มาเก๊าเดินเล่นหนึ่งวัน (6): ซอยเฉียงของตึกยาวและประตูแห่งเซนต์ปอล

กลับไปที่พื้นที่หน้าสถานีดับเพลิง แล้วเดินไปทางเหนือตามถนน Ponte Negra ประมาณ 100 เมตร ทางด้านซ้ายของถนน Avenida dos Jogos da Asia Oriental คือป้ายรถประจำทางที่ชื่อว่า 'สนามกีฬามาเก๊า' (รูปที่ 2) ขึ้นรถประจำทาง BUS26 (เตรียมเงินทอน 6 ปาตากา) ผ่านสะพาน Praia Grande และลงที่ป้าย 'เซบุนเตนปู' ที่นี่คือพื้นที่คาบสมุทรของมาเก๊าแล้ว เซบุนเตนปูอยู่ใกล้กับท่าเรือผู้โดยสาร Inner Harbour ของมาเก๊า ตามที่อุตสาหกรรมการเดินเรือถดถอย ถนนซอยใกล้เคียงก็ดูโทรมและเศร้าสร้อย (รูปที่ 3) 'ซอยเฉียงของตึกยาว' ทั้งสองข้างมีบ้านแบบกวางตุ้งที่ผนังเป็นรอยด่างพร้อยและมีรอยน้ำเปื้อน ในอดีตที่นี่เต็มไปด้วยบ้านเลี้ยงหมู ที่ใช้กักขังและบังคับ ล่อลวงคนจีนให้ออกไปทำงานหนักในต่างประเทศ (รูปที่ 4) เดินต่อไปตามถนน Rua da Felicidade ประมาณ 200 เมตร จากนั้นเลี้ยวเข้าซอย Calçada do Amor และเดินขึ้นไปตามถนน Calcada das Verdades (รูปที่ 6) จะเห็นวัดนาจา (รูปที่ 7) ความหลากหลายของความเชื่อของชาวมาเก๊าสามารถเห็นได้จากที่นี่ และถัดไปก็คือประตูแห่งเซนต์ปอล ประตูแห่งเซนต์ปอล (รูปที่ 1, 8) เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของมาเก๊า และเป็นสัญลักษณ์และสถาปัตยกรรมสำคัญของมาเก๊า จริงๆ แล้วมันคือซากหน้าผนังของโบสถ์เซนต์ปอลที่เริ่มก่อสร้างในปี 1602 ในสมัยราชวงศ์หมิงและเสร็จสมบูรณ์ระหว่างปี 1637-1640 โบสถ์เซนต์ปอลเป็นส่วนหนึ่งของวิทยาลัยเซนต์ปอลที่ก่อตั้งขึ้นในปี 1594 ในสมัยหมิง วิทยาลัยนี้ใช้สำหรับการจัดกิจกรรมทางศาสนาคริสต์ในชีวิตประจำวัน ฝึกอบรมนักบุญเพื่อเข้าไปในประเทศจีน และปิดตัวลงในปี 1762 ในสมัยราชวงศ์ชิง โบสถ์เซนต์ปอลได้ประสบกับไฟไหม้ถึงสามครั้ง และในวันที่ 26 มกราคม ปี 1835 ไฟไหม้วิทยาลัยเซนต์ปอลและโบสถ์ที่เกี่ยวข้อง ทำให้เหลือเพียงหน้าผนังด้านหน้าของโบสถ์ (ซึ่งก็คือประตูแห่งเซนต์ปอลในปัจจุบัน) ส่วนใหญ่ของฐานรากและบันไดหินด้านหน้าของโบสถ์ ระหว่างปี 1837-1854 ซากหลังของโบสถ์ถูกใช้เป็นสุสานสำหรับฝังศพนักบุญ ระหว่างปี 1990-1996 รัฐบาลมาเก๊าได้ทำการขุดค้นและซ่อมแซมซากโบสถ์เซนต์ปอล ใช้เวลาห้าปีในการซ่อมแซมหน้าผนังด้านหน้าของโบสถ์และสร้างพิพิธภัณฑ์ศิลปะคริสต์รอบๆ ซากปรักหักพัง (รูปที่ 9) 'สามปา' เป็นการออกเสียงภาษากวางตุ้งของ 'เซนต์ปอล' และคำว่า 'ใหญ่' ในหน้าเพื่อแยกแยะจากโบสถ์เซนต์ปอลขนาดเล็กอีกแห่งหนึ่ง โบสถ์เซนต์ปอลเป็นสไตล์โบสถ์ตะวันตกที่คลาสสิกที่สุดในศตวรรษที่ 17 - สไตล์บาโรก แต่เนื่องจากโบสถ์ถูกออกแบบโดยพระคริสต์จากอิตาลี ช่างฝีมือคริสต์จากญี่ปุ่น และช่างฝีมือจีน จึงมีการออกแบบประติมากรรมและองค์ประกอบบางส่วนที่มีลักษณะเฉพาะของตะวันออก ตัวอย่างเช่น ตัวอักษรจีนหรือลวดลายของดอกเก๊กฮวย ซึ่งมีความโดดเด่นทางศิลปะที่ไม่เหมือนใครในโบสถ์คริสต์ทั่วโลก จึงเรียกว่า 'พระคัมภีร์สามมิติ' ประตูแห่งเซนต์ปอลมีทั้งหมดห้าชั้น สร้างขึ้นด้วยหินแกรนิต กว้าง 23 เมตร สูง 25.5 เมตร แต่ละชั้นมีการแกะสลักที่สวยงาม ชั้นที่หนึ่งและสองยืนตรงขึ้นไป และชั้นที่สามถึงห้าค่อยๆ ลดลงเป็นรูปทรงสามเหลี่ยมปิรามิด บนประตูมีการแกะสลักซุ้มโค้งที่บูชาพระแม่มารี ประติมากรรมนางฟ้า ประติมากรรมดอกกุหลาบ และประติมากรรมนกพิราบที่ทำจากทองแดง ซึ่งแกะสลักอย่างประณีตและมีความหมายลึกซึ้ง ประตูตั้งอยู่ที่เชิงเขาป้อมปืน ทางด้านซ้ายของพิพิธภัณฑ์มาเก๊าและป้อมปืน (รูปที่ 10-13) ในปี 2005 รวมถึงประตูแห่งเซนต์ปอล ได้ถูกรวมอยู่ใน 'เขตประวัติศาสตร์มาเก๊า' ที่ได้รับการจดทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม