Smile Angkor Grand Theater

รอยยิ้มของนครวัดเป็นการแสดงเวทีประวัติศาสตร์ของนครวัดที่สร้างขึ้นร่วมกันโดยยูนนาน Wentou Group และกัมพูชา ซึ่งมีลักษณะจีนที่แข็งแกร่ง ชอบส่วนแดนซ์ของนางฟ้ามากที่สุด การแสดงทั้งหมดยังดีมาก

การแสดงรอยยิ้มของวอร์กกล่าวว่าใช้เงินเป็นจํานวนมากและเชิญทีมผู้กํากับโอลิมปิกจีนและนักแสดงท้องถิ่นซึ่งเป็นโครงการแนะนําของกระทรวงการท่องเที่ยวกัมพูชา การแสดงจะแนะนําประวัติศาสตร์ของราชวงศ์อังกอร์ นครวัด และตํานานบางเรื่องผ่านแสงไฟ เอฟเฟกต์พิเศษคอมพิวเตอร์ การแสดงร้องเพลงและเต้นรํา ฯลฯ ผ่านการชมโบราณสถานในตอนกลางวันและชมการแสดงในตอนเย็น รู้สึกเหมือนเป็นกระบวนการที่สมบูรณ์มากขึ้น การแสดงทั้งหมดใช้เวลาประมาณ 70 นาทีแบ่งออกเป็นหกบทนําโดยเด็กและเทพเจ้าสี่ด้านเพื่อเล่าเรื่องราวของตํานานของอังกอร์ ระหว่างนี้ มีการผสมผสานระหว่างการแสดง เช่น เต้น กายกรรม การเล่นเปียโน ไม้กลอง ร้องเพลง เล่าเรื่องตํานานในประติมากรรมลอยน้ําลึกลับของนครอังกอร์ และสุดท้ายก็จบลงอย่างลงตัวด้วยรอยยิ้มหินต่างๆ โดยรวมถือว่าดีทีเดียว

