to the generations who stood precisely here, awestruck, for millennia. Solitude allows this space for pure, unadulterated wonder. It’s not just seeing; it’s *feeling* the architectural genius, the spiritual ambition made stone. But Rome isn’t just monumental stones; it’s vibrant, messy, delicious life. Crossing the Tiber into Trastevere, the atmosphere shifts. Narrow streets twist like tangled yarn, laundry flutters like colourful flags between ochre buildings, and the air thickens with the garlicky perfume of *cacio e pepe* and frying *carciofi*. Solo travel makes you porous. You notice the old men arguing passionately over espresso at a tiny bar, the clatter of plates from a hidden trattoria kitchen, the effortless elegance of a Roman woman navigating the cobbles in impossible heels. You slip into a *salumeria*, point at mysterious cheeses and glistening olives, and assemble a picnic feast. Finding a quiet step on Piazza Santa Maria in Trastevere, watching life swirl around the ancient basilica as you savour pecorino sharp enough to make your eyes wa

โรงแรมอยู่ไกลจากตัวเมือง คุณต้องนั่งรถไฟใต้ดินสาย M3 จากสถานีกลางไปยังอาสนวิหาร จากนั้นเปลี่ยนไปขึ้นรถไฟใต้ดินสาย M2 และนั่งรถ 12 สถานีเพื่อไปที่นั่น เดินประมาณ 8 นาทีจากทางออกรถไฟใต้ดิน สามารถไปถึงได้โดยถนนตรงยาวและค้นหาได้ง่าย แต่ไม่มีลิฟต์ที่ทางออกรถไฟใต้ดิน คุณต้องถือสัมภาระของคุณแล้วเดินขึ้นบันไดไปที่พื้น ห้องพักในโรงแรมไม่ใหญ่ มีปลั๊กไฟไม่กี่อัน มีเพียงอันเดียวที่ข้างเตียง ไดร์เป่าผมติดผนัง ลมพัดเบามาก และใช้เวลานานในการทำให้แห้ง ไม่มีกิจกรรมเชิงพาณิชย์ใกล้กับโรงแรมและมีร้านอาหารเพียง 2-3 แห่ง ซูเปอร์มาร์เก็ตที่ใกล้ที่สุดก็อยู่ห่างออกไปโดยใช้เวลาเดิน 15 นาทีเช่นกัน แพ็คเกจอาหารเช้าก็โอเค คุณสามารถกินอาหารมื้อเต็มก่อนออกเดินทาง บริการแผนกต้อนรับโดยทั่วไปปกติ

นี่เป็นร้านที่ดีที่สุดที่ฉันเคยพักในมิลานเลยค่ะ เที่ยวบินแรกของฉันคือ 8:30 น. ถึงสนามบินมิลาน เที่ยงคืนถึงสถานีรถไฟกลางมิลาน เดิน 5 นาทีก็ถึง แนะนำให้ไปถึงตอนเที่ยงคืนถึงจะเช็คอินห้องได้แล้ว Glam Hotel Milano ได้รับคำชมอย่างมากในเรื่องนี้ 👍🏻 ห้องพักที่ Glam Hotel Milano มีขนาดใหญ่ สะอาด และอยู่ในทำเลที่ยอดเยี่ยมและสะดวกสบาย มีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ด้วย คราวหน้าไปมิลานฉันจะกลับมาพักอีกแน่นอน

ฉันพักที่โฮสเทล Bovisa Urban Garden เป็นเวลา 2 วัน หลังจากวันแรก เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันเริ่มรู้สึกคันที่มือและเท้า วันรุ่งขึ้น มีตุ่มแดงเล็กๆ ตรงกลางตุ่มมีสีเข้มขึ้นและคัน ฉันไปที่ร้านขายยาเพื่อซื้อยา และพวกเขาบอกว่าเป็นรอยกัดของแมลงเตียง หลังจากรักษาในวันต่อมา อาการไม่ดีขึ้น ฉันส่งอีเมลเกี่ยวกับอาการของฉันไปที่โฮสเทล และพวกเขาบอกว่าได้ตรวจแล้วและไม่มีแมลงเตียง 🤷🏻♀️ ดังนั้น ฉันจึงเขียนรีวิวนี้เพื่อเตือนทุกคนให้ตรวจสอบผ้าปูที่นอนอย่างระมัดระวังก่อนใช้

모든 훌륭했습니다. 호텔에 특히 감사해야 할 일이 있습니다. 여권을 호텔 옷장에 두고 베르니나익스프레스를 타고 가다가 그 사실을 인지했습니다. 호텔에 연락을 했더니 확인하고 즉시 생 모리츠 역으로 보내주었습니다. 더구나 아무런 보상도 없이. 진심 감사했습니다. 호텔은 화려하진 않았지만 정갈했고 욕조도 있었고 모든 것이 편리하게 구성되어있는 호텔인데 찾기가 쉽지 않아서 택시를 탔는데 택시비가 너무 비싼 것이 흠이었습니다.

เทียบกับโรงแรมเก่าและพังในเมืองใหญ่ อันนี้สวยมาก ยังคงเป็นรหัสล็อค สะดวกมาก! ใหม่และสะอาดมาก! ไม่อยากจากไป! อาหารเช้าก็ดีมาก! เช็คอินเร็ว! มีที่จอดรถขนาดใหญ่ ฟรี!

ประสบการณ์โดยรวมที่ Scarletti ถือว่าใช้ได้ แต่ไม่มีอะไรน่าจดจำมากนัก ข้อดี - ใกล้สถานีรถไฟกลาง - ห้องพักและห้องน้ำค่อนข้างกว้างขวาง - เช็คอินง่าย ข้อเสีย ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่มีรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่พลาดไปเมื่อคิดว่าเป็นโรงแรมระดับ 4 ดาว - ฟังก์ชันสมาร์ททีวีถูกปิดใช้งาน ทำให้เข้าถึง Netflix หรือเชื่อมต่อกับอุปกรณ์ต่างๆ ไม่ได้ - สบู่บรรจุในขวดขนาดเล็กแบบใช้แล้วทิ้ง ซึ่งไม่เพียงพอและไม่ยั่งยืน - ไม่มีป้ายห้ามเข้า ทำให้แม่บ้านเกือบเดินเข้ามาหลายครั้งขณะที่เรากำลังอาบน้ำ ข้อดี: - ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มเติม เช่น ห้องออกกำลังกายหรือสระว่ายน้ำ แต่ระบุไว้ชัดเจนในคำอธิบายของโรงแรม - ไฟบางดวงในห้องทำงานแบบเซ็นเซอร์ แต่ดับลงหลังจากนั้นไม่กี่นาที - เครื่องชงกาแฟ ถ้าเราตัดสินว่าเป็นโรงแรมระดับ 3 ดาว ก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่คาดหวังไว้ ถือว่าดีทีเดียว แต่เมื่อเทียบกับราคาแล้ว ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก แต่ก็โอเคสำหรับการเข้าพักสองสามวัน

โรงแรมใหม่ทันสมัย เดินจากสถานีประมาณ 15 นาที รถไฟฟ้าใต้ดินที่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างออกไปโดยใช้เวลาเดิน 7-10 นาที (สายตรงไปยัง Duomo) ในห้องมีเครื่องใช้ในห้องน้ำ ตู้เย็นพร้อมมินิบาร์ ตู้เซฟ ไม่มีรองเท้าแตะและเสื้อคลุม อาหารเช้าดีมาก โรงแรมกำลังอยู่ระหว่างการปรับปรุง (พวกเขากำลังตกแต่งห้องให้เสร็จ) แต่เราไม่ได้กังวลเรื่องนั้น