ไม่มีใครในเกียวโตในช่วงวันหยุดวันแรงงาน ว่างจนคุณสามารถวิ่งในฮิกิออนได้ 100 เมตร แม้แต่ภูเขาหยวน แม้แต่ภูเขาหยวน! ไม่! ต่อแถว! ! ! กินมัน! ! ! บะหมี่อุด้งเนื้อน้ํามันร้อนๆ บะหมี่อุด้งเย็นระยิบระยับ ยังมีเทมปุระไก่จานนึง สวยมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เพื่อนเริ่มร้องไห้เมื่อยน้ําลง “หอมมาก หอมมาก กินเร็ว เส้นนี้หอมมาก” คือน้ํามันหอมที่ทําจากทางร้าน หลังจากกระเทียมกระเทียม ต้นหอม ขิง ผัดหอมน้ํามันหอมๆ แล้ว ตุ๋นกับเนื้อวัว เนื้อวัว เนื้อวัว ต้มเป็นชามหอมมัน หายดีมากๆ อุดรดุมาก แม้จะทําอุดรร้อน แต่ก็ไม่เน่ากินนาน ฟันมาก เพื่อนกินแก้มป่อง มีความสุขมาก อุดรเย็นก็ยาวเหมือนปี ตะเกียบลง คงต้องยืน โชคดีที่พนักงานให้ส้อมเล็กๆ แบบแปลกๆ ตัดเส้นให้สั้นๆกินได้ ความหมายคือ ตัดไปไม่กี่ชิ้นจิ้มน้ําจิ้มหอมปลากะพงและโคลนแครอท นุ่มเหนียวเหนียวแน่นๆ หอมข้าวสาลีหวานๆ ฉันเสียใจเล็กน้อยหลังจากลง ฉันควรจะกรีดมัน บ้านของมันเสียเกินไป ฉันกลายเป็นหนูโดยตรง น้ําจิ้มซุปก๋วยเตี๋ยวและของทอดของเขามันง่ายมากคุณพูดไม่ดีอยู่แล้วถ้าฉันเข้าแถวเหมือนปกติฉันจะไม่มีความสุขอย่างแน่นอน พูดไม่ได้ว่าไม่ดีเพราะกินค่อนข้างสบายเหมือนกินที่บ้าน ภูเขาหยวน อยู่ในภูเขาสองชั้นในโตเกียวในอาคารสองชั้นริมถนน สิบกว่าปีที่แล้ว เจ้าของตัดสินใจลาออกและต้องการที่จะดึงออกจากวิถีชีวิตที่ฝังอยู่ในกลุ่มเหมือนตะปูเล็กๆ และไม่รู้ว่าจะทําอะไร เขาเดินไปหลายที่และกินข้าวมากมาย และในที่สุดเขาก็นึกถึงคุณยายของเขา นึกถึงร้านอุดรเล็กๆ ที่ยายเปิด นึกถึงอุดรร้อนๆ ข้าวขาวนุ่มๆ หอมกลิ่นดอกปลาไม้จิ้มน้ําเส้น นึกถึงรอยยิ้มของร้าน เสียงดัง และความอบอุ่นของผู้คน ในที่สุดก็กลับมาบ้านเก่าที่เคยเป็นร้านอุดร ตัดสินใจเปิดร้านอุดรแบบยาย