วัดมหากัลยางค์ เป็นวัดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและสูงที่สุดแห่งหนึ่งของพม่า มีอายุกว่า 100 ปี ปัจจุบันเป็นบ้านของพระสงฆ์นับพัน ที่นี่เปรียบเสมือนมหาวิทยาลัยสงฆ์ที่มีนักเรียนเกือบ 2,000 คน ฉากงดงาม ที่มีชื่อเสียงที่สุดของวัดคือ “ข้าวพระพัน” ที่จัดขึ้นทุกวันเช้า ทุกวัน 10.00 น. นักท่องเที่ยวต่างชาติมารวมตัวกันเพื่อชมภาพพระพันคนทานอาหารกลางวันด้วยกัน ยังไม่ถึงเวลานักท่องเที่ยวก็ยืนรอถ่ายรูปกันแต่เช้าตรู่ ระหว่างทางไปโรงอาหารพระสงฆ์ถือถ้วยและเดินออกจากพระสงฆ์ของพวกเขาส่วนใหญ่มองตรงไปทางสายตาของพวกเขาและดูเงียบสงบและรักษาความสงบและความสงบของพระสงฆ์และพวกเขารวมตัวกันในกลุ่มของพระสงฆ์ที่ยิ่งใหญ่ เดินเข้าไปในโรงอาหารอย่างเป็นระเบียบในสายตาที่อยากรู้อยากเห็นของนักท่องเที่ยว ผู้ชายชาวพม่าต้องออกงานศพครั้งเดียวในชีวิตไม่จํากัดเวลานานหรือสั้นบางท่านเป็นพระตลอดชีวิต ยิ่งไปกว่านั้นคือปี หลายเดือน หรือแม้แต่หนึ่งหรือสองสัปดาห์ โดยทั่วไปเด็กอายุประมาณ 5--10 พ่อแม่จะต้องเตรียมพิธีกรรมซึ่งสําคัญมากสําหรับแต่ละครอบครัว พระภิกษุทั้งใหญ่และเล็กล้วนมองไม่เห็นเฉียงศีรษะ และพวกเขาไม่สนใจการบริจาคใดๆ นี่คือหัวใจของพระพุทธเจ้าจริงๆ

วัดมหากัลยางค์ ตั้งอยู่ริมทะเลสาบท่ามันตะวันออก หัวสะพานอูเบ็ง เป็นพระอารามที่ใหญ่ที่สุดของพม่า ที่นี่เปรียบเสมือนมหาวิทยาลัยสงฆ์ที่มีนักเรียนเกือบ 2,000 คน ฉากงดงาม น่าชม!

ไปแต่เช้า จะเห็นพระพันคนมาบิณฑบาตที่นั่น

สํานักสงฆ์มหากัลยางค์ ตั้งอยู่ในย่านเมืองเก่าของพระมหาปราการ มัณฑะเลย์ ใกล้สะพานอูเบ็ง เป็นพุทธศาสนาที่สําคัญของพม่าที่มีอายุกว่า 60 ปี ที่นี่มีพระสงฆ์ที่ปฏิบัติธรรมมายาวนานเกือบพันคน และยังมีการมาตั้งถิ่นฐานระยะสั้นจํานวนมาก คนรวยส่งลูกมาปฏิบัติธรรมที่นี่หลายปีแล้วจึงออกไปโรงเรียน ถือว่าเป็นทองคําที่นี่ จุดชมวิวที่มีชื่อเสียงที่สุดของวัดคือข้าวของพระสงฆ์นับพันที่จัดขึ้นตอน 10:30 น. ทุกวัน ภายในลานจัดเรียงเป็นสองแถวอย่างเรียบร้อย ตักบาตรเข้าแถวให้ตักอาหารที่แจกอาหาร มื้อเที่ยงเป็นอาหารมังสวิรัติง่ายๆ แล้วเดินไปทานที่ร้านอาหาร ยื่นแขนขวาเมื่อทาน อาหารของพระทั้งหมดมีให้โดยผู้ศรัทธาในท้องถิ่น

At 9:30 we arrived at the Mahaganayan Monastery, which is famous for thousands of monks'meals. At this time, there are not many tourists. Let's go around the monastery first. The monks have chants, cleaning and bathing. Most of them are young monks, all of them are handsome. It seems that only the selected talents can become monks. At 10:15 o'clock, the monks, in twos and threes, left-handed bowls, went to the Zhaitang one after another and stood in front of the Zhaitang. More and more monks were standing in two lines, each with a solemn manner. At 10:30 a.m., the monks accepted the food, vegetables and fruits of their donors and then entered the chateau. Thousands of people sat in the Chateau and ate quietly. The whole ceremony lasted about 60 minutes. Only here can we see such a big scene.

สถานที่ที่มีความเชื่อและฉากตักบาตรตกตะลึง