จิตรวรรณเป็นหลวงพ่อที่สิบสองของราชวงศ์ตั้ง

ลีจุน และสมเด็จพระราชินียองอัน กัว และสมเด็จพระราชินีเซียวหมิง จิ่ง ซึ่งเป็นหนึ่งในสิบแปดหลวงพ่อในราชวงศ์ตั้งที่อยู่ในฉานซี ชานซี ในวันที่ 27 มกราคม ปีที่สิบห้าของยวนเฮอ (14 กุมภาพันธ์ 820) ในตอนค่ำ จีนหงจี และวังชูเฉิง ซึ่งเป็นคนในวังเข้าไปในหอและฆ่าลีจุน และกล่าวว่าพระองค์ได้รับพิษจากการทานยาและตายอย่างรวดเร็ว และส่งข่าวปลอมว่ามีพระราชทานแก่พระองค์ และให้ลีเฮง ซึ่งเป็นพระราชโอรสที่ไม่สามารถทำอะไรได้ ขึ้นเป็นพระองค์ ซึ่งเป็นหมู่ซง หลังจากลีเฮงขึ้นเป็นพระองค์ ลิงฮูชู ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีในรัชกาลก่อนหน้านี้ และลิวกงเฉว ซึ่งเป็นรองนายกรัฐมนตรีในรัชกาลก่อนหน้านี้ รับผิดชอบในการสร้างหลุมฝังศพของลีจุน ในวันที่ 19 พฤษภาคม (3 กรกฎาคม) ลีจุน ถูกฝังศพในจิตรวรรณ และได้รับการทำนาบนามว่า “เซินจางวูหวังดี” และได้รับการทำนาบนามว่า “ซีนจง” หลายสิบปีหลังจากนั้น สองสมเด็จพระราชินีที่อยู่กับพระองค์ในช่วงที่ยังมีชีวิต กัว (ที่ได้รับการทำนาบนามว่าสมเด็จพระราชินียองอัน) และจิ่ง (ที่ได้รับการทำนาบนามว่าสมเด็จพระราชินีเซียวหมิง) ได้รับการฝังศพในสวนจิตรวรรณ จิตรวรรณถูกสร้างขึ้นตามภูเขาหลักของภูเขาจินจี มองไปทางทิศเหนือและทิศใต้ พื้นที่ของจิตรวรรณมีพื้นที่ 20 กิโลเมตร พระวิหารใต้ดิน “เซียนกง” ถูกขุดขึ้นจากภูเขาที่อยู่ทางทิศใต้ของภูเขา การวางแผนสวนจิตรวรรณเหมือนกับเมืองจังอัน มีกำแพงภายในและภายนอกสองชั้น มีประตูทั้งสี่ด้านของกำแพงภายใน และมีสิงห์หินอยู่หน้าประตู มีอาคารที่สี่มุม มีหอพระนางพญา พระวิหาร ที่พักของทหาร และแท่นบูชาอื่น ๆ อยู่ในกำแพงภายใน ตอนนี้กำแพงล้มลงแล้ว แม้จิตรวรรณจะถูกสร้างขึ้นในช่วงที่ราชวงศ์ตั้งกำลังจะล่มลงในช่วงกลางและปลาย แต่การจัดการและการบำรุงรักษาของจิตรวรรณยังคงเป็นไปตามระบบและวิธีการที่มีอยู่แล้ว ซึ่งเป็นข้อมูลที่สำคัญสำหรับการศึกษารูปแบบของหลวงพ่อในราชวงศ์ตั้ง สถานที่ที่ได้รับการคุ้มครองเป็นสถานที่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของประเทศ