Dalangou Review

ถ้าป่าสีของ Dalanggou จะถูกจับคู่ด้วยสายตาที่สบายตาสีของลานโกว์ต้องวัดด้วยสายตาที่ไร้สาระ มุมมองของฉันมีสีสันและตัดสี...ระหว่างทางกลับจากภูเขา Xianglu ในอุทยานมิคังซังโกะไปยังจุดชมวิว Kurogo มีต้นสนใบไม้ญี่ปุ่นยาวประมาณหนึ่งพันเมตรตั้งตระหง่านอยู่ทั้งสองข้างของถนนเราเดินตรงไปเมื่อเราลงจากรถ ครั้งแรกที่กล้องมุ่งหน้าไปยังผู้ชายสีทอง ท้องฟ้าที่ตัดด้วยกิ่งไม้สนเป็นแม่น้ําสีฟ้าไหลผ่านระหว่างโพเซของเราและวางไว้ในภาพของเรา ใบสีแดงของหมีดําได้หายไปในลมฤดูใบไม้ร่วงและคุณสามารถกลับจากความล้มเหลวตามภาพฉันรอที่จะทิ้งกลยุทธ์เพื่อทําลายแผนการเดินทางและมุ่งหน้าไปยังพื้นที่อนุรักษ์ธรรมชาติของลิงกัว ดิสก์สีของน้องสาวนางฟ้าที่ถูกทิ้งไว้บนโลกเราตกใจกับสีสันสดใสเปิดตาของฉันเพื่อหายใจและร้องเพลงกับสีฤดูใบไม้ร่วงที่สวยงาม ภูเขาที่เรียงซ้อนกันเปรียบเสมือนผ้าคลุมไหล่ขนาดใหญ่และหลากสีสัน ต้นไม้สีทอง สีแดง และสีเขียวขึ้นและลงตามแนวภูเขา กิ่งก้านของพลับพลาระยิบระยับในลมภูเขาที่บริสุทธิ์ แสงแดดส่องถึง และท้องฟ้าเป็นสีฟ้า เราเดินไปรอบ ๆ ปากของต้าหลานโกวโกว ตื่นตาตื่นใจกับความงามที่อยู่ตรงหน้า กล้องและโทรศัพท์มือถือพร้อมใช้งาน ทิวทัศน์และความงามก็เก็บไว้ด้วยกัน การชมวิวและแม่น้ําที่ฝั่งของ Dalangou เป็นพรของดวงตาหรือความหรูหราของจิตใจ? บางทีตอนนี้ฉันยืนนิ่งเป็นฉากในเลนส์ของคนอื่น! ไม่ต้องมองกระจกฉันเชื่อว่าฉันต้องเป็นลมฤดูใบไม้ผลิสิบไมล์และสีสวย สีแดงไวน์แดงห่านสีเหลืองทองส้มสีเขียวอ่อนสีเข้ม... มุมมองของฉันเป็นสีสันตัดสีที่ตัดออกหูของฉันอย่างบ้าคลั่งและความเร่งรีบของหัวใจของฉันสัมผัสได้ถึงใครเป็นรุ่นหลังเมื่อถึงช่วงเวลาของหัวใจ ถ้าป่าสีของ Dalangou จะถูกจับคู่ด้วยสายตาที่สบายตาสีของลานโกวจะต้องวัดด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เดินขึ้นตามลําธารและใบไม้ที่เลี้ยงดูใบไม้ร่วงลื่นเข้าไปในเลนส์ของเรา ฟ้าร้องไห้ยาวแน่นอนเป็นมุมที่ถอดหมวกและยกมือของคุณและโยนต้นไม้ที่สดใสและท้องฟ้าสีฟ้าดวงอาทิตย์ น้ําเป็นคลื่นและภูเขาเป็นยอดตา ในเวลานี้การชะลอจังหวะการเดินเป็นท่าที่ดีที่สุดสําหรับการพักผ่อนของฉัน ในขณะที่ปีนขึ้นไปบนความสูงและมองไปไกล ยิ้มแย้มภูเขา ลูบความรักที่ได้รับจากสี สมองของฉันยังคงวิ่งไปรอบๆ หายนะ มีความสุข และความคิดหลายพันไมล์ เพลงที่ใสสะอาดของ Ye'er และเต้นรําของภูเขาสีที่งดงามดึงดูดสายตา "เพลงกลางวันต้องดื่มไวน์" "ม้วนควีนวนิยาย บ้า" ฉันอยากเมาและฝันร้ายในโลกดอกไม้หลากสีสันนี้! —— ไวน์ล่ะ? —— หนังสือล่ะ? เอา-เปียโน-มา-ฮ่าฮ่า เด็กหนังสือ" ไปชมทิวทัศน์และปล่อยให้ฉันหลงทางคนเดียว!