The Mount John Walkway

จอห์นฮิลล์เป็นงี่เง่าล้อมรอบด้วยหญ้าและดินทรายขาดบทกวีและภาพวาด โชคดีที่มันอยู่ใกล้กับทะเลสาบ Tekapo มันเป็นมุมมองที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์ทะเลสาบและภูเขาที่สวยงามจนน่าเบื่อ

สถานที่ดั้งเดิมมาก ถัดจากทะเลสาบติกาโบเป็นถนนทราย ป่าเต็มไปด้วยถนนดินเล็กๆ และมันบินได้ทันทีที่คุณลงจากพื้นดิน! ดังนั้นรองเท้าและกางเกงและเท้าเต็มไปด้วยดินและดิน ภูเขาไม่สูง ทางลัดชัน เหนื่อย ประหยัดเวลา และเย็นกว่า! ช้าลงบนถนนพยายามระวังดินใต้เท้าของคุณ มีไม้หินที่ฝังอยู่ในดินอาจทําให้คุณบิดเท้าของคุณ! ฉันเจอผู้ชายสองคน หนึ่งคนญี่ปุ่นและหนึ่งคนจีน พวกเขาทั้งหมดบิดเท้าและดูเจ็บปวดมาก

เส้นทางเดินป่าของ John Mountain ตั้งอยู่ติดกับน้ําพุ Tekapo เมื่อไปในฤดูร้อน ถนนบนภูเขาครึ่งหนึ่งมีร่มเงาของป่าเข็มมากมาย และเส้นทางนี้ปูพื้นด้วยใบไม้เล็กๆ ของใบเข็ม ใบไม้ร่วงเล็กๆ ของพื้นจึงทําให้เดินได้สบายมากในช่วงครึ่งแรก แต่เมื่อใกล้กับหอดูดาวในครึ่งหลังคุณจะมาถึงที่ที่ไม่มีต้นไม้และผู้ที่กลัวแสงแดดควรให้ความสนใจกับส่วนนี้ โดยรวมแล้วความลาดชันไม่ชัน ผู้ใหญ่และเด็กสามารถทําเส้นทางนี้ได้ ด้านบนของภูเขามองเห็นทะเลสาบเทคาโป นอกจากนี้ยังมีคาเฟ่สําหรับรับประทานอาหารและพักผ่อนสักครู่ คุ้มค่าแก่การมาเยี่ยมชม! นอกจากนี้ ทางเดินใกล้กับส่วนบนยอดเขาซึ่งไม่เปิดให้เดินเข้าไปตอนกลางคืนแต่ยังสามารถชมท้องฟ้ายามค่ําคืนได้แบบไม่มีร่มเงาของต้นไม้

"ฉันอาศัยอยู่เพื่อดวงดาวที่ส่องแสง" ---ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวที่โอเอซิสเทคาโปเป็นที่รู้จักกันทั่วโลกและเป็นที่ตั้งของหอดูดาวภูเขาจอห์น คนส่วนใหญ่ที่มา Tekapo ยังคงเป็นดวงดาวและบางคนพักที่นี่เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เพื่อชมท้องฟ้าที่บริสุทธิ์และมืดที่สุดในโลกด้วยตาตัวเอง สามารถเลือกเข้าร่วมกลุ่มดาวของ Earth and Sky หรือจะขึ้นไปที่โบสถ์ Good Farmers เพื่อเพลิดเพลินกับท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวฟรีในตอนเย็น ด้วยความอยากรู้อยากเห็นทางดาราศาสตร์ที่แรงกล้า เลยเลือกที่จะใช้เงินไปสัมผัสหอดูดาวของ Mount John และเรียนรู้เรื่องราวเบื้องหลังดาวภายใต้การนําของไกด์นําเที่ยว ฉันเลือกทัวร์ดึกครั้งที่สอง 10:45-12:45 น. เพราะมันง่ายที่จะสวมเสื้อโค้ทที่ยืมจากดินและท้องฟ้าในภายหลัง และขึ้นเขาด้วยรถ Earthand Sky ที่ฉันเห็นในระหว่างวัน ผู้คนในรถคันเดียวส่วนใหญ่เป็นชาวกวางตุ้งยกเว้นฉันและสาวไต้หวันสองคน พาเราขึ้นไปบนดอยคือผู้ช่วยเจนนี่ พูดภาษาจีนกลาง อังกฤษ และกวางตุ้งนิดหน่อย ไกด์โบ้คอยรอเราอยู่บนเขาแล้ว ทางขึ้นเขาก็น่ากลัวมากเช่นกัน เพราะตอนนี้หอดูดาว MtJohn ส่วนใหญ่ทําวิจัยโดยมหาวิทยาลัยแคนเบอร์รี เลยห้ามแสงสีขาวทุกชนิดบนภูเขา รวมถึงไฟฉายของกล้องและ...ไฟรถ! นั่นหมายความว่าคนขับครึ่งหลังขึ้นเขาต้องขับรถมืด! ยังไม่นับ คนขับก็ค่อยๆ พูดว่า "อันที่จริงนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันขับรถถนนนี้..." เมื่อเราสูบลมแล้ว เจนนี่หัวเราะและพูดว่า มาเลย~~ อย่ากลัวพวกเขาอีกต่อไป~~ มันเป็นคืนที่สวยงาม ไม่มีเมฆ ดวงจันทร์ขึ้นดึกมาก จะไม่บังแสงดาว โชคดีมากจนเจอคืนที่ชัดเจนใน Tekapo เห็น银河เต็มไปหมด โชคดีกว่านั้นคือกล้องของผมเป็นหนึ่งในไม่กี่กล้องในหมู่คณะที่สามารถถ่ายภาพดาวได้ ดวงดาวจะถูกใช้ชั้นวางพิเศษเพื่อชดเชยการหมุนเวียนของโลกเพื่อให้ดาวเคราะห์ที่ถ่ายจะไม่กลายเป็นรางดาว ดวงดาวใต้และดาวนําทางที่สามารถมองเห็นได้ในครึ่งโลกใต้ สองดาวนําทางได้แก่อัลฟาและเบต้า อัลฟาเป็นดาวที่ใกล้ที่สุดในโลกที่สุดคือดาวแฝดที่กอดกันหมุนไปมา แค่ตอนนี้ใกล้จะเชื่อมต่อกับโลกเป็นเส้นตรงแล้วจะเห็นได้เพียงตัวเดียวในอีกนาน เลยไผ่จึงบอกให้เราเห็น เห็นดาวสองดวงผ่านเครื่องมือ ใกล้มากแล้ว, มีเพียงรอยดําเท่านั้น ใช้ดาวเคราะห์ใต้และดาวนําทางเพื่อค้นหาอาร์กติก! ด้วยการนําของไม้ไผ่และเจนนี่ เรายังได้รู้จักดาวนักล่าดาวเสือดาว สามเหลี่ยมฤดูหนาว (ที่มักเรียกว่า "สามเหลี่ยมฤดูร้อน") เป็นต้น แม้แต่ ราศีกันดา สิงโต สิงโต ราศีต่างๆ เช่น ราศีเมษ ~ เห็นดาวเสาร์ที่มีเข็มขัดเอวสวยๆ บ่อขอพร เพชร ฯลฯ ผ่านเครื่องมือ ทัวร์สองชั่วโมงไม่ทําให้คืนที่สวยงามนี้ สวยพอ ฟังเรื่องราวพอ นอนอยู่บนเตียงของ Youth Hostel สงบไม่ได้นาน อีกที่หนึ่งสามารถชมวิวต่างๆได้ภายในวันเดียว คงมีแค่เทคาโปะ