วัดดอกไม้มีอายุหลายสิบปี มีพื้นที่กว้างขวางมากมีมากกว่าพุทธศาสนาที่เราคุ้นเคยแต่ยังมีสถานที่ทางศาสนาที่เชื่อถือศาสนาจากกลุ่มชาติพันธุ์อื่นๆของมาเลเซียสามารถแชทได้ สถานที่แห่งนี้เปิดกว้างและโอบล้อมให้กับผู้คนต่าง ๆ
วัดดอกไม้สร้างขึ้นในปี 1942 ภายในวัดมีรูปปั้นของชาวไทย เต๋า และอินเดียนแดงที่มองเห็นได้ทั่วทุกมุม ตกแต่งสวยงามแบบไทย ซุ้มประตูทางเข้าใหญ่ที่สุดในประเทศ วัดดอกไม้ขึ้นชื่อเรื่องรูปปั้น “พระพุทธรูปยก” อายุกว่าร้อยปี พระพุทธรูปงดงาม ใบทอง ตํานานสามารถตอบทุกคําถามในใจผู้อธิษฐานได้ าถามพระพุทธรูป : คุกเข่าหน้าพระพุทธเจ้า สงบ คิดดีในใจว่าคําตอบคือ ใช่หรือไม่ และบอกพระพุทธเจ้าว่า ถ้าคําตอบคือ ใช่ โปรดให้พระพุทธรูปเบา ๆ ยกพระพุทธรูปครั้งหนึ่งก่อน แล้วถามคําถามเดิมในใจ แล้วยกพระพุทธรูปอีกที รู้สึกถึงความหนักของน้ําหนัก เปลี่ยนไป
ภายในวัดมีสถาปัตยกรรมสีสันสดใส ไม่ว่าจะคนจีนในท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวต่างยินดีที่จะไป บริเวณลานมีคําว่า “สระน้ําไห่เทียนโฟ” ผนังหินแกะสลักหลายเรื่อง และหินก้อนใหญ่กลางสระบัวหัวหวู่ แกะสลักคําว่า “บ้านเกิดที่ลืมไม่ลง” เขียน 4 คํา ของคําในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 1900
วัดดอกไม้ขึ้นชื่อเรื่องรูปปั้น “พระพุทธรูปยก” อายุกว่าร้อยปี พระพุทธรูปงดงาม ใบทอง ตํานานสามารถตอบทุกคําถามในใจผู้อธิษฐานได้
นั่งรถบัสด่วนท้องถิ่นจากใจกลางเมืองจอร์จทาวน์ไปวัดดอกไม้ ใช้เวลาประมาณ 30 นาที จากนั้นเราก็เดินขึ้นเขาไปวัด เดินทางสะดวก ใหญ่กว่าที่คิด หลังจากนั้นขอพรก็ลองยกรูปปั้นขึ้นมา ถ้าคุณสามารถยกมันขึ้นมาได้อย่างง่ายดายความปรารถนาของคุณจะเกิดขึ้น