เมืองมหัศจรรย์สำรวจนิทรรศการศิลปะปั้นสมัยเว่ยจินและสมัยเหนือใต้

เว่ยจินปั้นสืบทอดจากศิลปะปั้นสมัยสองฮั่นที่แข็งแกร่ง และเปิดประเด็นสู่สมัยเหนือใต้ที่มีสไตล์งดงามและยืนยาว ยุคสับสนได้ส่งเสริมการผสมผสานของวัฒนธรรมหลายอย่าง. บนเครื่องปั้นดินเผาสมัยสองจิน มีการปั้นหรือติดปั้นพระพุทธรูปและสิงโตเป็นหลัก ซึ่งเป็นการต่อยอดจากวัฒนธรรมคุชานที่มีอิทธิพลต่อสมัยตะวันออกฮั่น ในช่วงสิบหกกษัตริย์ พระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์ที่ได้รับอิทธิพลจากศิลปะการสร้างพระพุทธรูปของพุทธศาสนาในเขตกลางเอเชีย. สมัยเหนือเซี่ยงเปิดตัวแฟชั่นหน้าสัตว์หินหน้าหลุมฝังศพ ซึ่งต่อมาได้รับการเลียนแบบจากหลุมฝังศพของสมัยเหนือต่างๆ สมัยสุยและถังต่อเนื่องกัน สืบทอดประเพณีการวางรูปปั้นคนและม้าหินหน้าหลุมฝังศพและการฝังเครื่องปั้นดินเผาในหลุมฝังศพ. สมัยเหนือใต้เป็นช่วงเวลาแรกของความรุ่งเรืองของศิลปะปั้นพระพุทธรูปของจีน การแลกเปลี่ยนและการผสมผสานกับวัฒนธรรมต่างประเทศเป็นลักษณะเฉพาะของศิลปะปั้นในช่วงเวลานี้ ยังปรากฏพระพุทธรูปแบบ “เบ้าเสื้อผ้ากว้าง”. สมัยเหนือผ่านทางทะเลมีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อศิลปะพุทธศาสนาแรกๆ ของญี่ปุ่น - ศิลปะปั้นพระพุทธรูปสมัยอาสุกะ. พระพุทธรูปเจ้าแห่งยาและรูปปั้นสิบสองผู้ปกป้องที่ขุดพบที่วัดหมื่นพระพุทธในเมืองเฉิงตู มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการศึกษาความเชื่อของพระพุทธเจ้าแห่งยาในจีนในช่วงต้น. จักรพรรดิเหลียงวู่เข้าร่วมในการสร้าง “เพลงและการเต้นรำบนเมฆ” ซึ่งมักสวมหน้ากากในการแสดง ดั้งเดิมแสดงในงานปีใหม่ของวัง แต่ในสมัยเสี่ยวเหลียงได้ถูกใช้เป็นการแสดงเพื่อเสนอพุทธศาสนา.