โรงแรมที่มีบาร์ในลอมบาร์ดี อิตาลี

นี่เป็นร้านที่ดีที่สุดที่ฉันเคยพักในมิลานเลยค่ะ เที่ยวบินแรกของฉันคือ 8:30 น. ถึงสนามบินมิลาน เที่ยงคืนถึงสถานีรถไฟกลางมิลาน เดิน 5 นาทีก็ถึง แนะนำให้ไปถึงตอนเที่ยงคืนถึงจะเช็คอินห้องได้แล้ว Glam Hotel Milano ได้รับคำชมอย่างมากในเรื่องนี้ 👍🏻 ห้องพักที่ Glam Hotel Milano มีขนาดใหญ่ สะอาด และอยู่ในทำเลที่ยอดเยี่ยมและสะดวกสบาย มีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ด้วย คราวหน้าไปมิลานฉันจะกลับมาพักอีกแน่นอน

ห้องไม่มีกาต้มน้ำร้อน และแม้แต่แก้วกระดาษก็ไม่มีครับ/ค่ะ พอไปขอที่ฟรอนท์ เขาก็ให้มาสองใบ แต่ดูไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ ตอนจองได้ระบุขอห้องที่เงียบสงบ อาจเป็นเพราะทางโรงแรมไม่ชอบแขกที่เรื่องมากรึเปล่าไม่แน่ใจครับ/ค่ะ เลยได้ห้องชั้น 1 ติดถนน ข้างล่างเป็นบาร์ กลางคืนเสียงดังมากครับ/ค่ะ อ่างล้างหน้าในห้องน้ำก็เตี้ยมาก แถมยังมีชั้นวางของอยู่ด้านบน ทำให้ไม่สะดวกเลยเวลาแปรงฟันหรือล้างหน้าครับ/ค่ะ

ฉันมีความสุขกับการพักที่นี่จริง ๆ และพนักงานแผนกต้อนรับก็ช่วยเหลือดีมาก ฉันขอเปลี่ยนห้องด้วยเพราะฉันไม่ชอบห้องน้ำเพราะพวกเขาให้ห้องที่มีห้องน้ำพิการให้ฉันในตอนแรก และเมื่อฉันขอเปลี่ยน พวกเขาก็เปลี่ยนให้ฉันทันที ทำเลที่ตั้งสะดวกสุดๆ เช่นกัน รถไฟใต้ดินอยู่ห่างออกไปเพียง 3 นาที และมีซูเปอร์มาร์เก็ตและห้างสรรพสินค้าอยู่ห่างออกไป 5-8 นาที สามารถเดินไปยัง🥰 สิ่งเดียวที่ฉันไม่ชอบและควรจะดีกว่านี้ก็คือมื้อเย็น ฉันสั่งปลาแซลมอนกับมันบด และฉันรู้สึกประหลาดใจเมื่อมันมาถึงโต๊ะของฉัน…ดูเหมือนว่ามันแช่แข็งและเพิ่งออกมาจากไมโครเวฟ…

Ostelzzz แตกต่างจากโฮสเทลทั่วไป แม้ว่าคุณจะพักในห้องรวม แต่คุณก็ยังมีห้องส่วนตัวที่ให้ความเป็นส่วนตัวตามที่คุณต้องการ! พวกมันมาในขนาดที่แตกต่างกัน บางอันดูเหมือนห้องมินิเลย! บนเตียง นอกจากผ้าปูที่นอนและผ้าห่มแล้ว คุณยังจะพบผ้าเช็ดตัวฟรีอีกด้วย ห้องน้ำรวมแต่มีอุปกรณ์ที่จำเป็นครบครัน และเหนือสิ่งอื่นใดคือสะอาด เช่นเดียวกับส่วนอื่นของโครงสร้าง อาหารเช้ายอดเยี่ยม หลากหลายมากสำหรับโฮสเทล พนักงานมีความสามารถและใจดีมาก ที่ตั้งที่ยอดเยี่ยม เดินจากสถานีรถไฟกลางมิลาน 15 นาที

โรงแรมค่อนข้างใหม่ ห้องใหญ่มาก แนะนำเลย โรงแรมเดินไม่ไกลจากรถไฟ แต่จากปากทางเข้าโรงแรมเดินเข้าไปในโรงแรมค่อนข้างไกลหน่อย แต่พอรับได้ ห้องโอเค ดูแล้วสะอาด แต่มีบุหรี่ที่ใช้แล้วของใครไม่รู้ตกอยู่ในห้องน้ำ เจ้าหน้าที่โรงแรมใจดี ให้เช๊คอินก่อนเวลา ค่อนข้างเป็นไปได้ยากที่โรงแรมในยุโรปให้เช๊คอินได้ก่อนเวลาแต่โรงแรมนี้ใจดีมาก ถ้ามีโอกาศจะกลับไปพักอีกแน่นอน แต่สำหรับคนเอเชียฤดูหนาวในโรงแรมยังคงค่อนข้างเย็นไปหน่อย แต่โดยรวมโอเค

Hotel that is just starting out. Still under construction. Staff needs to be consistent in their reply. One staff said the water is complimentary. Another said it is chargeable. Hotel staff also left the bag of toilet paper in the room.

