สะพานโหลวหยาง

ฉันคิดว่ามันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเล็กๆ ฉันไปที่พิพิธภัณฑ์แลกเปลี่ยนต่างประเทศฉวนโจวเมื่อฉันเช็คอินและถ่ายรูป ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะอยู่ได้สองชั่วโมงครึ่ง สะพานไปทางเหนือสู่ทางใต้ของสะพาน ไปมาอีกทาง จากประติมากรรม Cai Xiang ถึงวัด Cai Xiang ฉันเห็นแม่น้ําสายตะวันออกและเห็นกระแสน้ําที่เพิ่มขึ้น เยี่ยมชมชีวิตในอดีตและปัจจุบันของสะพาน Luoyang และยังเห็นกลิ่นหอมของหัวสะพานยังคงอยู่และผู้คนมาและไป

สะพานลั่วหยาง (เดิมชื่อสะพานว่านอัน) ในช่วงต้นราชวงศ์ถัง ชาวจีนกลางจํานวนมากย้ายมาที่นี่ทางใต้ และชาวเหอหนานไม่ขาด ชาวเหอหนานที่ตั้งรกรากในฉวนโจวมาที่นี่ด้วยความห่วงใยต่อดินแดนเดิมและตั้งชื่อสถานที่แห่งนี้ว่า "ลั่วหยาง" และสะพาน Wan'an เรียกอีกอย่างว่า "สะพานลั่วหยาง"

สะพานลั่วหยางสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 1053 โดย蔡เซียง นักประดิษฐ์กลายมือใหญ่ของราชวงศ์ซ่ง เมืองฉวนโจว ขณะนั้น ก่อสร้างแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2469 หลังจากสร้างสะพานลั่วหยางแล้ว สะพานประดับด้วยสิงโตหิน หอคอยหิน ศาลาหินที่สวยงามมากมาย และทั้งสองด้านของสะพานมีพลเอกหินคอยดูแล

สะพานลั่วหยางหรือที่เรียกว่าสะพานว่านอันและผลงานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมโบราณ ทั้งหมดทําจากหินขนาดใหญ่โครงสร้างแข็งแรงรูปร่างสวยงามคุณไปที่นั่นและดูสะพานที่น่าตื่นตาตื่นใจ แต่ไม่มีอะไรให้ดูมากนัก

[เดินเข้าไปในฉวนโจว] สะพานลั่วหยาง สะพานแรกในทะเล