Moan Review

คาเฟ่อยู่บนเขา ห่างจากถนนบนเขา ต้องวางแผนการเดินทางให้ดีๆ เก็บเงินไปรอบๆ กันเป็นสถานที่ที่เหมาะแก่การมานั่งชิลรอชมพระอาทิตย์ตกดินมาก ถึงแม้จะปิด 6 โมงเย็น แต่ก็สามารถสั่งอาหารได้ 5 โมง! พักให้พอหาที่นี้ บ้านและซอยรอบๆ เหมาะแก่การถ่ายรูปด้วย

ร้านกาแฟเก่าแก่ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน ดูค่อนข้างเล็ก และให้ความรู้สึกเหมือนเป็นร้านเก่าเมื่อหลายสิบปีก่อน อย่างไรก็ตาม กลิ่นกาแฟเข้มข้นที่ยื่นออกมาที่ประตูนั้นหอมจริงๆ นอกจากนี้ยังมีของว่างสําหรับมื้อเช้าและมื้อกลางวันซึ่งรสชาติดี

Mao'an น่าจะเป็นคาเฟ่วรรณกรรมสุดปังในเกียวโต ห้องชาที่สร้างขึ้นในยุค Taisho ร้านอายุนับร้อยปี ได้รับการจัดอันดับให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่โดดเด่นในปี 2003 ขึ้นรถบัสลงที่วัด Yinke หรือสถานี Jingtu Temple เดินต่อไปอีก 10-15 นาทีก็จะเจอป้ายบอกทาง หรือลงป้ายรถเมล์ที่ คุชิวาวะ ไปทางถนนสายคาริตะศาลเจ้ากิตะ เดิน 15 นาที ขึ้นตามเส้นทางป่า หอบ 20 นาที ในที่สุดก็เห็นบ้านไม้เก่าๆ ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางป่าหนาแน่น ซ่อนตัวอยู่บนยอดเขากิตาฮิตะ มรณะ และเป็นอิสระ! ร้านอาหารดีๆ แบบนี้ คิวเป็นปกติ รอประมาณ 45 นาทีก่อนจะรอที่สถานที่ ชั้นแรกเป็นพื้นที่ทํางานและรอ และชั้นสองเป็นร้านอาหาร ต้องถอดรองเท้า! เพลิดเพลินกับน้ําชายามบ่ายท่ามกลางสีเขียวชอุ่ม มันสดชื่นจริงๆ!

ว่ากันว่าเป็นร้านกาแฟที่เล็กที่สุดในเกียวโต คุณต้องไปก่อน มิฉะนั้น จะไม่มีการที่นั่งอย่างแน่นอน ยากที่จะหาเส้นทางและเวลาเปิดเฉพาะในทรัพยากรการท่องเที่ยวในประเทศ ฉันชื่นชมเพื่อนของฉันในกลยุทธ์และค้นหาเส้นทางประมาณ เส้นทางไปยังร้านนี้ เราขึ้นรถบัสไปที่สถานีใกล้ภูเขาคิตะก่อน จากนั้นจึงขับรถนําทางด้วยโทรศัพท์มือถือ เราเริ่มขึ้นภูเขาจากศาลเจ้าเล็กๆ ที่มืดมนเล็กน้อยบนภูเขา เราปีนขึ้นไปประมาณ 40 นาที ในเกียวโตในเดือนกันยายน มียุงอยู่บนภูเขา โชคดีที่มีเพื่อน มิฉะนั้น ถนนบนภูเขานี้ค่อนข้างมืดมน ฉันไม่เห็นนักท่องเที่ยวคนอื่นหรือป้ายบอกทาง เมื่อฉันเกือบอยากจะยอมแพ้ ในที่สุดฉันก็เห็นบ้านไม้สองชั้นขนาดเล็ก เมื่อฉันมาถึงประตู ฉันได้ยินเสียงของใครบางคน ดูเหมือนว่าฉันมาจากทางอื่นที่ขึ้นไปบนภูเขา Mao'an เปิดเวลา 11:30 น. เมื่อเพื่อนของฉันมาถึง ฉันอยู่ในแถวแรกก่อน 11 โมง จากนั้นเราเห็นมีคนมาแถวด้านหลังและชาวต่างชาติหลายคน เสมียนเปิดประตูเวลา 11:30 น. เราเข้าไปตรงไปที่ชั้นสองเพื่อหาที่นั่งตรงกลางของหน้าต่างเพื่อนั่ง ความเหนื่อยล้าของการปีนเขาและถูกยุงกัดเพิ่งหายไป นอกหน้าต่างมีต้นไม้หนาแน่นบนภูเขาคิตะ แล้ววิวพาโนรามาของเกียวโตในระยะไกล น่าสนใจมากที่จะดื่มกาแฟ กิน พูดคุย และชมทิวทัศน์ในที่ซ่อนอยู่เช่นนี้ มีที่นั่งไม่มากนัก ไม่นาน ชั้นสองเต็ม และโดยทั่วไปทุกคนจะนั่งเป็นเวลานานในการปีนเขา ดังนั้นหากคุณต้องการที่นั่งที่ดีและเลือกที่นั่งริมหน้าต่างเพื่อชมวิว ขอแนะนําให้ไปแต่เช้าเหมือนเรา เมื่อเราลงจากเขาเราเลือกถนนอีกสายหลังบ้านเหมาอัน มีบันไดหินวนไปทางลงเขา มีบ้านพักอาศัยมากมายในเส้นทางนี้ และยังมีป้าย Mao'an หลายป้าย เดินดีกว่าที่เราเดินขึ้นเขา นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มาจากภูเขาบนถนนสายนี้ แต่ระยะทางดูเหมือนจะยาวขึ้น

ภูเขาไม่สูงมาก เช็คอินแล้วรอ นั่งในลานเล็กๆ รอหนึ่งชั่วโมงก็ไม่เบื่อ บ้านเก่าได้รับการดูแลอย่างดี