เหนือตะวันตกของสวนเป่ยไห่มีโลกแห่งพุทธ

การเดินเล่นในสวนเป่ยไห่นั้นแทบไม่ได้ไปทางมุมตะวันตกเหนือเลย หนึ่งเป็นเพราะมันค่อนข้างห่างไกล และสองคือรู้สึกว่ามีสถานที่น่าสนใจไม่มาก. วันนี้เพราะมีนักท่องเที่ยวมากมาย จึงเลือกมุมนี้ที่ปกติไม่ได้มาเป็นพิเศษ. ทางด้านเหนือของสวนเป่ยไห่ ตรงกลางมีท่าเรือเปิดใหม่ หากเข้ามาแล้วเลี้ยวไปทางตะวันตกจะถึงจิงซินไจ ซึ่งเป็นสวนในสวนที่คล้ายกับสวนเซียะจวี่หยวนในพระราชวังฤดูร้อน มีความประณีตและสง่างาม. เดินต่อไปข้างหน้าจะเห็นดาซีเทียน ประตูหัวจักรวาลหัวจักรวาลที่มีความสง่างามและมีอากาศหลังจากนั้นคือวัดพระธรรมวิหารแห่งสวรรค์ตะวันตกและวัดลามะ ทางด้านหลังมุมเอียงคือกำแพงมังกรที่มีชื่อเสียง. เดินต่อไปจะเห็นกำแพงเงาเหล็ก ซึ่งเป็นศิลปะหินจากสมัยหยวนที่ถูกย้ายมาจากวัดใกล้กับกู้หลัว มีความเรียบง่ายและแข็งแกร่ง ส่วนท้ายของมังกรที่มีรูปปั้นสิงโตนั้นน่าสนใจมาก และเพื่อการป้องกัน กำแพงเงาถูกห่อหุ้มด้วยกระจกทางด้านตะวันออกตะวันตกและเหนือ ซึ่งสะท้อนแสงแรง ทำให้มองไม่ชัดเจน. วัดชานฟู่ตั้งอยู่ที่มุมตะวันตกเหนือของสวนเป่ยไห่ เป็นสถานที่ที่จักรพรรดิราชวงศ์ชิงทำพิธีขอพร ในปี 1919 ทีมดับเพลิงที่ยวนชีไคส่งไปยังสวนเป่ยไห่ได้ทำอาหารจนเกิดไฟใหญ่ ทำให้วัดชานฟู่ถูกเผาทำลาย. ติดกันคือเซียวซีเทียน ซึ่งสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิเกียนหลงเพื่อฉลองวันเกิดแม่ของเขา ห้องหลักมีพื้นที่ 1200 ตารางเมตร เป็นอาคารพระราชวังแบบฟางติ้งที่ใหญ่ที่สุดในจีน. ทางด้านใต้ของเซียวซีเทียนมีสิ่งปลูกสร้างที่เป็นเอกลักษณ์คือ ก้อนหินวังฟ้าลูกบาศก์. น่าเสียดาย! น่าเสียดาย! สถานที่เหล่านี้ในสวนยังไม่เปิดให้เข้าชม.