ปักกิ่งแพนทาร์

Pantao Palace is located in the east of Chongwenmen East Street, formerly known as the Taiping Pantao Palace for protecting the country. Pantao Palace is located near the Ming Dynasty Wall Site Park. Together with Dongbianmen Corner Tower, Pantao Palace forms an ancient building cluster, which preserves the ancient style and color in the modern city.

Pantao Palace, named Taiping Pantao Palace, is one of the folk beliefs in China. It worships the Queen Mother of the West. Located at the east entrance of Chongwenmen East Street in Beijing, it is one of the famous Taoist temples in Beijing. From the Ming and Qing Dynasties to the Republic of China, there were temple fairs from the first to the third day of March every year, which were called "Pantao Festival". There are only two main halls in Pantao Palace. There are three mountain gates in front of the temple. There are flagpole and stone lion pairs in front of the temple. The front of the temple is the "Pantao Palace for Protecting the Taiping of the People's Republic" stone plaque. Behind the mountain gate are bells, drum towers, the front hall is the Lingguan Hall, and the back hall is the Doumu Hall, which is dedicated to the statue of the Queen Mother of the West. Demolished in 1987. The preserved cultural relics include "Pantao Festival" glazed brick and "Tablet of Taiping Palace" stone tablet in Qianlong period.

พระราชวังพีชมีชื่อเรียกเดิมว่า "พระราชวังพีชไทปิงไทปิง" ตั้งอยู่ที่ทางออกทิศตะวันออกของถนน Chongwenmen East Street, Beijing เป็นหนึ่งในนิกายทฤษฎีที่มีชื่อเสียงในกรุงปักกิ่ง ในช่วงสองรุ่นหมิงและชิงจนถึงสาธารณรัฐจีน จะมีงานเลี้ยงวัดตั้งแต่ต้นเดือนมีนาคมถึงวันที่สามของเดือนมีนาคมของทุกปีเรียกว่า "งานเลี้ยงพีช" วัดวังพีชมีเพียงสองชั้น ด้านหน้ามีประตูภูเขา 3 ประตู ด้านหน้ามีเสาธงและสิงโตหินคู่กัน ประตูมีเสาหิน ""พระราชวังพีชไทปิง"" หลังประตูมีหอระฆังและหอกลอง ศาลหน้าเป็นศาลเจ้าพระหัตถ์ และหลังเป็นวัดดอมเป็นที่ประดิษฐานพระแม่กษัตริย์ตะวันตก มีการรื้อถอนในปี 1987 โบราณวัตถุที่อนุรักษ์ไว้ ได้แก่ “ปาท่องโก๋เซิง” กระเบื้องเคลือบ และอนุสาวรีย์หิน “พระราชวังไทปิง” ในช่วงปีเฉียนหลง แม้ว่าขนาดจะไม่ใหญ่นัก แต่ก็เป็นวัดที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในวัดในกรุงปักกิ่ง สาเหตุก็คือ การจัดเลี้ยงวัดที่สืบทอดกันมาหลายร้อยปี ตั้งแต่ปีหมิงและชิงถึงสาธารณรัฐจีน ตั้งแต่ต้นเดือนมกราคมถึงสามแรกของเดือนมีนาคมของทุกปี พระราชวังพีชจะเปิดวัดเป็นเวลาสามวัน เรียกว่า "งานเลี้ยงพีช" ทุกครั้งที่งานวัดจะเริ่มจากประตู Chongwen ไปจนถึงโรงน้ําชาและแผงขายสินค้าริมฝั่งแม่น้ําของเขตปกครอง รูปแบบการต่อสู้ การแสดง เปลี่ยนวิธีการเล่น และคนขายอย่างต่อเนื่อง ของใช้ประจําวันและของว่างรสนิยม มีกิจกรรมอื่นๆ ที่ว่างหลังวัดที่ว่างเปล่า เต็มไปด้วยผู้คนและเสียงดังของรถม้าและม้าซึ่งมีชีวิตชีวามาก นักท่องเที่ยวที่มาตามวัดนอกจากคนทั่วไปแล้ว เจ้าหน้าที่และนักวิชาการและนักเขียนและหมึกก็มาที่นี่เช่นกัน บางคนเข้าไปในวัดเพื่อจุดธูปและคุกเข่าและบูชาพระพุทธเจ้า ผู้หญิงบางคนมาที่นี่เพื่อขอพรจากแม่และภรรยา มีความสงบสุขและเจริญรุ่งเรือง และเกิดลูกชายคนสูงศักดิ์ ผู้คนจํานวนมากใช้วันหยุดนี้เพื่อเยี่ยมชมวัดและช้อปปิ้งและผ่อนคลายในช่วงวันหยุด บทกวีบางบทที่ทิ้งไว้ในขณะนั้น เช่น "ชุดหยกหญ้า" บนเมฆ "ชมการเผาเครื่องหอมในวังพีชและเล่นอย่างขี้เหนียวตลอดแม่น้ําเป็นเวลาห้าวัน มงกุฎเด็กกลับมาเร็วและมองดูข้าวบนสะพานต้าโตง" กระแสความเจริญรุ่งเรืองนี้ดําเนินต่อไปหลายร้อยปีจนกระทั่งต้นศตวรรษที่ 60 แม้ว่าจะมีผู้สักการะพระเจ้าน้อยมาก แต่งานวัดยังคงคึกคัก เมื่อปี พ.ศ. ๘๘๗๗ ได้มีการรื้อถอนทั้งหมดเนื่องจากการก่อสร้างสะพานลอยตงกวนเหมิน พระราชวังพีชตั้งอยู่บนถนนสะพานหลัก ""อนุสาวรีย์พระราชวังเกาไทปิง"" หน้าศาลเจ้าแม่พีชเดิมถูกย้ายเป็นพระธาตุ ไว้อนุรักษ์พื้นที่สีเขียวด้านทิศใต้ของสะพานลอย

บนถนนวงแหวนรอบที่สองทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองตะวันออกเฉียงใต้ของปักกิ่งเนื้อหาของนิทรรศการเป็นสิ่งที่ดี

ดีมาก ขึ้นความรู้ ขึ้นความรู้ ชอบ