Longmen Temple

ศาลเจ้าตะวันตกที่ 5 ราชวงศ์ซ่ง ศาลเจ้าใหญ่ราชวงศ์ซ่ง ประตูภูเขาในราชวงศ์ทอง ศาลเจ้าแห่งเทพเจ้า ไฟเผาในราชวงศ์หยวน ศาลาพุทธสถานตะวันออกของราชวงศ์หมิง ศาลาสิบกษัตริย์ในราชวงศ์ชิง วัดที่รวมสถาปัตยกรรมหลายราชวงศ์ ​​​

ครั้งแรกที่เข้าอุโบสถ ด้านทิศตะวันตกของศาลเจ้า Daxiong ด้านทิศตะวันตกมีซุ้มกว้างสามห้องและลึกด้วยต้นโอ๊กสี่ต้น สร้างในสมัยที่ 5 Tangzhuangzong Tongguang สามปี (925 ปี) เป็นอาคารที่เก่าแก่ที่สุดภายในวัด ตัวพระอุโบสถเป็นหลังคาทรงกระเบื้องเดียว ยอดของพระอุโบสถ ยกขึ้นอย่างราบรื่น และเท้าด้านข้างของเสาขึ้นอย่างมีนัยสําคัญ ฐานของพระที่นั่งต่ําเป็นตัวอย่างของหอคอยบนยอดเขาของอาคารไม้ในราชวงศ์ถังและห้า

วัดมังกรเหมิน ตั้งอยู่ทางทิศเหนือ ทิศใต้ กว้าง 65 เมตร ทิศตะวันออก ยาว 78 เมตร ทางทิศเหนือ ทิศเหนือ ทิศใต้ การจัดวางแบ่งเป็นสามแกน แกนกลางจัดลานสามเข้า แต่ละหลังจะมีศาลเจ้าแบบตะวันตก ลานสร้างตามภูมิประเทศ ทําให้เกิดเป็นรูปทรงสูงซ้อนกันเรื่อยๆ แกนกลางใช้รูปแบบสมมาตรแสดงถึงตําแหน่งอันสูงส่งของอาคารแกนกลางในวัดประกอบด้วยอาคารเสริม เช่น พระสงฆ์และกุฏิที่เข้าลานทั้งหลังและหลังทิศใต้ ส่วนแกนทิศตะวันออกประกอบด้วยลานสังฆทานศักดิ์สิทธิ์ใต้ วิหารน้ํา และวัดเซน และพระสงฆ์สงฆ์ ประกอบไปด้วยลานที่สังเคราะห์กัน อาคารบนแกนตะวันออกและตะวันตกประกอบด้วยส่วนของลานด้านหน้าของ South Courtyard สนามกลางและหลังบ้านส่วนใหญ่ของอาคารทั้งสองแนวตั้งถูกสร้างขึ้นในตอนท้ายของหมิงและชิง วัดมังกรเหมิน รวบรวมสถาปัตยกรรมทั้งห้าสมัย สง ทอง หยวน หมิง ชิง มารวมกันในที่เดียว เป็นวัดที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่สุด ภายในหุบเขาแม่น้ํา มีอาคารโบราณวัตถุที่มีอยู่มากที่สุด ระยะเวลายาวที่สุด และหินแกะสลักที่อุดมไปด้วย

วัดมังกรเหมิน ตั้งอยู่เหนือหันหน้าไปทางทิศใต้ กว้าง 65 เมตร ทิศตะวันออก ยาว 78 เมตร เหนือ ทิศใต้ ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 5070 ตารางเมตร การจัดวางแบ่งเป็นสามเสา แกนกลางจัดลานสามเข้า เรียงรายด้วยประตูภูเขา พระประธาน วิหารหลัง และศาลาพระ (ถูกทําลาย) แต่ละหลังจะมีพระอุโบสถ ทิศตะวันตก แต่ละหลัง ลานถูกสร้างขึ้นตามภูมิประเทศ ทําให้เกิดรูปทรงสูงซ้อนกันเรื่อยๆ แกนกลางใช้รูปแบบสมมาตรแสดงถึงตําแหน่งอันสูงส่งของอาคารแกนกลางในวัดประกอบด้วยอาคารเสริม เช่น พระสงฆ์และกุฏิที่เข้าลานทั้งหลังและหลังทิศใต้ ส่วนแกนทิศตะวันออกประกอบด้วยลานสังฆทานศักดิ์สิทธิ์ใต้ วิหารน้ํา และวัดเซน และพระสงฆ์สงฆ์ ประกอบไปด้วยลานที่สังเคราะห์กัน อาคารบนแกนตะวันออกและตะวันตกประกอบด้วยส่วนของลานด้านหน้าทิศใต้ ลานกลาง และหลังบ้าน อาคารทั้งสองแนวแกนส่วนใหญ่สร้างขึ้นในช่วงปลายราชวงศ์หมิงและต้นราชวงศ์ชิง และยังมีหอสุสานกว่า 10 องค์ในบริเวณวัดซีโกว การจัดวางโดยรวมของวัดมีความซ้อนกัน แบ่งออกเป็นสัดส่วน การออกแบบพื้นที่ที่ยกระดับขึ้นและหมุนเวียนเป็นระเบียบ โดดเด่น เผยให้เห็นความเข้าใจและความพิถีพิถันของช่างฝีมือสมัยราชวงศ์ซ่งเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมของพื้นที่

วัดหลงเหมิน ตั้งอยู่ในเขตผิงชุน เมืองฉางจือ วัดหลงเหมิน อาคารไฟเผา อาคารสมัยราชวงศ์หยวน โครงสร้างไม้เลื่อยใช้โค้งธรรมชาติตัดเล็กน้อย ด้านหักไม่ปกติมาก โครงสร้างไม่เป็นไปตามเส้นโค้งของซ่งและทอง ลักษณะสถาปัตยกรรมของราชวงศ์หยวนชัดเจน ภาพจิตรกรรมฝาผนังภายในวัดเสียหายอย่างรุนแรง และพระพุทธรูปโบราณที่ประดิษฐานอยู่ภายใน