Pyathada Paya Review

พระธาตุเจดีย์มีดาดฟ้ายอดเจดีย์ที่ใหญ่ที่สุดในพุกาม นักถ่ายรูปที่มีเสาสามเท้ามาชมพระอาทิตย์ขึ้นและตกที่นี่เพื่อตีเท้า เจดีย์พระธาตุไม่ได้อยู่ริมถนนใหญ่ต้องเดินผ่านถนนเล็กๆเลยไม่ค่อยสะดวกที่จะนั่งรถแบตเองเวลาแสงไม่ดีเราเลือกไปช่วงบ่ายด้วย ทางขึ้นหอค่อนข้างแคบ ชานชาลาเปิดโล่งแน่นอน วิวดี แนะนําให้เรียกรถม้าไปถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นและตกช่วงเช้าและเย็นจะปลอดภัยกว่า

ที่นี่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดสําหรับชมมูกู่ชาวบ้านในกรงผ้าฝ้ายรีบกลับบ้านและแกะและรถม้าที่ควบม้าและควายที่เต็มไปด้วยฝุ่นบนทรายและสีทองภายใต้พระอาทิตย์ตก วัวและแกะบินผ่านฝุ่นที่เพิ่มขึ้นผสมกับอนุภาคที่ไม่บริสุทธิ์ในอากาศและพระอาทิตย์ตกดินสะท้อนให้เห็นถึงฉากหลังที่ไกลราวกับข้ามเวลาและอวกาศเหมือนกลับไปสู่ยุคโบราณของอาณาจักรพุกาม และตอนนี้มันเป็นภาพ ามีกี่คนด้านบนและรองเท้าด้านล่างควรมีกี่รองเท้า เข้าไปจากประตูต้องผ่านทางเดินยาวมาก และถนนด้านล่างก็ไม่ได้ดีกว่าประตูหรือแย่กว่านั้น ลองนึกภาพว่าเราเดินเท้าเปล่าบนถนนดังกล่าวในช่องมืดและมืดเพราะทางเดินแคบและระมัดระวังจะถูกกระตุ้นโดยคนด้านหลัง กลิ่น - เข้าไปในประตูมีพระพุทธรูปซึ่งครอบครองครึ่งหนึ่งของอาคารตะวันออกทั้งหมด ข้างๆมีบันไดเตี้ยเป็นทางเดียวที่จะขึ้นไปบนยอดวัดทางเดินขึ้นหอคอยค่อนข้างแคบแต่พอขึ้นมาจะพบว่าจุดชมวิวเดิมใหญ่มาก จุดชมวิวที่นี่เป็นชานชาลาที่ใหญ่ที่สุดในพุกาม เจดีย์แห่งนี้มีเจดีย์ที่มีแพลตฟอร์มที่ใหญ่ที่สุดในพุกามด้วย ฐานของเจดีย์นี้มีขนาดใหญ่มาก การออกแบบเดิมควรเป็นเจดีย์ขนาดใหญ่ที่คล้ายกับสุรามานีและอัณฑะ แต่เนื่องจากความสัมพันธ์ต่างๆ ด้านบนของเจดีย์ลดลงอย่างมาก จึงมีแพลตฟอร์มขนาดใหญ่เช่นนี้ ยืนอยู่บนชานชาลานี้สามารถมองเห็นวิวเจดีย์ที่ไม่รู้จักมากมายในระยะไกล เคยได้ยินมาว่าที่นี่ถูกปกคลุมเพราะแผ่นดินไหวในเดือนสิงหาคม 16 แต่ไม่ใช่หรือฝุ่นแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น ตอนที่ไปก็ยังปีนเขาที่นี่ได้ เป็นหอคอยแรกที่ขึ้นและพระอาทิตย์ตกครั้งแรกในพุกามหลังจากที่เรามาถึงพุกาม รู้มานานแล้วว่าจะไม่สวยกว่าพระอาทิตย์ตกดินฝั่งซูซานโตและเบรดี้ แต่ก็ยังทําให้เราตื่นตาตื่นใจ ในที่สุดก็เจอทําเลดีๆ นั่งชมวิวเงียบๆ เพลิดเพลินกับพระอาทิตย์ตกที่สวยงามของพม่า เพลิดเพลินกับแสงแดดอันงดงามที่เปลี่ยนไปของสีสัน และชื่นชมเจดีย์นับพันที่ค่อยๆ มืดลงในรูปทรง ราวกับว่าทุกอย่างในโลกได้หายไปเหลือเพียงจินตนาการอันล้ําค่า ในพระอาทิตย์ตกมีเพียงไม่กี่เจดีย์สีแดงเข้มโบราณและวัดที่ทรุดโทรมบนพื้นดินเหมือนครึ่งหนึ่งของหมากรุกกระจายไปทั่ว แสงอาทิตย์ตกส่องประกายบนดินแดนที่ยากลําบากนี้ทุกเจดีย์ถูกจุดด้วยสีทองและยืนอย่างสง่างามในหญ้าร้างราวกับเงาที่งดงามและเหงาของราชวงศ์ในอดีต เพียงมองแวบเดียวมันเป็นที่น่าจดจําที่สวยงามคลาสสิกแต่เย็นในป่าในมุมที่ลืมเธอสวยและมองโลกเย็น

ตื่นตี 4 30 รถยนต์ไฟฟ้า 5 ออกเดินทางสู่พระอาทิตย์ขึ้น กับดวงดาวในท้องฟ้ายามค่ําคืนมืดๆ ขับรถประมาณ 30 นาที ในที่สุดก็ถึงจุดหมาย ผาย-ท่า-ดาพญา วัดนี้คนไม่เยอะ แต่เห็นวิวบอลลูนร้อนใต้แสงยามเช้า ! นําจุดเริ่มต้นที่ดีมาสู่วันใหม่จริงๆ

ที่ตั้งของ Pyathadapagoda เรียกได้ว่าเป็นสถานที่ที่สัญจรไปมาไม่สะดวกที่สุด แต่ทิวทัศน์ก็เยี่ยม มีฟาร์มปศุสัตว์ในตอนเย็น มีชานชาลาขนาดใหญ่จากระดับน้ําทะเล 190 เมตร ยืนไม่กี่ร้อยคนไม่ใช่ปัญหา และยังเป็นสถานที่ที่ดีในการชมพระอาทิตย์ตกอีกด้วย

วันแรกฉันไปภูเขาที่มีผู้คนมากมายและทะเล ฉันพบชาวต่างชาติและถามฉันว่าปีชตาดาไปอย่างไร แต่เราไม่มีแผนที่กระดาษ วันรุ่งขึ้นฉันไปหอคอยเพื่อชมพระอาทิตย์ตกโดยไม่ได้ตั้งใจ ก่อนที่ฉันจะรู้ว่ามันเป็นหอคอยแห่งนี้และเป็นหอคอยที่มีชื่อเสียงสําหรับชมพระอาทิตย์ตก