ยูนนาน

คุณจะต้องเคยได้ยิน 4 คําของ Caiyun ทางใต้ แต่คุณอาจไม่รู้ว่าทางออกของ Caiyun ทางใต้มาจาก Yunnan Yi ซึ่งเป็นสถานที่ที่พัฒนามากที่สุดในยูนนานเมื่อหลายปีก่อน และยังเป็นศูนย์กลางการคมนาคมของถนนชาโบราณของยูนนานเมื่อหลายปีก่อน และตอนนี้ Yunnan Yi อยู่เพราะทําเลการจราจร ห่างไกลและกลายเป็นไม่พลุกพล่าน เมื่อฉันมาที่ยูนนาน สิ่งแรกที่คุณเห็นคือถนนหินยาว การเดินบนถนนหินนั้นเงียบมาก เพราะฉันมาก่อนหน้านี้ ไม่มีร้านค้าเปิดและไม่มีนักท่องเที่ยว แม้ว่าคุณจะมาที่นี่ในภายหลัง คุณก็จะพบว่าร้านค้ายังเป็นร้านค้าท้องถิ่นอีกด้วย มีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่งที่นี่ที่ควรค่าแก่การเยี่ยมชม หนึ่งคือพิพิธภัณฑ์ถนนโบราณของ Yunnan Ma Bang Tea Horse แม้ว่าพื้นที่ของพิพิธภัณฑ์จะไม่ใหญ่นัก แต่ก็ได้รับการปรับปรุงใหม่จากบ้านของผู้อยู่อาศัยเก่า คุณสามารถชมทั้งประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมและอาคารบ้านได้ ทั้งสองฝ่าย อีกแห่งคือตลาดของคนในท้องถิ่น ทุกเช้าจะมีตลาดเล็กๆ ในยูนนาน คุณสามารถกินของอร่อยในราคาสามหรือสี่หยวน มันย้อนกลับไปสู่ยุค 70 และ 80 จริงๆ จุดชมวิวที่ 3 มีความโดดเด่นมากขึ้น มีวัดสามศาสนาที่สูงกว่า เรียกว่า วัดม้าขาว ถ้ามีเวลาก็ลองมาชมที่นี่ดูได้ สีของวัดยังดีอยู่ แต่ถนนหาไม่ง่าย ถามคนในพื้นที่ได้

ยูนนานอี้เป็นสถานที่เดียวที่เน้นการขนส่งม้า ขนส่งทางหลวง การขนส่งทางรถไฟ และการขนส่งทางอากาศ เป็นต้น เป็นฟอสซิลชีวภาพในประวัติศาสตร์การพัฒนาการจราจรของมนุษย์ ตอนนี้เมืองโบราณมีประชากรไม่มากนักและดูรกร้างมาก

ยูนนานอี้เป็นไข่มุกที่ส่องประกายระยิบระยับที่ฝังอยู่บนถนนผ้าไหมโบราณทางตะวันตกเฉียงใต้ซึ่งมีอายุนับพันปี สถานีมีความเชี่ยวชาญ ระดับไฮเอนด์ และได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี ไม่มีอะไรพิเศษบนถนนผ้าไหมทางตะวันตกเฉียงใต้

หลีกเลี่ยงการเดินทางในช่วงพีคซีซั่น อย่าไปกับกลุ่ม ขบวนแห่รอบทะเลสาบ Erhai ในต้าหลี่และทะเลสาบ Dianchi ในคุนหมิง เลือกรถไฟระหว่างสองสถานที่ที่ดีที่สุด!

เป็นสถานที่ที่ต้องไปสําหรับการท่องเที่ยวทางตะวันตกของมณฑลต๋หยาน ไม่มีเมืองโบราณที่รู้จักในต้าหลี่ แต่อันที่จริง เสน่ห์ทางประวัติศาสตร์ของเมืองโบราณที่ยังคงรักษาไว้หลายร้อยปีซึ่งเป็นความทรงจําของเวลา

[วิว] ชอบมาก [สนุก] สูง [คุ้มราคา] ดีมาก

ยูนนาน สถานีแรกในยูนนาน ชื่อยูนนานมาจากที่นี่ สถานีบนเส้นทาง Tuofeng ในสงครามโลกครั้งที่สอง เมืองหนักที่เก็บรักษาร้านม้าและถนนชาและม้าโบราณ อาจเป็นเพราะเวลาที่เรามาถึงตอนเที่ยง แทบจะไม่มีใครอยู่บนถนน และเลนส์ในหนังฮีโร่ก็กระโดดขึ้นอย่างกะทันหัน: หมู่บ้านที่ไม่มีร่องรอยของความนิยม ชายร่างใหญ่ที่โดดเดี่ยวเดินอยู่ในหมู่บ้าน แต่รู้สึกเหมือนเป็นลม กําแพงดิน ถนนหิน เสียงกีบม้า ปิดประตูและปิดบ้าน ทุกอย่างเปิดเผยความเหงาและความตาย เมื่อเดินไปรอบๆ ก็ยังไม่เห็นคนไม่กี่คน มีเพียงหญิงชราไม่กี่คนที่อาบแดดที่ประตู จินตนาการไม่ได้ว่าความเจริญรุ่งเรืองของพี่ม้าในอดีต เมื่อฉันหิว ฉันสามารถจากไปได้เท่านั้น