เสากลองนิงโป, ประวัติศาสตร์หลายพันปี, เรื่องราวของเมืองหยง

ในปีที่ตรงกับปีแรกของราชวงศ์ถังชางชิง (ปี ค.ศ. 821), ผู้ว่าการมิงโจว ฮันฉา ได้ย้ายศูนย์กลางการปกครองจากเมืองเสียวซีเจิ้นไปยังปากแม่น้ำสามสาย, ซึ่งในประวัติศาสตร์เรียกว่าซือเฉิง. ประตูทางใต้ของซือเฉิง, ก็คือเสากลองในปัจจุบัน. มันเป็นสัญลักษณ์ของการจัดตั้งศูนย์กลางการปกครองอย่างเป็นทางการและการสร้างเมืองของนิงโป, และยังเป็นโบราณสถานเพียงแห่งเดียวที่เหลืออยู่ในนิงโป, ปัจจุบันเป็นหน่วยงานที่ได้รับการคุ้มครองโบราณวัตถุของชาติอย่างเข้มงวด. ในสมัยก่อนที่เสากลองมีการตั้งเครื่องบอกเวลาและกลองเพื่อบอกเวลาประจำวัน, ในช่วงสงครามก็ใช้สำหรับการสอดแนมและการเฝ้าระวัง. ในปีที่ตรงกับปีที่ 8 ของราชวงศ์ซงชิงลี่ (ปี ค.ศ. 1048), วังอันซือที่อายุ 27 ปีได้มาที่เคาน์ตี้ยินเพื่อรับตำแหน่งเคาน์ตี้แม็กกิสเตรต. ในปีนั้น, เขาได้ขึ้นไปที่เสากลองหลายครั้ง, มองลงไปที่ผู้คนในโลก, ครุ่นคิดถึงอนาคตของชาติ, และได้เขียน 'ใหม่เครื่องบอกเวลามิงเวิน', แสดงความตั้งใจที่จะผลักดันการปฏิรูปด้วยความเร็วที่ 'ไม่ช้าไม่เร็ว' ของเครื่องบอกเวลา; และด้วยจิตวิญญาณของเครื่องบอกเวลาที่ขยันขันแข็งในการรายงานเวลาเพื่อปกครองเคาน์ตี้ยิน. ตามตำนาน, กษัตริย์คัง จ้าวโก่ว ได้หลบหนีการไล่ล่าของทหารจินโดยการซ่อนตัวอยู่ในเสากลองนิงโป. หลังจากที่เขากลายเป็นซงเกาจง, เขาได้ออกพระราชกฤษฎีกายกย่องเสากลองเป็น 'ศาลเจ้าทหารปกป้องชาติ'. ในช่วงราชวงศ์หมิงว่านลี่, เสากลองถูกทำลายโดยไฟใหญ่. ในปีที่ตรงกับปีที่ 13 ของราชวงศ์หมิงว่านลี่ (ปี ค.ศ. 1585) เสากลองได้รับการสร้างใหม่, โดยยืมคำพังเพย 'ทะเลสงบ, คลื่นนิ่ง, ทะเลกลายเป็นรุ่งอรุณ' เพื่อตั้งชื่อว่า 'หายชูหลาว'. การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่, เมืองโบราณในอดีตไม่มีร่องรอย, เหลือเพียงเสากลองแห่งนี้. ต่อมาได้มีการซ่อมแซมสำนักงานตรวจการศึกษาของเจ้อเจียงและประตูหินโบราณสองแห่ง, รวมถึงซากกำแพงเมือง, และแผ่นหินที่บันทึกการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ของซือเฉิง. เสากลองในปัจจุบันสร้างขึ้นในราชวงศ์ชิง, หอนาฬิกาแบบตะวันตกที่อยู่ด้านบนสุดของเมืองถูกสร้างขึ้นในช่วงสาธารณรัฐ. ส่วนล่างเป็นสไตล์เมืองแบบจีนดั้งเดิม, มีหลังคาสามชั้นและยอดเขาที่โค้งงอ. ในขณะที่หอนาฬิกาบนเมืองกลับเป็นสไตล์โรมัน. การผสมผสานระหว่างตะวันออกและตะวันตก, มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว. ที่ชั้นบนสุดของเสากลองมีการแขวนระฆังทองแดงขนาดใหญ่. ในตอนนั้นระฆังถูกหล่อขึ้นมาเพื่อเป็นสัญญาณเตือนภัยไฟ. หากเกิดไฟไหม้, ระฆังจะถูกเคาะ. จำนวนครั้งที่เคาะระฆังแตกต่างกัน, แสดงถึงพื้นที่ที่เกิดไฟไหม้ที่แตกต่างกัน. ในช่วงสงครามต่อต้านญี่ปุ่น, ระฆังทองแดงถูกใช้สำหรับการฝึกซ้อมป้องกันอากาศและการแจ้งเตือนทางทหาร. ถนนเดินเท้าเสากลองผสมผสานวัฒนธรรมและการค้าเข้าด้วยกัน, รวมทั้งการช็อปปิ้งและการพักผ่อนเข้าด้วยกัน, ไม่เพียงแต่มีลักษณะของถนนการค้าแบบดั้งเดิมของนิงโป, แต่ยังมีความรู้สึกทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่แข็งแกร่ง, เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมของนิงโป. อาคารในบริเวณนี้มีหลังคากระเบื้องสีเขียวสองด้าน, กำแพงม้าที่มีลวดลาย, และการตกแต่งไม้ภายนอกที่ประณีต, สะท้อนถึงลักษณะเฉพาะของเมืองน้ำใต้ของนิงโป. 📍ที่อยู่รายละเอียด: หมายเลข 2, ถนนกงหยวน, เขตไห่ชู, นิงโป, เจ้อเจียง ราคาตั๋ว: ฟรี ⏳เวลาอ้างอิง: 1 ชั่วโมง