พิพิธภัณฑ์ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ต็วลสเลง

Tuol Sleng เป็น "ต้องไป" อย่างแน่นอน หากคุณเคยอยู่ในพนมเปญ ค่าเข้าชม $5 นี่เป็นหลักฐานว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเราอนุญาตให้การเมืองและความโกรธเอาชนะมนุษยชาติของเรา ไปที่นั่นเวลา 8.00 น เมื่อมันเปิดให้มีสถานที่สําหรับตัวเอง - มันเป็น ความรู้สึกที่น่ากลัวมาก เมื่อกลุ่มทัวร์และนักเรียนเริ่มกลิ้งเข้ามาหลัง 8:30 น. ด้วยเสียงรบกวน การวิ่งไปมา ฯลฯ ก็สูญเสียผลบางอย่าง

ประสบการณ์นั้นค่อนข้างเยือกเย็นและหดหู่ เห็นได้ชัดว่าสถานที่แห่งนี้มีประวัติศาสตร์อันมืดมนและผู้คนสามารถสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดและความทุกข์ที่เกิดจากที่นั่น ผู้คนจํานวนมาก แต่พวกเขายังคงสุภาพและไม่มีเสียงดังอย่างที่คาดไว้ ไม่ได้รับไกด์ส่วนตัว ก็ดีพอๆ กับได้เสียงและเดินไปรอบ ๆ ตัวคุณเอง แต่มันยากที่จะติดตามเสียงที่เล่นเมื่อใด อย่างไรก็ตาม ก็ยังคุ้มค่าที่จะเยี่ยมชมเพื่อชื่นชมประวัติศาสตร์และสิ่งที่ชาวเขมรเคยผ่าน

สถานที่แห่งนี้มีประวัติมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดกับคนจนคนนี้

ประสบการณ์ที่ชวนให้หลงใหล ประสบการณ์ที่ชวนให้หลงใหลมาก แม้จะได้ศึกษามาก่อนและการเยี่ยมชมจริง ก็ยังไม่น่าเชื่อที่จะลองห่อหัวของคุณรอบๆ สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ ประวัติศาสตร์นี้มีความดิบมาก น่าประทับใจ อารมณ์ และยังคงสดใหม่ บล็อกเวลาประมาณ 2-3 ชั่วโมงสําหรับการเยี่ยมชมของคุณ นําหูฟังเสียงหรือแม้แต่คู่มือ ใช้เวลาของคุณ สะท้อน ใช้เวลาในการประมวลผลสิ่งต่างๆ หรือให้ตัวเองหายใจ ... และเป็นผู้ให้บริการของเรื่องราวที่คุณได้ยินและเห็น (รู้สึกว่าไม่เหมาะสมที่จะถ่ายรูปใดๆ)

พิพิธภัณฑ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ Tuol Sleng หรือเพียงแค่ Tuol Sleng เป็นพิพิธภัณฑ์ที่บันทึกการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของกัมพูชา ตั้งอยู่ในพนมเปญ สถานที่แห่งนี้เป็นโรงเรียนมัธยมเดิมซึ่งถูกใช้เป็นเรือนจํารักษาความปลอดภัย 21 โดยระบอบเขมรแดงตั้งแต่ปี 1975 จนกระทั่งล้มเหลวในปี 1979 ตั้งแต่ปี 1976 ถึง พ.ศ. 2539 มีคนประมาณ 20,000 คนถูกคุมขังที่ Tuol Sleng และเป็นหนึ่งในศูนย์ทรมานและการประหารชีวิตระหว่าง 150 ถึง 196 แห่งที่ก่อตั้งโดยเขมรแดงและตํารวจลับที่เรียกว่า Santebal

พิพิธภัณฑ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ Tuol Sleng (เขมร: សារមន្ទីរឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង โรมัน: Saromontir Ukredth Kamm Braly Pouchsasa Tuol Sleng) หรือเพียงแค่ Tuol Sleng (เขมร: ទួលស្លែង Tuol Slangang [tu�ີນลลลสา Audeniu]; ไฟ "เนินต้นไม้พิษ" หรือ "Strychnine Hill") เป็นพิพิธภัณฑ์ที่บันทึกการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของกัมพูชา ตั้งอยู่ในพนมเปญ สถานที่แห่งนี้เป็นโรงเรียนมัธยมเดิมที่ใช้เป็นเรือนจํารักษาความปลอดภัย 21 (S-21; เขมร: មន្ទីរស -២១) โดยระบอบเขมรแดงตั้งแต่ปี 1975 จนถึงการล่มสลายในปี 1979 ตั้งแต่ปี 1976 ถึง พ.ศ. 2539 มีคนประมาณ 20,000 คนถูกคุมขังที่ Tuol Sleng และเป็นหนึ่งในศูนย์ทรมานและการประหารชีวิตระหว่าง 150 ถึง 196 แห่งที่ก่อตั้งโดยเขมรแดงและตํารวจลับที่เรียกว่า Santebal (ในคําที่แท้จริง "ผู้พิทักษ์แห่งสันติภาพ") การประชุมพิเศษในศาลกัมพูชาได้ตัดสินว่ากังเคียวอี้หัวหน้าคุกสําหรับอาชญากรรมต่อมนุษยชาติและละเมิดร้ายแรงของอนุสัญญาเจนีวา 1949 เขาเสียชีวิตในวันที่ 2 กันยายน 2020 ขณะรับโทษชีวิต [4]