หอคอยเหวินชาง

หอเหวินชางที่กล่าวถึงในวันนี้คือหอเหวินชางซึ่งตั้งอยู่ถัดจากโรงเรียนหลายแห่งในเขตรีสอร์ทนานาชาติใต้เนินเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของฉางไป่ ปรากฎว่าหอนี้สามารถขึ้นไปได้ ฉันไม่รู้ว่าทําไมฉันไม่ปล่อยให้มันขึ้นไปในปีใดและวันหนึ่ง ยืนอยู่คนเดียวทั้งวันและปี เดินผ่านรอบหอคอยทุกวันอยากขึ้นไปตลอดแต่ไม่ขึ้น

พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมฮั่นออกมา มีสถานที่ไม่มากนักที่จะเยี่ยมชม หลังจากดื่มน้ําน้ําตาลเย็นชาม ฉันก็เดินตรงไปที่หอเหวินชาง หอเหวินชาง ทาวเวอร์ชางเป็นหนึ่งในความทรงจําของเหอผู่ แต่ฉันไม่เคยคิดว่าหอคอยที่มีความรู้สึกทางประวัติศาสตร์เช่นนี้มาก่อน แต่ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว มีคนมาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ไม่มากนัก แต่ไม่ค่อยมีคนคิดเกี่ยวกับการดูใกล้ๆ เดินไปตามถนนเพื่อใกล้กับหอคอยโบราณและรู้ว่ามีประวัติน้อย ใต้หอคอยไม่มีอะไรนอกจากรั้ววงกลมเล็กๆ และป้ายชื่อหอคอย อย่างไรก็ตาม ตัวเจดีย์โบราณนั้นดีมาก เจดีย์อิฐทรงศาลาแปดเหลี่ยมและเจ็ดชั้น มีประวัติยาวนานถึง 97 ปี ย้อนไปถึงปี แม้ว่าการซ่อมแซมสมัยใหม่จะทําให้เขาสูญเสียเสน่ห์ของความผันผวนมาก แต่ค่อนข้างโดดเด่นและสวยงามแต่ไม่ลดปี

ไปเที่ยวเป่ยไห่เพื่อทําธุรกิจ แวะเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์บางแห่ง มีหอคอยอยู่ตรงข้ามพิพิธภัณฑ์ นี่คือหอเหวินชางเป่ยไห่ หอคอยตั้งอยู่ในเขตเหอผู่ ห่างจากชานเมืองทางใต้ของมณฑลเป่ยเป่ย ประมาณ 3 กิโลเมตร สร้างขึ้นในช่วงหลายปีของราชวงศ์หมิง มีประวัติยาวนานกว่า 400 ปี เป็นเจดีย์อิฐทรงแปดเหลี่ยมเจ็ดชั้น รู้สึกเหมือนได้กลายเป็นหนึ่งในแลนด์มาร์คของมณฑลเปปู่อีกด้วย หลังจากเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์แล้ว คุณยังสามารถไปที่เจดีย์ฝั่งตรงข้ามได้อีกด้วย

มันเป็นการดูที่เห็นกับกลุ่มนักเรียน

หอเหวินชางในเหอผู่เป็นพยานทางประวัติศาสตร์ที่ได้เห็นการแสดงของชาวจีนจากมณฑลเหอผู่มากกว่าพื้นที่อื่นๆ ความน่าจะเป็นของอดีตจนถึงปัจจุบันเมื่อเห็นหอเหวินชางคุณจะรู้ว่าการแสดงท้องถิ่นซึ่งเป็นความหมายที่แท้จริงของชาวโบราณสร้างหอเหวินชาง