เมื่อเห็นอู่ฮั่นเป็นครั้งแรก

อู่ฮั่นเป็นเมืองที่เต้นรำไปกับน้ำ ในเวลาพลบค่ำ ขึ้นเรือข้ามฟาก ในขณะที่เรือเริ่มเคลื่อนไหว นกหวีดเรือดังขึ้นอย่างเนิ่นนาน บรรยากาศเต็มไปด้วยความพิธีการ เมื่อลงจากเรือ ไม่ไกลก็เห็นสะพานแขวนแม่น้ำแยงซีของอู่ฮั่น แม่น้ำใหญ่ไหลไปทางตะวันออก สะพานข้ามจากฝั่งใต้ไปฝั่งเหนือ ดูเขื่องขลัง ไกลๆ ในยามท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม หอกระจายสีเหลืองยืนโดดเดี่ยวอย่างเงียบงัน ประกอบกับเสียงเพลงเก่าที่ดังก้องไปมา มีกลิ่นอายความคิดถึงอดีต แม่น้ำแยงซีและอู่ฮั่นในยามพระอาทิตย์ตกดินนั้นดูน่าหลงใหลเสียจริง