วัยรุ่นยุคใหม่นิยมเรื่องลี้ลับ—ท้าทายการเช็คอินวัด 100 แห่ง (3/100)

วัดพระใหญ่📿 📍ที่อยู่: หมู่บ้านเฉินเหอ อำเภอเฉินหนาน ถนนต้าหนานเจียง ซอยเจิ้นเอินซื่อ หมายเลข 14 เมืองเฉินหยาง 🕐เวลา: 8:00–14:00 🎫ตั๋วเข้า: ฟรี🆓 🕯️ขอธูป: เริ่มต้นที่ 10 หยวน (สามารถสแกน QR ได้) 🅿️ที่จอดรถ: ควรจอดใกล้ๆ วัด เพราะถนนข้างวัดแคบมาก 🛐ข้อมูลสังเขปของวัด: วัดพระใหญ่สร้างขึ้นในช่วงต้นของราชวงศ์ถัง แต่เนื่องจากไม่ได้รับการซ่อมแซมเป็นเวลานาน อาคารจึงค่อยๆ หายไปจากการทรุดโทรม ในปีมิ่งว่านลี่สี่สิบ (ค.ศ. 1614) ขณะที่กำลังสร้างวัดพระใหญ่ขึ้นใหม่ พบแผ่นหินที่เหลืออยู่จากราชวงศ์ถังภายในวัด จากการตรวจสอบภาชนะทางศาสนาและสิ่งของอื่นๆ ที่เหลืออยู่ พบว่าวัดพระใหญ่นั้นเป็นที่ตั้งของวัดโบราณที่สร้างขึ้นในราชวงศ์ถัง ในปีชิงเกียนหลงที่สิบสอง (ค.ศ. 1747) ชิงเกียนหลงห้าสิบหก (ค.ศ. 1791) และชวนตงที่สอง (ค.ศ. 1910) ได้มีการซ่อมแซมหลายครั้ง ในปีมินกั๋วห้า (ค.ศ. 1916) โดยนักบวชหญิงชื่อชางฮุย เป็นผู้ดูแลวัด และในปีมินกั๋วสิบแปด (ค.ศ. 1929) ชางฮุยและชางจื่อได้ทำการซ่อมแซมประตูวัด ศาลากลาง และศาลาใหญ่อีกครั้ง ศาลากลางมีพระพุทธรูปของพระธิเบต และศาลาใหญ่มีพระพุทธรูปของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีรูปปั้นของอรหันต์สิบหกองค์ที่ศาลาด้านซ้ายและขวา ศาลาใหญ่ทางทิศตะวันออกและตะวันตกมีห้องเสริม และด้านหน้าของศาลากลางมีห้องแถวทางทิศตะวันออกและตะวันตก ปัจจุบันห้องแถวทางทิศตะวันตกได้ถูกทำลายไปแล้ว ทั้งวัดมีพื้นที่รวมสองพันสองร้อยเจ็ดสิบสองตารางเมตร บนกำแพงภูเขาทางทิศตะวันออกและตะวันตกของศาลากลางมีสลักคำอธิบาย ด้านทิศตะวันออกมีการบันทึกเวลาและกระบวนการสร้างวัด และด้านทิศตะวันตกมีการบันทึกกระบวนการซ่อมแซมศาลาพระธิเบต (ศาลากลาง) และอื่นๆ วัดพระใหญ่เป็นวัดที่สร้างขึ้นในช่วงต้นของราชวงศ์ถัง สร้างใหม่ในราชวงศ์หมิง และซ่อมแซมในราชวงศ์ชิง ตามที่ได้รับการสืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน ตามที่ได้บันทึกไว้ใน《ประวัติศาสตร์เมืองเฉินหยาง》: มีการซ่อมแซมป้ายชื่อในปีชิงเกียนหลงที่สิบสองและพระพุทธรูปทองแดงสูงหกจั่วหนึ่งองค์ ซึ่งได้หายไปไม่เห็นอีกตั้งแต่ต้นราชวงศ์มินกั๋ว ในช่วงปี 1990 ได้มีการซ่อมแซมศาลาพระธิเบต ศาลาเทพเจ้า ประตูวัด และสิ่งก่อสร้างอื่นๆ บนพื้นฐานที่มีอยู่ วัดพระใหญ่