ถูกควบคุมด้วยดวงตานับพันที่วัดซวงหลิน

ทันทีที่ก้าวเข้าสู่วัดซวงหลินในผิงเหยา ฉันก็ถูกสะกดด้วยดวงตาที่เปล่งประกายนับไม่ถ้วน ดวงตาของเทพผู้พิทักษ์ ดวงตาของยักษ์ ดวงตาของเวยถัว ดวงตาของอรหันต์ ดวงตาบนฝ่ามือของเจ้าแม่กวนอิมพันมือ... แม้ว่าชั้นดินเหนียวบนรูปปั้นอาจหลุดร่อนไป ใบหน้าอาจเลือนราง แต่แววตาอันเฉียบคมและมีชีวิตชีวาที่ส่องประกายผ่านลูกแก้วสีดำยังคงแหลมคมและมีพลัง จ้องมองฉันผ่านม่านหมอกแห่งประวัติศาสตร์ หากกล่าวว่า "แววตาคือเทพเจ้าที่อาศัยอยู่ในดวงตา มองทะลุจิตใจมนุษย์" เช่นนั้นแล้ว นอกจากรูปปั้นที่แขวนอยู่เต็มห้องและเทพเจ้าทั่วฟ้า วัดซวงหลินยังเป็นที่อยู่ของเทพเจ้านับหมื่นที่ซ่อนอยู่ในลูกตาแก้ว ฉันเพิ่งเข้าใจว่า นอกจากภาพวาดแล้ว รูปปั้นก็ต้องการ "การเติมแววตา" เช่นกัน วัดซวงหลินเป็นวัดที่สร้างขึ้นโดยชาวบ้าน สะท้อนความเชื่อที่เรียบง่ายของชาวบ้าน เมื่อได้เห็นด้วยตาตัวเองถึงรู้ว่า ฝีมือของช่างพื้นบ้านในสมัยนั้นได้พัฒนาถึงระดับสูงเพียงนี้ นี่คือสุดยอดของสุนทรียศาสตร์แบบจีนอย่างแท้จริง