บ่ายวันที่ 5 มิถุนายน 2025 ผมเช็คอินเข้าโรงแรม หลังอาหารเย็น ผมรู้สึกง่วงเล็กน้อยจากอาการเจ็ตแล็ก ผมจึงเผลอหลับไปตอน 22.00 น. ประมาณ 22.30 น. ผมได้ยินเสียงใครบางคนรูดบัตรเข้าห้อง ผมกรีดร้องด้วยความตกใจ ผมเห็นผู้หญิงผมบลอนด์คนหนึ่งลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่และสะพายเป้มาด้วย เธอรีบอธิบายอย่างรวดเร็วว่าอาจเป็นความผิดพลาดของพนักงานต้อนรับ และเธอไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ผมตกใจ ต่อมาเธอบอกว่าเธอลงไปข้างล่างเพื่อขอให้พนักงานต้อนรับเปลี่ยนห้อง ผมคิดว่าทุกคนทำผิดพลาด รวมถึงพนักงานต้อนรับ ผมจึงใช้เก้าอี้ยันประตูห้องไว้แล้วกลับไปนอนต่อ ระหว่างเวลา 00.30 น. ถึง 01.00 น. ประตูห้องของผมถูกผลักเปิดออกอีกครั้ง เก้าอี้ที่ผมถืออยู่พิงประตูส่งเสียงดัง ผมเห็นชายคนหนึ่งเป็นชาวยุโรป แต่ไม่ได้เป็นคนผิวขาว ไม่ได้สูงหรืออ้วน สะพายเป้และกระเป๋าเดินทางใบเล็ก พอเห็นฉันตะโกน ชายคนนั้นก็ถอยกลับทันทีโดยไม่พูดอะไรสักคำ ฉันรีบค้นหาเบอร์แผนกต้อนรับของโรงแรมในห้องทันที แล้วโทรไปบอกเขาว่า ”คืนนี้มีคนมาเยี่ยมห้องฉันสองครั้งแล้ว มีโอกาสไหมที่จะเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สาม? ขอคุยกับผู้จัดการของคุณหน่อยได้ไหม?” พนักงานต้อนรับรีบขอโทษทันที บอกว่าระบบมีปัญหา เขาบอกว่าจะรายงานปัญหาให้ผู้จัดการทราบทันทีและจะติดต่อกลับภายในไม่กี่นาที ไม่ถึง 10 นาทีต่อมา พนักงานต้อนรับก็โทรมาบอกว่าได้คุยกับผู้จัดการแล้ว พร้อมอธิบายข้อผิดพลาดของระบบและขอโทษ ด้วยความเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยส่วนตัว ฉันจึงไม่ได้คุยเรื่องนี้ต่อทางโทรศัพท์ เพียงแต่ยืนยันว่าไม่ควรเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สาม จากนั้นฉันก็พิงเก้าอี้ไว้กับประตูและนอนหลับยาวตลอดคืน ตอนอาหารเช้า ฉันเดินไปร้องเรียนกับพนักงานต้อนรับผิวขาวคนหนึ่ง ชายผิวดำที่อยู่ใกล้ๆ รีบอธิบายทันทีว่าเขาเข้าเวรเมื่อคืนก่อนและรับสายฉัน เขาบอกว่าเขาขอโทษไปแล้ว พอเห็นว่าพวกเขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้มากนัก ฉันจึงกลับไปกินอาหารเช้าต่อ แต่ความตกใจจากคืนนั้นยังคงอยู่ นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 15 ปีที่ฉันได้เดินทางไปมากกว่า 20 ประเทศ ที่มีคนบุกรุกเข้ามาในห้องฉันด้วยบัตรห้องพัก ทั้งๆ ที่เป็นช่วงกลางดึก และมีคนบุกรุกเข้ามาสองครั้งในคืนเดียว

