Yamamoto Menzou Review

ไม่มีใครในเกียวโตในช่วงวันหยุดวันแรงงาน ว่างจนคุณสามารถวิ่งในฮิกิออนได้ 100 เมตร แม้แต่ภูเขาหยวน แม้แต่ภูเขาหยวน! ไม่! ต่อแถว! ! ! กินมัน! ! ! บะหมี่อุด้งเนื้อน้ํามันร้อนๆ บะหมี่อุด้งเย็นระยิบระยับ ยังมีเทมปุระไก่จานนึง สวยมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เพื่อนเริ่มร้องไห้เมื่อยน้ําลง “หอมมาก หอมมาก กินเร็ว เส้นนี้หอมมาก” คือน้ํามันหอมที่ทําจากทางร้าน หลังจากกระเทียมกระเทียม ต้นหอม ขิง ผัดหอมน้ํามันหอมๆ แล้ว ตุ๋นกับเนื้อวัว เนื้อวัว เนื้อวัว ต้มเป็นชามหอมมัน หายดีมากๆ อุดรดุมาก แม้จะทําอุดรร้อน แต่ก็ไม่เน่ากินนาน ฟันมาก เพื่อนกินแก้มป่อง มีความสุขมาก อุดรเย็นก็ยาวเหมือนปี ตะเกียบลง คงต้องยืน โชคดีที่พนักงานให้ส้อมเล็กๆ แบบแปลกๆ ตัดเส้นให้สั้นๆกินได้ ความหมายคือ ตัดไปไม่กี่ชิ้นจิ้มน้ําจิ้มหอมปลากะพงและโคลนแครอท นุ่มเหนียวเหนียวแน่นๆ หอมข้าวสาลีหวานๆ ฉันเสียใจเล็กน้อยหลังจากลง ฉันควรจะกรีดมัน บ้านของมันเสียเกินไป ฉันกลายเป็นหนูโดยตรง น้ําจิ้มซุปก๋วยเตี๋ยวและของทอดของเขามันง่ายมากคุณพูดไม่ดีอยู่แล้วถ้าฉันเข้าแถวเหมือนปกติฉันจะไม่มีความสุขอย่างแน่นอน พูดไม่ได้ว่าไม่ดีเพราะกินค่อนข้างสบายเหมือนกินที่บ้าน ภูเขาหยวน อยู่ในภูเขาสองชั้นในโตเกียวในอาคารสองชั้นริมถนน สิบกว่าปีที่แล้ว เจ้าของตัดสินใจลาออกและต้องการที่จะดึงออกจากวิถีชีวิตที่ฝังอยู่ในกลุ่มเหมือนตะปูเล็กๆ และไม่รู้ว่าจะทําอะไร เขาเดินไปหลายที่และกินข้าวมากมาย และในที่สุดเขาก็นึกถึงคุณยายของเขา นึกถึงร้านอุดรเล็กๆ ที่ยายเปิด นึกถึงอุดรร้อนๆ ข้าวขาวนุ่มๆ หอมกลิ่นดอกปลาไม้จิ้มน้ําเส้น นึกถึงรอยยิ้มของร้าน เสียงดัง และความอบอุ่นของผู้คน ในที่สุดก็กลับมาบ้านเก่าที่เคยเป็นร้านอุดร ตัดสินใจเปิดร้านอุดรแบบยาย

เน้นเส้นอุดรโฮมเมดร้อนๆ แบบเด้งๆ เต็มๆ ร้านเน็ตแดงคิวยาวมีชาร้อนและผ้าห่มให้ลูกค้าที่รอคอย เทมปุระกรอบนอกนุ่มใน ข้าวหวานๆ ตอนนี้นึกถึงน้ําลายไหลออกมาแล้ว

