[ใหม่ล่าสุด] แพ็คเกจรหัสโปรโมชั่นของเดือนนี้
เป็นบ้านไร่ที่ย้ายมาจากพิพิธภัณฑ์ป่าฟูจิในสมัยเอโดะตอนปลาย หลังคาส่งบ้านให้ชวนให้นึกถึงอดีต เสียดายที่เปิดภายในถูกยกเลิกเนื่องจากภัยพิบัติไฟฟ้า อยากจะมาเยือนอีกครั้งในช่วงฤดูใบไม้ร่วง
ว่ากันว่าตระกูลโอจิเป็นชาวนาที่ปลูกข้าวเป็นหลัก ปลูกในทุ่งและหมักเป็นชีวิต หลังจากสร้างแล้วเปลี่ยนโฉมและที่ตั้งตามกาลเวลาแต่ดูเหมือนจะฟื้นฟูโฉมเดิมเมื่อมีการบูรณะบริเวณนี้
เป็นอาคารที่ชาวนาย้ายมาซ่อมแซมใต้ปากแม่น้ําที่อุดมไปด้วยน้ํา สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยเอโดะตอนปลาย ไม่รู้ว่าตึกใหญ่ขนาดไหนเลยอยากให้อธิบายขั้นตอนการบูรณะให้ชัดเจน ภายในน่าสนใจมาก
ใกล้แหล่งพิพิธภัณฑ์ป่าท้องถิ่น ชาวนาได้ย้ายบ้านไร่ที่เน้นปลูกข้าวและเลี้ยงห่ม สร้างขึ้นในสมัยเอโดะเป็นชาวนาทั่วไปภายใต้หลังคามุงจากและอาคารที่พักอาศัย (Hake = แนวหน้าผาริมแม่น้ําที่ราบสูงของภูเขาไฟซากิ) ขึ้นไปห้องไม่ได้แต่ถ้ามองจากพื้นดินหรือระเบียงด้านในก็เข้าใจได้
ารป่าท้องถิ่น หลายอาคารที่สร้างชีวิตเก่าแก่ขึ้นมาใหม่ หนึ่งในนั้นคืออาคารนี้ เขียนบนแผ่นป้ายเขียนว่าบ้านปลูกข้าวและเลี้ยงหม่าน เป็นบ้านหลังคามุงจากที่เปิดให้ประชาชนทั่วไป เช่น ห้องเสื่อทาทามิ เตาผิง และพื้นดิน มองเห็นได้
Wuzhiye の Jiangto Farmhouse
เป็นบ้านไร่ที่ย้ายมาจากพิพิธภัณฑ์ป่าฟูจิในสมัยเอโดะตอนปลาย หลังคาส่งบ้านให้ชวนให้นึกถึงอดีต เสียดายที่เปิดภายในถูกยกเลิกเนื่องจากภัยพิบัติไฟฟ้า อยากจะมาเยือนอีกครั้งในช่วงฤดูใบไม้ร่วง
ต่อมาของ Jiangto の สถานะเดิม の ของอาคาร
ว่ากันว่าตระกูลโอจิเป็นชาวนาที่ปลูกข้าวเป็นหลัก ปลูกในทุ่งและหมักเป็นชีวิต หลังจากสร้างแล้วเปลี่ยนโฉมและที่ตั้งตามกาลเวลาแต่ดูเหมือนจะฟื้นฟูโฉมเดิมเมื่อมีการบูรณะบริเวณนี้
ดิน の เซน ・ハケ ด้านล่างฟาร์ม の อาคารย้อนยุค
เป็นอาคารที่ชาวนาย้ายมาซ่อมแซมใต้ปากแม่น้ําที่อุดมไปด้วยน้ํา สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยเอโดะตอนปลาย ไม่รู้ว่าตึกใหญ่ขนาดไหนเลยอยากให้อธิบายขั้นตอนการบูรณะให้ชัดเจน ภายในน่าสนใจมาก
บ้านไร่ใต้ป่า
ใกล้แหล่งพิพิธภัณฑ์ป่าท้องถิ่น ชาวนาได้ย้ายบ้านไร่ที่เน้นปลูกข้าวและเลี้ยงห่ม สร้างขึ้นในสมัยเอโดะเป็นชาวนาทั่วไปภายใต้หลังคามุงจากและอาคารที่พักอาศัย (Hake = แนวหน้าผาริมแม่น้ําที่ราบสูงของภูเขาไฟซากิ) ขึ้นไปห้องไม่ได้แต่ถ้ามองจากพื้นดินหรือระเบียงด้านในก็เข้าใจได้
เลี้ยงห่มและข้าวสาลีเพื่อทําฟาร์ม
ารป่าท้องถิ่น หลายอาคารที่สร้างชีวิตเก่าแก่ขึ้นมาใหม่ หนึ่งในนั้นคืออาคารนี้ เขียนบนแผ่นป้ายเขียนว่าบ้านปลูกข้าวและเลี้ยงหม่าน เป็นบ้านหลังคามุงจากที่เปิดให้ประชาชนทั่วไป เช่น ห้องเสื่อทาทามิ เตาผิง และพื้นดิน มองเห็นได้