ตอนนั้นเราไปมีกรุ๊ปทัวร์มากมายตามไป แต่โชคดีที่ตั๋วที่เราซื้ออยู่ใกล้กับส่วนกลางมากกว่าจึงดูดีกว่า โดยทั่วไปแล้วถ้าเป็นที่นั่ง A อยู่ตรงกลางตรงเหมือนที่นั่ง B จะเป็นตําแหน่งรอบๆ เรากินข้าวก่อน ตอนนั้นรถรับส่งเราช้าไปครึ่งชั่วโมง ฉันไม่รู้ว่ามันมาจากสถานะอะไร ในที่สุด บริษัท ส่งรถตุ๊กๆ มา นั่นคือรถสามล้อไฟฟ้าที่เรียกว่าดึงเราไปที่นั่นเพื่อทานอาหารก่อน จากนั้นเขาก็ให้รูปถ่ายบนม้วน หรือคุณสามารถเลือกป๊อปคอร์นได้ อย่างไรก็ตาม ทางเลือกที่สอง เราเลือกที่จะถ่ายรูปกับนักแสดงในเวลานั้น เรารู้สึกตกใจมากเมื่อได้เห็นการแสดงทั้งหมด เพราะมีบางส่วนขององค์ประกอบของผู้กํากับที่เข้าร่วมประเทศจีน เพราะมีผู้กํากับจีนในการเขียนบทละครโดยรวมมันดูดี อย่างไรก็ตาม มีการแสดงกายกรรมประมาณสองหรือสามนาทีตรงกลาง ความรู้สึกคือการแสดงของจีนในโรงละครนี้ค่อนข้างโด่งดังและได้เข้าร่วมการแสดงนานาชาติเพราะมีการแสดงที่มองเห็นได้ค่อนข้างน้อยในนครวัด จากนั้นโดยทั่วไปจะไปดูสถานที่ท่องเที่ยวหรือชมความเป็นมืออาชีพ การแสดง. สําหรับการใช้จ่ายในท้องถิ่น การจองตั๋วออนไลน์จะคุ้มค่ากว่า หากคุณไม่ได้ซื้อตั๋วกับนักแสดง คุณจะต้องจ่าย 1 ดอลลาร์แยกต่างหาก บุฟเฟ่ต์มีค่อนข้างหลากหลาย มีบาร์บีคิวสดและเส้นหมี่ผัด แต่โดยพื้นฐานแล้วแผงลอยแบบนี้ เราต้องเข้าแถวเมื่อเราพบทีมจีน ดังนั้นเราจึงเอาอาหารสําเร็จรูปและกินเสร็จแล้วเราสามารถเข้าแถวเพื่อดูการแสดงและดูการแสดงเสร็จ มีรถพิเศษมารับเราที่ประตูและกลับโรงแรม การแสดงของเขาเป็นหลักคือการแสดงให้เห็นถึงความรุ่งเรืองและความล้มเหลวของราชวงศ์อังกอร์ เขาเคยเป็นยุครุ่งโรจน์ที่นี่ แต่ต่อมาด้วยการพัฒนาของเวลาและการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองทําให้ราชวงศ์หายไปในที่สุด ในมุมมองของมนุษย์ กระบวนการทั้งหมดยังคงค่อนข้างมีคุณค่าทางการศึกษา แต่จริงๆ แล้วฉันคิดว่าความรู้สึกที่ใหญ่ที่สุดที่ฉันได้เห็นมาหลายวันคือคุณต้องเรียนรู้ประวัติศาสตร์และไปดูพระธาตุเหล่านี้ หากคุณไม่ได้ทําการบ้านเพียงพอ ในสายตาของคุณ คุณจะรู้สึกว่ามันเป็นกองหินก้อนใหญ่ ดังนั้นเราจึงซื้อตั๋วไปพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติก่อน จากนั้นเราก็ซื้อเครื่องฟังประวัติศาสตร์ ในพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ เราใช้เวลาเกือบสามชั่วโมงเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ทั้งห้านี้ จากนั้นเราก็ไปดูรอยยิ้มของอังกอร์เพราะมีโรงละครที่แสดงในราชวงศ์อังกอร์ ตอนนั้นฉันถามฝ่ายบริการลูกค้า เขากล่าวว่ารอยยิ้มของอังกอร์เป็นตัวแทนมากขึ้นและการแสดงของเขามีแนวโน้มที่สูงขึ้น ผู้ชมสามารถอยู่ในที่เกิดเหตุได้เพราะนักแสดงบนเวทีจะลงมาโต้ตอบกับผู้ชม ฉันคิดว่ามันค่อนข้างดี มีการโต้ตอบทั้งหมดสองครั้ง แต่ฉันคิดว่ามันตลกมาก เป็นครั้งที่สอง ตอนแรกนักแสดงลงมาและหยิบของที่คุณสามารถอธิษฐานได้ แต่ผู้ชมหลายคนไม่เข้าใจในความเป็นจริงเมื่อเขามากับคุณกับสิ่งที่เขานําพร

ประติมากรรมที่มีชื่อเสียงที่สุดในนครเวอร์กคือรอยยิ้มของอังกอร์ใบหน้าที่ดูเหมือนจะยิ้มและไม่มีที่สิ้นสุดของความคิดศิลปะนี้อุดมไปด้วยในสมัยโบราณซึ่งไม่น่าชื่นชมและจะสร้างความตื่นเต้นใดๆในการตกแต่งใดๆ

ใบหน้าหัวเราะที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก รอยยิ้มที่ผสมผสานระหว่างความโกรธและความเย็นแต่สิ่งที่น่าขันที่สุดคือเขมรสีแดงของกัมพูชาเองซึ่งทําลายบรรพบุรุษและนิรันดร์ของบรรพบุรุษเก่าและทําลายวัฒนธรรมของกัมพูชา 面对珍藏ประวัติศาสตร์กัมพูชาที่ยิ่งใหญ่''我想โง่ได้อย่างไรที่จะตามมา,没有祖先的聪明'可悲可悲可悲。

รอยยิ้มของนครวัดเป็นรูปแกะสลักหินขนาดใหญ่รูปทรงบุคคลที่สง่างาม ยิ้มไม่ยิ้มไม่มาก เป็นสถานที่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอาคารแห่งนี้ ไม่ว่าใครมาถึงที่นี่ก็จะประทับใจ ‘อึ้ง เดินไม่ไหว

หลุมฝังศพลีอิงเลือกออร์กเพื่อถ่ายทอดข้อความลึกลับ ยุคของรูปแบบเลือกออร์กซ่อนความลับในหัวใจ ฉันยังเลือกนครออร์กและตื่นตาตื่นใจอารยธรรมโบราณ แล้วคุณล่ะ