มารับเราคือมูฮัมหมัด ลุงอาหรับ เด็ก ๆ เรียกว่าพี่ขี้เหร่ มารับเราแล้วไปที่แกรนด์ไฮแอทเพื่อรับชาวอินเดียและขึ้นถนน ทุกจุดแวะพักระหว่างทางมีผู้คนและพี่ชายขี้เหร่จับมือกันอย่างกระตือรือร้น จุดเติมพลังยาง ลุงที่ดูแข็งแรงมาก จับมือรถของเราและพี่ขี้เหนียวตั้งแต่ปลายรถ และสัมผัสได้ถึงมิตรภาพของโลกอาหรับ จุดเล่นมอเตอร์ไซค์ทะเลทรายด้วยค่าใช้จ่ายเอง เราไม่ได้เล่นกันทั้งสองคน แต่ไปเล่นทรายอย่างเงียบๆ พี่ซิลลี่ไม่มีอะไรพาเราไปล้างทรายล่วงหน้าและเอาสเก็ตบอร์ดให้เราเล่น มีรถหลายคันที่ทางออกความเร็วสูงที่ฉันไปกินข้าว พี่ซิลลี่วิ่งไปตลอดทาง เมื่อถึงที่ยังมีรถ 10 คัน มีที่จอดว่าง เขาแค่ชะลอตัวลงและขับขึ้นอีกครั้ง ฉันบอกว่าพี่ขี้เหนียวไม่รังเกียจที่จะแกสเซิลที่นี่เขาขับรถไปที่สามเหลี่ยมและเข้าแถวลงทางด่วน มาถึงที่กินบอกเราว่าจะขี่อูฐฟรีฮันน่าวาดด้วยมือ ที่นั่งฟรี เรานั่งแถวแรกหน้าเวทีซึ่งดีกว่าตําแหน่งวีไอพีมาก บุฟเฟ่ต์มีอาหารไม่มาก ดังนั้นฉันจึงมีความสุขที่จะไปที่อาหรับชาทาเฮาส์เพื่อทานอาหารเย็นเมื่อฉันกลับถึงโรงแรม นอกจากนี้ ฉันยังจ่ายค่าบริการสําหรับการเล่นควันน้ําและนกอินทรี การเดินทางที่อุดมสมบูรณ์มาก พี่ขี้เหนียวที่ฉันพบ ครอบครัวอินเดียดูเหมือนจะไม่ให้ทิปและในที่สุดเราก็ลงจากรถและยินดีที่จะให้ทิป 100 เดลเดอร์ ริสไบ

ทะเลทรายที่นําเรามานั้นไม่ได้เป็นที่กว้างไกลอย่างที่คิด แต่มีพืชทะเลทรายอยู่ข้างใน เราพยายามหลีกเลี่ยงพวกเขาเมื่อเราถ่ายรูปดังนั้นทุกอย่างจึงเป็นความจริง

Chongsha นั้นคล้ายกันกับฆ่า เมื่ออยู่บนทางหลวงแผ่นดินใหญ่ รถเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง สาวๆ ดูเหมือนจะลึกกว่าผู้ชาย เพราะไม่ต้องขับรถ ไม่ต้องคิดเรื่องขับไม่ได้

ซาฟารีสุดเจ๋ง ไดรเวอร์มืออาชีพ บรรยากาศในทะเลทรายไม่ต้องผ่านคําพูด) พระอาทิตย์ตกนางฟ้า

ครั้งแรกที่เห็นทะเลทราย น่าทึ่งมาก กับท้องฟ้าสีคราม โจยทริปนี้และแพ็คเกจทะเลทรายรวมอาหาร

สนุกมาก ขอบคุณ trip.com

มันยอดเยี่ยมมากที่ฉันสามารถพูดได้