เราเข้าไปใกล้เวลาปิด 6 โมงเย็นแต่เค้ายังให้เราเข้าไป เราสั่งซุปก๋วยเตี๋ยวอุดรและไก่เทมปุระกันหมด เราชอบอาหารง่ายๆ แต่อร่อย แต่ความอบอุ่นและอัธยาศัยของพนักงานทุกคน ทําให้มันกลายเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจําของเราในเกียวโตจริงๆ

แนะนําไปกินป่าของซีทริป อันนี้ขึ้นชื่อว่าอร่อยที่สุดในเกียวโต อยู่ใกล้กับวัดพระอุดรและอยู่ไม่ไกลจากเมืองน่านจันทร์ เราเข้าไปทานตั้งแต่ 12.00 น. กว่าจะเข้าคิวถึง 1:30 น. กินเสร็จคนต่อคิวเยอะมาก เมื่อเข้าแถว เสมียนจะแสดงเมนูให้คุณก่อนและช่วยสั่งอาหาร ประสิทธิภาพค่อนข้างดี ระหว่างทางยังส่งชามาสองสามครั้ง แต่ไม่มีประโยชน์ ร้านเล็กเกินไปและคนต่อคิวเยอะมาก ฉันสั่งอุด้งรสเผ็ด และซุปเนื้อใสที่เพื่อนสั่งก็อร่อยมาก ซุปอร่อยมาก เค็มไปหน่อย บะหมี่ทําเป็น q 弹มาก และปริมาณไม่เล็ก เมื่อกินแล้ว คุณจะเห็นเจ้านายหล่อมากที่แกล้งทําบะหมี่ เจ้านายสุดหล่อจะริเริ่มถามรสชาติของบะหมี่อร่อยหรือไม่ จากรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ คุณสามารถสัมผัสได้ถึงความตั้งใจของร้าน ไม่แนะนําเต้าหู้อัลมอนด์ที่ส่งหลังอาหาร

แปลกๆ ออกมาจากร้านขายอาหารมากมายในเมืองหลวงเกียวโต ที่ไม่เด่นแต่เรียกว่า “ร้านราเม็งแห่งแรกในเกียวโต” : บะหมี่ยามะยาม่า ทางร้านทําเป็นบะหมี่อุด้งทั้งหมดทําจากฝีมือและรสชาติดี เทมปุระทอดเป็นสีทองและละเอียดอ่อน ที่ถูกใจกว่านั้นคือราคาเป็นดินมาก ไม่ถึง 1,000 เยน

ซุปก๋วยเตี๋ยวภูเขาหยวน - ว่ากันว่าปกติจะน้อยกว่าถ้าคิวนานกว่าหนึ่งชั่วโมงหรือสามชั่วโมง ก๋วยเตี๋ยวเย็นของผักเทมปุระอร่อยมากจนประทับใจ! เทมปุระผักจุ่มเกลือใส่ปาก น้ําและรสหวานทําให้ฉันลืมความอร่อยของสันหลังเนื้อวัวเมื่อคืนกิน!

บะหมี่ภูเขาหยวนทิเบตเป็นบะหมี่อูหลงอันดับหนึ่งในตํานานในเกียวโต อยากไปสํารวจว่าเสน่ห์แบบไหนที่ทําให้นักชิมเต็มใจที่จะรอคิวสองชั่วโมงเพื่อกินบะหมี่อุด้งร้อนๆ สักชามในเกียวโต? เมื่อฉันมาถึงเวลา 11.00 น. แถวนั้นยาวแล้ว และดูเหมือนว่าจะมีแขกท้องถิ่นจํานวนมาก ร้านมีขนาดเล็กมาก มีเพียงสองโต๊ะและบาร์หนึ่งวง เนื้อวัวและวัว เนื้อวัวและเนื้อวัวเข้มข้นมาก และเทมปุระไก่มีกลิ่นหอมและนุ่มมาก เกรงว่าความอบอุ่นและความพึงพอใจแบบนี้จะยากที่จะสัมผัสในที่อื่น