แม็กจิมมี่ว่ากันว่าเป็นชื่อของคนรักของคังยางเจียวและได้เปิดสาขามากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเช่นปักกิ่งคุนหมิง มาจิอามี่ในลาซาอยู่ที่มุมตะวันออกเฉียงใต้ของถนนบากอร์เพราะถนนวัดโจคังเขาเดินไปตามเพื่อนร่วมชาติทิเบตตามเข็มนาฬิกาเดินไปตามร้านสีเหลืองเป็นธรรมชาติ ลาซามาจิอามี่แบ่งเป็น 3 ชั้น การตกแต่งที่พิถีพิถันที่สุดคือ 3 ชั้น ชั้น 2 สลัวไปหน่อยขาดเสน่ห์ ภายในร้านตกแต่งสไตล์ทิเบตเน้นโทนสีเหลืองสดใส โต๊ะเก้าอี้ กาน้ําชา หนังสือ และรายละเอียดอื่นๆ ล้วนแสดงถึงความแปลกใหม่ลึกลับเล็กน้อย โดยเฉพาะช่วงบ่ายที่แดดส่องเข้ามา มาจิอามี่ อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมอบอุ่นเบาๆ ทั้งร้านไม่ใหญ่ มีเพียงสามหรือสี่จุดที่เหมาะกับการเที่ยวชมวิวริมหน้าต่างเท่านั้น ราษฎากิอามี่มีเมนูไม่มากนัก ทั้งเนื้อแกะมันฝรั่ง เห็ดย่าง ยําสายรุ้ง ชานมหวาน และอื่นๆ ล้วนแล้วแต่เป็นเมนูดาราดังแนะนํา แต่ฉันรู้สึกว่ารสชาติของอาหารในลาซานั้นธรรมดาหวานหรือเผ็ดความร้อนสูงและความหวานสูงอาจจะเหมาะกับเพื่อนร่วมชาติทิเบตมากกว่า เคล็ดลับ 1. ลาซามาจิอามี่มีแขกเยอะมาก ถ้าจะหาทําเลดีๆ น่าจะต้องไปตอนบ่ายสามหรือสี่โมงเย็น จิบชายามบ่าย นั่งเกียจคร้าน อาบแดด ชมถนนบากูร์ 2. ต้องไปชั้นสาม 3. ที่นี่เป็นหลักสําหรับการเช็คอินอารมณ์ อาหารไม่คุ้ม อย่ารายงานความคาดหวังสูงเกินไป

แมจิอามี่ยังแปลเป็นนางฟ้าที่ไม่ได้เกิดเป็นคนรักของฉันประโยคนี้คือ Cangyang Jiacuo กล่าวว่าบนภูเขาสูงนั้นใบหน้าของดวงจันทร์ขึ้นมาจิอามี่,,,

มาจิอามี่ตั้งอยู่บนถนน Barkhor ในตํานานของ Cangyang Jiacuo พบคนรัก ยังเป็นสถานที่ที่ต้องเช็คอินทุกครั้งที่พาเพื่อนใหม่มาที่นี่ สําหรับอาหารทิเบตจานดาบแบบไม่สนใจรสชาติ

เข้าไปแค่เพราะชื่อเสียง มันแพงจริงๆ สั่งขนมจีบโยเกิร์ตและโจวมาเซส รสชาติโอเค แต่ฉันไม่ชอบกินมันแห้งเกินไป กินไม่กี่คําแล้วก็จากไป เข้ามาแค่ถ่ายรูปก็บังคับ

เพราะมีคนไปแล้วรู้สึกมีค่ามากขึ้นเมื่อได้จากไป หลังจากนั้นกับงาเมื่อเดินไปที่ประตูมาจิอามี่คือฉันไม่ไปกะทันหันพวกเขามองฉันและบอกว่าเข้าไปถึงแม้ว่าจะค่อนข้างแพงแต่แพงไปไหม ฉันเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ว่าเป็นสถานที่ของ Cangying Jiacuo ดังนั้นมันจึงพิเศษมาก เมื่อฉันไปถึงวัด Jokhang ฉันมักจะมองหาสถานที่นี้ ในที่สุดฉันก็ต้องเข้าไป บริโภคต่อหัวประมาณ 100 แต่ฉันชอบมันมากเมื่อมองจากภายนอก