Nice hotel service and nice location. Near the train and the bus station. They call it the Eternal City. A phrase that feels almost trite until you stand alone, utterly dwarfed, beneath the Pantheon’s impossible dome, or trace your fingers over travertine worn smooth by two thousand years of passing hands. Rome isn’t just eternal; it’s immediate, visceral, a theatre of existence where the past isn’t preserved behind glass, but bleeds passionately into the vibrant, chaotic present. And experiencing it solo? That’s not loneliness; it’s liberation. It’s a conversation, intimate and profound, between your soul and the city’s timeless spirit. My dialogue began at dawn, chasing the first honeyed light spilling across the Piazza Navona. Alone, you move differently. Unburdened by consensus or compromise, I followed whims: detouring down a cobbled *vicolo* heavy with the scent of baking cornetti, drawn by the sudden, breathtaking reveal of the Trevi Fountain, still relatively quiet. Tossing my coin wasn’t just a tourist ritual; it was a whispered promise to the city, a silent pact sealed in the cool morning air and the fountain’s roaring majesty. Solitude amplifies these moments – the crisp *click* of your heels on ancient stone, the unfiltered awe as Bernini’s marble figures seem to surge from the water, frozen in divine drama. You hear the city’s own heartbeat, the murmur of awakening life, the distant clang of a baker’s shutter, the splash echoing in the vast basin. Wandering towards the Roman Forum, the sheer weight of history becomes palpable, almost a physical pressure. Alone, you can truly stop. You can perch on a sun-warmed block of tufa, gaze at the skeletal arches of the Basilica of Maxentius reaching defiantly towards a piercing blue sky, and let your imagination run riot. No commentary needed, no shared speculation required. Here, amid the ghosts of senators and centurions, the silence isn’t empty; it’s resonant. You feel the centuries compress. A stray cat sunning itself on Julius Caesar’s altar becomes a perfect, poignant metaphor for time’s relentless, indifferent march. The Colosseum looms nearby, its brutal grandeur undeniable. Observing it solo, you feel its dual nature more acutely – the awe-inspiring engineering marvel and the chilling echo of spectated suffering. It prompts introspection, a quiet contemplation on humanity’s enduring contradictions, impossible amidst a crowd’s chatter. Then, the Pantheon. Stepping inside is like walking into the mind of God, conceived by mortals. The sheer scale, the perfection of the dome – that oculus open to the heavens – is humbling beyond words. A shaft of sunlight pierces the dusty interior, illuminating motes dancing like celestial dust. Sitting alone on a bench, head tilted back, the immensity washes over you. The whispers of fellow visitors fade into a reverent hush. You feel infinitesimally small yet profoundly connected to the generations who stood precisely here, awestruck, for millennia. Solitude allows this space for pure, unadulterated wonder. It’s not just seeing; it’s *feeling* the architectural genius, the spiritual ambition made stone. But Rome isn’t just monumental stones; it’s vibrant, messy, delicious life. Crossing the Tiber into Trastevere, the atmosphere shifts. Narrow streets twist like tangled yarn, laundry flutters like colourful flags between ochre buildings, and the air thickens with the garlicky perfume of *cacio e pepe* and frying *carciofi*. Solo travel makes you porous. You notice the old men arguing passionately over espresso at a tiny bar, the clatter of plates from a hidden trattoria kitchen, the effortless elegance of a Roman woman navigating the cobbles in impossible heels. You slip into a *salumeria*, point at mysterious cheeses and glistening olives, and assemble a picnic feast. Finding a quiet step on Piazza Santa Maria in Trastevere, watching life swirl around the ancient basilica as you savour pecorino sharp enough to make your eyes wa

สิ่งอำนวยความสะดวกในโรงแรมใหม่มาก ห้องพักมีขนาดใหญ่มาก และโซฟาในห้องก็กลายเป็นเตียงโซฟาขนาดใหญ่เมื่อเปิดออก การคมนาคมสะดวกมาก ห่างจากสถานีรถไฟกลางสาย M3 เพียง 2 สถานี และโรงแรมอยู่ห่างจากทางออกรถไฟใต้ดินเพียง 500 เมตร เหมาะสำหรับการเดินทางเพื่อธุรกิจและการเดินทางเพื่อธุรกิจ ข้อเสียเปรียบประการเดียวคืออาหารเช้าแพงเกินไป (30 ยูโร) และห้องพักไม่มีรองเท้าแตะแบบใช้แล้วทิ้งให้ แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบมากนัก โดยรวมแล้ว นี่คือการเข้าพักที่สะดวกสบายที่สุดที่ฉันเคยพบมาระหว่างการเดินทางเพื่อทำธุรกิจที่มิลานหลายครั้ง .

สะดวกและใกล้สถานีกลางมิลาน! ห้องน่ารักมากจนฉันตื่นเต้นทันทีที่เข้ามา! ทำความสะอาดอย่างละเอียดและฉันไม่เคยรู้สึกอึดอัดเลย พนักงานที่แผนกต้อนรับทุกคนใจดีและทำให้ฉันรู้สึกสบายใจ ร้านอาหารใกล้โรงแรมอร่อยมาก แถมยังมีร้านค้ามากมายเพราะอยู่ใกล้สถานีด้วย!