วัด Pingwu Baoen สร้างขึ้นครั้งแรกใน Ming Zhengzong เป็นเวลาห้าปี (160) และสร้าง Tianshun เป็นเวลา 4 ขวบ (1660) ทั้งวัดครอบคลุมพื้นที่เกือบ 2.5 เอเคอร์ โดยมีศาลา Daxiong เป็นศูนย์กลาง ด้านหน้าคือ Tiandeng Pavilion ด้านหลังเป็นศาลา Wanfo ซ้ายคือ Dabei และขวาคือ Huayan Tibet จัตุรัสหน้าวัดมีคู่หัวคู่ สิงโตหินคู่หน้าประตูเขา ภายในประตูเขามีสะพานน้ําสีทองสามแห่ง หอระฆังและกลองเรียงรายไปทางซ้ายและขวา การจัดวางอย่างเคร่งครัด ตกแต่งสวยงาม เป็นกลุ่มอาคารทรงพระราชวัง ว่ากันว่าผู้สร้างเดิมตั้งใจเลียนแบบพระราชวังเขตต้องห้ามปักกิ่งเพื่อสร้างพระราชวัง ได้รับการพิจารณาจากศาลเจ้าและเจ้าของก็แจ้งว่า เจ้านายทันทีว่า พระเจ้าเซี่ย และสร้าง "วัดเป่าอัน" จึงเปลี่ยน "พระราชวัง" เป็น "วัด"

คําเตือน: โปรดอธิบาย ในระหว่างกิจกรรมมีตั๋วฟรีจากที่พักผิงหวู่ เมื่อฉันยังเด็ก ฉันรู้ว่าวัดเป่าเอนจากถุงบรรจุชา ครั้งนี้ฉันผ่านผิงหวู่ ฉันแค่วางแผนที่จะถ่ายรูปสองรูปกับความคิดของการเช็คอิน ผลที่ได้คือน่าตกใจมาก อาคารภายในวัดเป็นไม้หนานทั้งหลัง โครงสร้างไม้กระเจียวทั้งหมด เป็นการยากที่จะรักษาความเปลี่ยนแปลงและแผ่นดินไหวในยุคหลายร้อยปี

พิพิธภัณฑ์สถาปัตยกรรมพระราชวังอันลึกล้ํา ฉันไม่ได้คาดหวังว่าอาคารกว่า 580 ปีจะยังคงรักษาไว้เกือบทั้งหมดจนถึงปัจจุบัน อาคารแกะสลักที่งดงาม จะเห็นได้ว่ามีแรงงานและบุคลากรที่ลงทุนในตอนนั้น ฉันขอให้ไกด์นําเที่ยวอธิบายและรู้ว่าชีวิตในอดีตและปัจจุบันของวัดเป่าเอน การเดินทางที่คุ้มค่า! เราต้องปกป้องมรดก

วัดเล็ก ค่าตั๋ว 40 หยวน คนเยอะมากในช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ

วัดไม่ใหญ่แต่พอไปถึงที่นี้ก็ยังเห็นได้

วัดปิงหวู่เปียนเป็นศูนย์กลางของพระธาตุใหญ่บนยอดเขาสูงทรงสูง ด้านหน้าเป็นศาลเจ้าเต่า ด้านหลังเป็นศาลาวันพุทธ ซ้ายมือเป็นศาลาพระใหญ่ ขวามือเป็นพระอุโบสถ ภายในหัวยัน藏มีการอนุรักษ์ชิงช้าทิเบตไว้อย่างสมบูรณ์ ได้แก่ ศาลาพระใหญ่ ศาลเจ้าใหญ่โต และศาลาหมื่นโพธิ์ ภายในศาลาหมื่นโพธิ์มีรูปปั้นลอยน้ํา และภาพจิตรกรรมฝาผนังที่สวยงาม