ตีบัตรวัดภูตาน

หันมองพันปี, วัดผ่านไปห้าชาติถึงปัจจุบัน; สะเทือนใจครั้งหนึ่ง, รุ่นเปลี่ยนหลายรุ่นเหมือนเมื่อวาน. ชื่อเมืองตามชื่อวัด, วัดได้ชื่อจากเมือง. เมืองและวัดสนับสนุนกัน, แบ่งปันลมหายใจ. ความหมายของศาสนาทั้งหมด, กลับมาที่วัฒนธรรมในที่สุด; ลมของสถานที่, ผลประโยชน์มากกว่าปรัจญา. อย่าถามใครเป็นพระพุทธ, ไปและมาไม่มีรูปลักษณ์; อย่าไล่ล่าลักษณะเดิมของวัด, อิสระและสบายในสีที่ว่างเปล่า. ความเจริญและความสำเร็จ, ชะตาไม่ได้มาจากการหา; ต่ำและสูง, ชีวิตเข้ามาในโลกเพื่อจับ.