ปล่อยใจไปกับสายลมสิ

วันนั้นไปปั่นจักรยานกับเพื่อนๆ ที่เมืองโบราณใกล้ๆ กัน ชอบมากเวลาที่ปั่นจักรยาน แม้ว่าจะเหนื่อยมากเวลาปีนเขา แต่ก็กัดฟันและพยายามต่อไป ช่วงเวลานั้นรู้สึกภูมิใจมาก ความเร็ว ลม และความรู้สึกของแสงแดดที่ผ่านผิวหนัง แม้ว่าบางครั้งจะไม่เข้าใจนำทางและหาทิศทางไม่เจอ แต่การหลงทางก็เป็นความประหลาดใจอย่างหนึ่ง ก็เป็นส่วนหนึ่งของความสุข ตื่นตาตื่นใจกับทิวทัศน์ที่ไม่รู้จบข้างหน้า รู้สึกอิสระและมีความสุขจริงๆ ชีวิตคือทุ่งกว้าง ไม่ใช่รางรถไฟ ทุกที่สามารถเป็นทิศทาง keep riding keep cool🚴