วัดดาจินวาเป็นอาคารที่สําคัญกว่าของวัดตาเอ๋อ การมองภายนอกนั้นงดงามและสีทองจริงๆ โดยเฉพาะเมื่อพระอาทิตย์ส่องเข้ามา มีผู้คนจํานวนมาก ดังนั้นจึงยากที่จะเข้าใจการเยี่ยมชมอย่างละเอียดและละเอียด คุณสามารถเข้าแถวและเดินไปรอบๆ ได้เท่านั้น
วัดดาจินวา ศาลเจ้าพระใหญ่ ตั้งอยู่กลางวัดท่าเอ๋อ แปลว่า “ไซลตัน ชิงโม” ในภาษาทิเบต แปลว่า จินวา มีพื้นที่ก่อสร้าง 450 ตารางเมตร ศาลาพระใหญ่ทองคําสร้างขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ. 1560 และต่อมาในปี พ.ศ. 2311 ใช้ทองคํา 1,300 สอง สีขาวและเงินมากกว่า 10,000 ตัว หลังคาเปลี่ยนเป็นยอดทอง ก่อตัวเป็นยอดทองทรงหลังคาสูงสามชั้น ต่อมาประดับหัวเมฆเคลือบและกลีบบัวหยดบนหน้าผา สันหลังบินมีเจดีย์และ "ก้นเปลวไฟ" คู่หนึ่ง สี่มุมมีคิงคองและระฆังทองแดง ชั้นล่างเป็นผนังอิฐกํามะถัน ชั้นสองเป็นหน้าต่างด้านข้าง กระจกพระธาตุทองคําที่ยื่นออกมา โถงเสาด้านหน้าห่อด้วยผ้าห่ม ภายในวัดยังมีกระจุกทองจากพระราชทานของจักรพรรดิเฉียนหลง จารึกชื่อ "อาคารธรรมธรรม" เข้าไปในวิหารด้วยกระเบื้องทองคําขนาดใหญ่ สูง12.5 เมตรตั้งตระหง่านอยู่ นี่คือสถานที่เกิดของจอมกาบา เจดีย์เงินขนาดใหญ่เป็นฐานด้วยเงินบริสุทธิ์ ปิดทอง และฝังเครื่องประดับต่างๆ ห่อด้วย “ฮาดา” สีขาวหลายสิบชั้นเพื่อแสดงความสูงตระหง่าน มีเสาบนเจดีย์ด้านในประดิษฐานรูปปั้นจงคาบา ด้านหน้าหอคอยมีโคมไฟเนยต่างๆ มุมกลองเงิน อาคารทองเตาหยก งกงเตี้ยเต็มไปด้วยผ้าม่าน หลา พระพุทธรูป ห่อหมก และบ่อน้ําสาหร่ายบัวเฉิน เรียงรายเป็นชั้นๆ หลากตา อาคารทั้งหลังมีความสง่างามสง่างามอลังการ เยี่ยมชมวัดท่าเอ๋อ วัดพระใหญ่โกลเด้นวาเป็นจุดชมวิว
วิวสวย น่าสนใจ และคุ้มค่า
ทิวทัศน์สวยงาม น่าสนใจ และคุ้มค่า
วัดพระทองวาใหญ่ทําด้วยทองคําแท้ๆ ค่อนข้างอลังการอ่า ~ ในวัดมีเจดีย์ทองคําที่ปกป้องด้วยผนังกระจกสูงซึ่งเป็นสถานที่เกิดของจอมกาบา ว่ากันว่าภายในเจดีย์ทองเป็นเจดีย์เงิน ภายในเจดีย์เงินเป็นเจดีย์หิน ภายในเจดีย์หินเป็นต้นโพธิ์ ที่น่ากลัวที่สุดคือ ต้นโพธิ์ที่ไม่เห็นวันนั้นยังมีชีวิตอยู่ .. .. ว่ากันว่า โพธิ์ที่เติบโตรอบวัดเป็นต้นไม้เก่าแก่ภายใน ร่วมมือกับแสงของต้นไม้ลูกด้วยแสงของต้นไม้ลูกด้วย หอคอยและต้นโพธิ์นี้ยังมีเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ที่สร้างหกปีต่อมาเจ้าคาบาไปทิเบตแม่ของซาอาเช่ปังใจและทําให้คนส่งพวงผมสีขาวและจดหมายเพื่อพบกัน จงคาบาได้รับจดหมายแล้วตัดสินใจไม่กลับเพื่อเรียนพระพุทธศาสนาและส่งรูปปั้นตนเองและพระสิงห์ร้องขอพระองค์ให้แม่และน้องสาวและเขียนว่า “ถ้าข้าพเจ้าสามารถสร้างเจดีย์สําหรับฝังศพด้วยพระพุทธรูปสิงโตและต้นโพธิ์หมื่นตัว (หมายถึงต้นมะกอกขาวที่เกิดของจอมกาบา) เหมือนได้เจอกับผม" ปีที่สอง คือ สิบสองปี หมิงฮงหวู่ (พ.ศ. 1379) เจ้าเสแสรชได้สร้างเจดีย์ภายใต้การสนับสนุนของบรรดาผู้ศรัทธา จึงได้ชื่อว่า “เจดีย์บัวลอย”
วัดดาจินวา เป็นสถาบันอํานาจสูงสุดขององค์กรศาสนาวัดท่าเอ๋อ อาคารทรงหลังคาทรงเตี้ยแบบทิเบต เนื้อที่ 1981 ตารางเมตร กว้างด้าน 13 ห้อง ลึก 11 ห้อง สร้างขึ้นครั้งแรกในสมัย มิ่งหวัน สามสิบสี่ปี (ค.ศ. 1606) ต่อมาได้มีการขยายหลายครั้ง ในที่สุดก็ขยายเป็นพระอุโบสถ 168 เสา