เมืองหินบนที่ราบสูงปามีร์ที่เรียกว่า “เมืองหิน” ในซานเจียง

เมืองหิน ทุกคนบอกว่ามาซานเจียงครึ่งหนึ่งเพื่อชื่นชมวัฒนธรรมและอีกครึ่งหนึ่งเพื่อชมภูเขาและทะเลสาบ สอง“จุดท่องเที่ยวที่ต้องไป” ของเมืองต้าเซียนในเมืองคาชิคือเมืองหินและทุ่งหญ้าทอง แม้ว่าพวกเขาจะเป็นสองทิวทัศน์ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่ในความเป็นจริงพวกเขาเป็นการผสมผสานที่สมบูรณ์แบบของ“อินทรีย์” ต้าเซียน ชื่อเต็มคือเขตปกครองตนเองชาวทาจิกต้าเชอร์กูร์กาน ชื่อเดิมคือปู่หลี เคยเป็นหนึ่งในสามสิบหกประเทศในภูมิภาคซีอาน คำว่าต้าเชอร์กูร์กานในภาษาอุยกูร์หมายถึง “ปราสาทหิน” เมืองหินเป็นหนึ่งในสามเมืองหินใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของจีน มีความสูงจากระดับน้ำทะเลมากกว่า 3,100 เมตร สร้างขึ้นในยุคราชวงศ์ฮั่นและเรียกว่า “ปู่หลี” ถูกทำลายในราชวงศ์ชิง เคยเป็นจุดผ่านที่พ่อค้าเข้าไปในเอเชียใต้และตะวันตกเพื่อการค้า และเป็นสถานีที่ใหญ่ที่สุดบนเส้นทางสายไหมที่ผ่านที่ราบสูงปามีร์ในขณะนั้น สิ่งที่เห็นในปัจจุบันคือเพียงแค่ซากเมืองโบราณบนเส้นทางโบราณในซินเจียง และเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ของการเจริญและการล่มสลายของเส้นทางสายไหมโบราณ เมืองหินตั้งอยู่บนเนินเขาที่สูงประมาณ 20 เมตร ตำแหน่งที่ตั้งอันตราย ตามการตรวจสอบมีประวัติมากกว่า 2,000 ปี และเคยเป็นเมืองหลวงของประเทศเจียปันทา ที่นี่เคยมีการขุดพบเหรียญยุคราชวงศ์ถังและเอกสารจากเมืองฮอเทียน ในอดีตเซียนจ้างได้ไปทางตะวันตกเพื่อรับคัมภีร์และกลับมาที่นี่เพื่อสอน และยังคงมีสถานที่ที่เขาสอนในขณะนั้น เมืองหินแบ่งออกเป็นเมืองในและเมืองนอก โดยรวมมีรูปทรงกลมไม่สม่ำเสมอ ปัจจุบันกำแพงเมืองพังทลายอย่างรุนแรง มีเพียงเมืองในที่เหลืออยู่ ซึ่งเป็นกองหินที่วางอย่างไม่เป็นระเบียบ และเมืองนอกที่ยังคงเห็นได้บางส่วนเป็นกำแพงที่ผสมดินเหลืองเข้ากับหิน และร่องรอยของป้อมปืนและบ้านเรือนของชาวบ้าน... ความรุ่งโรจน์ในอดีตได้หายไปกับสายลมนานแล้ว และบนที่ราบสูงก็เหลือเพียงกองหินที่ถูกวางเป็นกองและกำแพงที่พังทลาย แม้ว่าเมืองหินจะเหลือเพียงกำแพงที่พังทลาย แต่รอบๆ มีภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ ด้านล่างมีทุ่งหญ้าและแม่น้ำ และยังมีวัฒนธรรมที่เข้มข้นของชาวทาจิก ทำให้ที่นี่ยังคงมีทัศนียภาพที่ไม่สิ้นสุด ภูเขาหิมะอย่างเมาส์ตากและเมืองหินสีเหลืองที่อยู่ไกลออกไปทำให้เห็นความเปล่าเปลี่ยวและความหนักแน่นของมัน