เมื่อฉันต้องการผ่อนคลายที่เมืองชูโจว ฉันมักจะไปที่นี่

วันนี้ ไม่ใช่ วันนั้นท้องฟ้าแจ่มใส ฉันก็เริ่มอยากไปหมู่บ้านเฮงซี ครั้งแรกที่ฉันค้นพบที่นี่คือตอนที่ฉันผ่านไปยังเมืองหลงโยวเพื่อตรวจสอบไซต์ก่อสร้างโดยไม่ได้ตั้งใจ ต้นไม้ใหญ่ที่มีต้นไม้อื่นเกาะอยู่ ทางเดินหินที่เก่าแก่ วัชพืชที่ขึ้นอย่างไร้ระเบียบ ดอกไม้สีเหลืองที่ไม่มีชื่อข้างแม่น้ำ คู่วัวแม่ลูกที่กินหญ้าอย่างสบายใจ ธรรมชาติที่กลมกลืนกันอย่างลงตัว และแล้วฉันคนนอกก็เข้าไปในนั้น แม้แต่วัวก็ไม่แปลกใจที่ยอมรับฉัน ฉันรู้สึกมีความสุข ฉันมักจะขับรถคนเดียวไปที่ต่างๆ โดยไม่มีความกล้าหาญของผู้ชาย ส่วนใหญ่ฉันจะไปที่ชานเมืองหรือภูเขาที่คุ้นเคย ฉันแทบไม่ไปที่สถานที่ท่องเที่ยวที่มีค่าเข้าชมหรือเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย ฉันชอบที่ที่ค่อนข้างเงียบและปลอดภัย มีหมู่บ้านอยู่ด้านหลังที่นี่ แต่ทุกครั้งที่ฉันไป ป่าไม้ก็เงียบสงัด ฉันเดินเล่น ผ่อนคลาย และฉันยังสามารถถ่ายรูปตัวเองได้ ฉันเคยอาบฝนปรอยๆ ที่นี่ จับแสงแดดที่ส่องผ่านช่องว่างของใบไม้ รองเท้าของฉันเคยเปียกจากหญ้าหลังฝนตก ฉันเคยไล่ตามกระรอก ดูหยดน้ำที่กระโดดบนพื้นน้ำใต้แสงอาทิตย์ยามเย็น ฟังเสียงน้ำไหลผ่านป่าไม้ มองการสะท้อนของต้นไม้บนผิวน้ำที่สงบ ฉันเคยส่งเสียงเพ้อเจ้อต่อการสะท้อนนั้น และเคยหยิบก้อนหินขว้างลงไปในแม่น้ำ ไม่มีใครรบกวน มันทำให้ฉันรู้สึกสบายใจและมีความสุขจริงๆ ทิวทัศน์นั้นมีชีวิต มีการเปลี่ยนแปลงตลอดทั้งปี ทุกวันทุกขณะ มันเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงและอารมณ์ของเรา สิ่งที่ตาเห็นนั้นสวยงามและมีความหมายมากกว่าที่รูปภาพจะสามารถแสดงออกได้ ทุกคนควรออกไปเดินเล่นบ้าง