ซิ่งหายใจของเดอลิงฮาในเชียงใหม่ - ภูเขา Cypress

นอนหลับถึง 17:30 ดึงม่านดูว้าว ฟ้าสว่างแจ่มใส ภูเขาหิมะที่อยู่ข้างๆ ชัดเจนมาก รู้สึกว่าพลาดไปหนึ่งพันล้าน ออกจากบ้านไปทางภูเขา พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ขับรถแท็กซี่ไปที่ภูเขา Cypress ในทางที่เดินเข้าไปในภูเขา ฉันก็ตะโกนตะโกนตะโกนอยากจะหยุดถ่ายรูป ภูเขาหิมะที่ไกลๆ สวยมาก คนขับรถบอกว่าเราจะเข้าไปในภูเขาก่อน แล้วค่อยถ่ายรูป ฉันคิดว่าภูเขา Cypress คือภูเขาเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยต้นไซเปรส BUT เป็นภูเขาขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยต้นไซเปรส ภูเขามีหิมะทั่วทั้งภูเขา ยิ่งเดินเข้าไป ภูเขาที่หันหลังให้กับแสงแดดถูกหิมะปกคลุมทั้งหมด นั่นเวลา...... มีฝนตกเล็กน้อย ฝนเริ่มตกเป็นลูกเห็บฉันเริ่มห่วงหน่อย ถามคนขับรถว่ายังสามารถขับเข้าไปได้หรือไม่? ได้, ขับช้าๆ ก็ได้ เดินไปทางที่ไม่มีคน (ทิศทางของทะเลสาบ Harla) เลี้ยวซ้าย ลูกเห็บสุดท้ายก็หยุด คนขับรถบอกว่าในฤดูร้อน ภูเขาทั้งหมด, ทุ่งหญ้าเขียวสดใส สวยมาก ตอนนี้หญ้าเริ่มเหลืองฉันบอกว่ายังสวยอยู่ ไม่คิดว่าจะได้เห็นภูเขาหิมะในระยะใกล้เช่นนี้ สุดท้ายมาถึงป่าไซเปรส ทั้งหมดเป็นต้นไซเปรสที่อายุหลายร้อยปี มีกลิ่นของต้นไซเปรสทั่วทั้งป่า สงบจนทำให้คนลืมทุกอย่าง ทุกต้นไซเปรสมีรูปร่างที่แตกต่างกัน ดูดีมาก คนขับรถถามฉันว่าฉันต้องการถ่ายรูปหนึ่งภาพหรือไม่ ฉันบอกว่าฉันยืนที่นี่ดูเหมือนจะเกินไป ฟ้าเริ่มมืดลง ฝนเริ่มตกอีกครั้ง เพื่อความปลอดภัย ต้องออกไปอย่างไม่อยาก ในทางลงเขา ภูเขาอีกด้านหนึ่งเป็นท้องฟ้าที่มีเมฆแดงสวยๆ สภาพอากาศในภูเขาจริงๆ ทำให้คนไม่สามารถเข้าใจได้ การเดินทางของเดอลิงฮาเป็นการเติมเต็มความเสียใจจากดาวและทางช้างเผือก.