เจดีย์ไม้หยาง - ซากพันปี สถาปัตยกรรมที่จะมีกีฬา

เจดีย์ไม้ Yingxian ตั้งอยู่ในวัดพระราชวังวัด Yingxian County ของ Shuozhou ตั้งแต่สี่ปีของ Chongxi (1035) ถึง Qingning สองปี (1056) ใช้เวลา 22 ปีในการก่อสร้างและ Liaodao ได้รับมอบหมายให้ "เจดีย์ศิวะ" หอคอยไม้เป็นอาคารที่ใหญ่ที่สุดและเก่าแก่ที่สุดที่มีอยู่ของโลกที่มีอยู่เป็นอาคารไม้บริสุทธิ์ซึ่งมีอิตาเลียนพิซซ่าเอียงหอคอยปารีสไอเฟลและเรียกว่าสามเจดีย์แปลก ว่ากันว่าคุณเหลียง ซิเฉิง นักสถาปนิกชื่อดังได้วัดปริมาณของหอไม้ใน Yingxian สูง 67.31 เมตร เส้นผ่าศูนย์กลางชั้นล่าง 30.27 เมตร และน้ําหนักรวม 7430 ตัน หอไม้ประกอบด้วยสามส่วนของแท่น ตัวหอ และแท่น แท่นแบ่งออกเป็นสองชั้นบนและล่าง ชั้นล่างเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าและชั้นบนเป็นแปดเหลี่ยม ตัวของหอคอยมีลักษณะแปดเหลี่ยมรูปลักษณ์ห้าชั้นหกหลังคาจริงเป็นเจดีย์สี่เก้าชั้น ความแปลกของเจดีย์ไม้ยังคงอยู่ในลักษณะของการเคลื่อนไหวเนื่องจากโครงสร้างอาคารที่อ่อนโยนและแข็งแรงเสารอบด้านสามารถปรับความแข็งแรงของตนเองขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงของเปลือกโลกและมีความสามารถในการเคลื่อนไหวที่ยืดหยุ่นและหลีกเลี่ยงภัยพิบัติ บนแม่น้ําสายยาวของประวัติศาสตร์ การพัฒนาศาสนา วัฒนธรรม ต่างชาติ ต่าง ๆ มักจะมีร่องรอยของการบูรณาการอารยธรรมมากกว่าการอยู่โดดเดี่ยว เจดีย์ไม้ในอําเภอหยาง เป็นสถาปัตยกรรมพุทธศาสนาในสมัยราชวงศ์เหลียวแต่ผสมผสานองค์ประกอบของศาสนาเต๋ามากมายในการออกแบบและก่อสร้าง ยืนอยู่หน้าหอคอยคุณสามารถเห็นได้ชัดเจนว่ารูปทรงของหอคอยไม้สอดคล้องกับแผนที่ของพระเจ้า นอกจากนี้เจดีย์ไม้ไม่ได้ใช้โครงสร้างสี่เหลี่ยมแบบดั้งเดิมแต่กรอบแปดเหลี่ยมซึ่งช่วยเพิ่มเสถียรภาพของอาคารซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดของการแสวงหาความสามัคคีและความสมดุลของลัทธิเต๋า สิ่งที่เราเห็นได้คือ สถาปัตยกรรมของราชวงศ์เหลียวได้ละทิ้งความนุ่มนวลและความสวยงามของสถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์ซ่งในช่วงเวลาเดียวกัน และเลือกที่จะสืบทอดความยิ่งใหญ่และความกระตือรือร้นของสถาปัตยกรรมของราชวงศ์เหลียวในภาคเหนือ ซึ่งแสดงให้เห็นลักษณะที่หยาบและหยาบคายของสถาปัตยกรรมของราชวงศ์เหลียวเหนือและ 200 กิโลเมตร วิหารพระแม่กวนอิมของราชวงศ์ซ่ง นําเสนอรูปแบบที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ภายในห้าชั้นจริงของเจดีย์ไม้มีพระพุทธรูปประติมากรรมสีสวยงาม รูปแบบของรูปปั้นสีคล้ายกับรูปปั้นสีของวัดพุทธศาสนาในวัดหยูกังที่สร้างขึ้นใน Liaozhong เจ็ดปี (ค.ศ. 1038) รูปร่างสดใสและร่างกายแข็งแรง (ซึ่งแตกต่างจากรูปปั้นถ้ําหยุนกังด้านหลังเพื่อแสวงหากระดูกที่สวยงาม) และดูสง่างาม แม้ว่ารูปปั้นสีของทาเน่ได้ผ่านการฟื้นตัวนับพันปีและซ่อมแซมเครื่องสําอางหนักแต่ยังคงสร้างแบบเดิมเช่นชั้นหนึ่งของพระวิหารพระศากยมุนีมีหนวดสีเขียวและคิ้วที่เกี่ยวข้องกับการห่อของชายเชดาน ทุกยุคมีวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง จนถึงปัจจุบันมีอาคารไม้แปดหลัง ได้แก่ ศาลเจ้าแม่กวนอิม ประตูภูเขาวัดดุเล เจดีย์สัจจา วัดเฟิงกัว ศาลาต้าเซียง วัดหัวยัน วิหารพุทธศาสนาทิเบต วัดไคซาน และวัดเกอหยวน คุณเหลียง ซิเฉิงได้ตั้งชื่อเรียกมันว่า "แปดเดอเหลียว" นับพันปีของราชวงศ์เหลียวได้ถูกทําลายและชาวเชดานได้หายไปแต่เครื่องเคลือบดินเผาที่ทิ้งไว้และวัฒนธรรมที่เหลืออยู่และเรื่องราวของพวกเขาบอกคนต่อมาว่าพวกเขาเคยมา