#บทกวีและไกลทิเบตและสวรรค์ #15.09 ลาซามะจิอามี่สิบสองวันในทิเบตเช่นเดียวกับพระราชวังโปตาลา ก่อนที่คุณจะไปทิเบต คุณต้องไปเพราะตํานานของคังยางเจียวและมาจิอามี่ และบทกวีแห่งความรักนั้น โลกมีสมควรได้รับความสมบูรณ์แบบ สมหวังกับเลขาแปด ไม่ไกลจากวัดโจคัง อาคารสีเหลืองที่สะดุดตาที่สุดในบริเวณใจกลางคือมาจิอามี่ เมื่อฉันมาถึงหมายเลขก็โทรไปที่ 60 ฉันพบเด็กผู้ชายใจดีและให้หมายเลขของพวกเขาแก่ฉัน ฉันรอน้อยกว่า 20 สภาพแวดล้อมที่ไม่ได้โดดเด่นจากภายนอกบนชั้นสอง นอกจากนี้ยังสร้างสรรค์มาก คุณสามารถมองเห็นพระราชวังโปตาลาบนชั้นสาม แต่สภาพแวดล้อมยังไม่ค่อยดีบนชั้นสอง กลุ่มคนเกือบสั่งอาหารซิกเนเจอร์เห็ดย่าง รสชาติไม่เลว น้ําเห็ดเยอะมาก เนื้อย่างหิน เนื้อตลอดทางกินจนตอนนี้ไม่มีความรู้สึก พูดได้คําเดียวว่า สเต็กเนื้อแกะแบบงาฮา เนื้อแกะเบามาก แต่เนื้อยังเยิ้มไปหน่อยหลังจากกินแล้ว ไม่มีชาหวานอร่อยที่ซีหนิงกินมาก่อน ชาหวานเกือบจะสั่ง รสชาตินี้ไม่ดีเท่าร้านชา Guangming Qiongxiang ที่คนชอบ รสชาดไม่สามารถพูดได้ แต่ก็ไม่อร่อย อาหารตุ๊กตาเป็นซุปขาวและรสชาติก็เต็ม ในที่สุดจานนี้ก็กินผักโรล โรลผัดผักมังสวิรัติ รสชาติยังสามารถซาซิเดเล ชื่อมาจากไหน ไม่รู้ว่าชีสชิ้นใหญ่ ลาสดึงไม่ได้ ที่เหลือ รู้สึกเหมือนซุปหลัวซ่ง เปรี้ยวและน่ารับประทานมาก เมื่อฉันนํามา ฉันคิดว่ามันเป็นขนมปังก้อนใหญ่ แต่เมื่อฉันกินมัน มันเป็นขนมปังขนาดใหญ่ ไวน์บาร์เลย์ไวน์เป็นกระป๋องและไม่ทําด้วยมือ ต่อมาฉันก็ซื้อแบรนด์นี้ในซูเปอร์มาร์เก็ต โดยทั่วไปอาหารก็ธรรมดา แต่ ดูเหมือนว่าใครมาลาซาจะมาที่นี่

ฝนตกปรอยๆ นอกหน้าต่าง เสียงดังในบ้านเงียบ ไม่มีการจราจรที่วุ่นวาย ไม่มีเสียงดัง ชาหวาน บทเพลงทิเบต หวาน. เบา. สบายมาก ... Cangyang Jiacuo สร้างให้คนรักของเขา และตั้งชื่อตามนี้ คิดให้ดีว่าความรักลึกแค่ไหน ความรักมีมากมาย คิดถึงนานแค่ไหน ใช้ชื่อของเธอ เธออาศัยอยู่ในหัวใจของเขา ตั้งแต่นั้นมา เงียบ รัก เงียบ มีความสุข ผู้คนมีคนที่รักตัวเองแบบนี้ในชีวิต คุณจะไม่ต้องกังวลว่าคุณจะไม่ติดต่อสักสองสามวันเหมือนคนแปลกหน้า และไม่กังวลว่าจะอดนอนคุยกันจนดึก ... เพราะฉันจะไม่กังวลเกี่ยวกับวันนี้ พรุ่งนี้ไม่มีวันช้า มีความสุขมาก คุณรักหรือไม่รักฉัน ฉันอยู่ที่นี่ เปลี่ยนความรักทั้งหมดเป็นบ้านที่มาถึงและทุกเวลา ... และโลกสามารถไปและจากไปพร้อมกับความประทับใจและความอิจฉา

โรงเตี๊ยมเมื่อสามร้อยปีก่อนยังคงตํานานเล่าเรื่องพระพุทธเจ้ามีชีวิต นั่งอยู่ที่นี่ มีประวัติศาสตร์สะสม ตํานานเรื่องราว ความรักที่ไม่มีใครอยู่ได้ มีความรู้สึกของศิลปะในโลกนี้ ราวกับว่าผ่านมา ความคิดก็บินไปอย่างบ้าคลั่ง ps: มาจิอามี่ "อาหารทิเบตสไตล์ตะวันตก" รสชาติก็ดีมากเช่นกัน ชาหวานหม้อเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะดื่มเป็นเวลานาน โยเกิร์ตที่ราบสูงก็อร่อยเช่นกัน มาลาซาต้องมานั่ง