Gran Juego de Pelota

สนามยางในซากปรักหักพังของฉีฉินยี่ฉะเป็นสนามกีฬาที่ผู้คนในเมืองโบราณได้เล่นการแข่งขัน ตามหลักฐานว่ากีฬาลูกยางได้รับความนิยมอย่างมากในช่วงปลายมายาและเสาสูงเป็นสถานที่ที่ขุนนางได้ชื่นชมการแข่งขัน สนามด้านล่างมีขนาดใหญ่และแบนมากราวกับว่าคุณสามารถสัมผัสได้ถึงแรงจูงใจของการแข่งขันและมุมมองที่ดีจริงๆ

สนามกีฬาของ Qiqin Yicha มีลักษณะเฉพาะมากในความเป็นจริงมันเป็นพิธีทางศาสนาไม่ใช่สนามกีฬาที่แท้จริงและจบลงด้วยเลือดเผาศพ พื้นสนามกว้างและแบนมีผนังสูงทั้งสองด้านและแหวนที่แท้จริงเชื่อมต่อกับเส้นผ่าศูนย์กลางสามารถผ่านลูกยางขนาดเล็กสองทีมประกอบด้วยมายาและเชลยของพวกเขาในความเป็นจริงก่อนที่เกมจะเริ่มต้น ฝ่ายเชลยศึกได้สูญเสียพลังงานมากจากการลงโทษหิว แพ้ลูกบอลเป็นไปไม่ได้ ฝ่ายที่แพ้จะต้องจ่ายค่าชีวิต ผู้แพ้จะถูกตัดหัว เยี่ยมชมที่นี่อดไม่ได้ที่จะทําให้คนรู้สึกหนัก ลมบนสนามมีขนาดใหญ่มากลมและทรายเต้นรํา หลังจากผ่านไปนานดูเหมือนว่าสนามยังมีเสียงกรีดร้องที่รุนแรงผ่านความทรงจําของเวลา มองโลกตามธรรมชาติ

มันเป็นสนามกีฬาของชาวมายาโบราณในเมืองโบราณของ Qiqin อิชาและพิสูจน์ว่าชาวมายามีการแข่งขันที่เป็นที่นิยมมากเช่นลูกบอลซึ่งเป็นสถานที่สําหรับการแข่งขันกีฬา เวทีสูงตรงกลางเป็นสถานที่ชมการแข่งขันกีฬาของราชวงศ์ที่มีกําแพงล้อมรอบทั้งสองด้าน ยืนอยู่ที่นี่ดูเหมือนจะรู้สึกถึงการแข่งขันที่รุนแรงในเวลานั้น

โลกของมายาเคารพทักษะของลูกบอลและชิคินอิชาร์เป็นสถานที่ที่ใหญ่ที่สุดของมรดกของมายาที่ยังคงมีอยู่ทั่วอเมริกากลางและพื้นที่เกือบสองเท่าของสนามฟุตบอลที่ทันสมัย กําแพงทั้งสองด้านที่ยังมีอยู่เป็นส่วนหนึ่งของโบราณที่สนามถูกล้อมรอบด้วยกําแพงทั้งสี่และศาลาของกษัตริย์ตั้งอยู่ที่ปลายสนามและผู้ปกครองบนแท่นชมวิวสูงสั่งให้ผู้เล่นที่ล้มเหลวและได้รับการบูชาโดยปุโรหิตใหญ่

มีการอภิปรายมากมายเกี่ยวกับการแข่งขันของชาวมายาและผู้ชนะการบูชาทุกคนมักจะเป็นเด็กขุนนางและทาสที่แพ้แต่ไม่ใช่ทุกคนที่คิดว่าลูกชายขุนนางจงใจสูญเสียทาส พิธีถวายของมายาเป็นสิ่งสําคัญและจริงจังพวกเขาต้องการให้พระเจ้าที่กล้าหาญที่สุดบริสุทธิ์ที่สุด มีรูปปั้นลอยบนสนามและกัปตันของชัยชนะขนาดใหญ่ที่ฉีดเลือดจากคอเพื่อหล่อเลี้ยงโลกและสิ่งต่างๆ

สนามกีฬาที่ตั้งอยู่ด้านของปิรามิด Qiqin Yicha เป็นสถานที่ที่น่าสนใจที่สุดนอกจากพีระมิด นอกจากการอนุรักษ์อาคารที่ค่อนข้างสมบูรณ์แล้ว อีกจุดหนึ่งคือเป็นการยากที่จะจินตนาการว่าชาวมายาโบราณสามารถยิงลูกบอลเข้าไปในประตูโดยไม่มีมือ ข้อศอก และส่วนอื่นๆ เท่านั้น จินตนาการได้มากกว่านั้นคือ ว่ากันว่าเครื่องบูชาเพื่อฉลองชัยชนะเป็นหัวของกัปตันฝ่ายชัยชนะซึ่งทําลายจินตนาการของฉันจริงๆ ถ้าเป็นหัวฝ่ายล้มเหลวก็เข้าใจได้ แต่คิดว่ามันค่อนข้างป่าเถื่อน