ลั่วหยางหลงเหมินซือกู้

หลงเหมินซือกู้และหยุนกังซือกู้ทั้งสองได้ไปเยือนแล้ว ทั้งสองซือกู้นี้เริ่มก่อสร้างตั้งแต่สมัยเหนือเว่ย ซือกู้หยุนกังซือกู้มีพระพุทธรูปที่ใหญ่ที่สุดคือพระศากยมุนี ส่วนหลงเหมินซือกู้มีพระพุทธรูปที่ใหญ่ที่สุดคือพระลู่เชอนา ซือกู้หยุนกังเริ่มขุดตั้งแต่ปี ค.ศ. 398 ส่วนใหญ่ของซือกู้เสร็จสิ้นก่อนที่เหนือเว่ยจะย้ายเมืองหลวงไปลั่วหยาง (ประมาณ 60 ปีขึ้นลง) ในขณะที่การสร้างรูปปั้นยังคงดำเนินต่อไปผ่านสมัยเหนือเว่ย ตะวันออกเว่ย ตะวันตกเว่ย เหนือชี สุย และถัง ยาวนานกว่า 150 ปี หลงเหมินซือกู้เริ่มขุดในสมัยเหนือเว่ย (ค.ศ. 500) รุ่งเรืองในสมัยถัง และสิ้นสุดในปลายสมัยชิง ประวัติศาสตร์ผ่านไปหลายราชวงศ์ เช่น เหนือเว่ย ตะวันออกเว่ย ตะวันตกเว่ย เหนือชี สุย ถัง ห้าราชวงศ์ ซ่ง หมิง ชิง และอื่นๆ อีกมากมาย การก่อสร้างยาวนานมากกว่า 1400 ปี เป็นซือกู้ที่มีระยะเวลาการก่อสร้างยาวนานที่สุดในโลก ส่วนตัวรู้สึกว่าพระลู่เชอนาของหลงเหมินซือกู้นั้นดูเข้ากับความชอบของคนสมัยใหม่มากกว่าพระศากยมุนีของหยุนกังซือกู้ ตามที่กล่าวกันว่า ถูกสลักตามรูปร่างของอู่เจ๋อเทียน พระพักตร์สง่างาม สงบ ดวงตาที่มองลงเบาๆ ดูเหมือนจะให้ความสนใจกับทุกคน และรูปปั้นในหลงเหมินซือกู้ก็ชัดเจนว่ามีความประณีตและมนกว่าหยุนกังซือกู้ โดยเฉพาะพระลู่เชอนาและกลุ่มรูปปั้นในวัดฟ่งเซียนซื่อ แน่นอนว่า ซือกู้กลางแจ้งของวัดฟ่งเซียนซื่อเริ่มขุดและสลักในสมัยถัง ถ้าเทียบกับสมัยเหนือเว่ย ช่างฝีมือและความชอบในสมัยถังมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก และอำนาจของรัฐในสมัยถังก็ไม่สามารถเทียบได้กับสมัยเหนือเว่ย ดังนั้น โดยรวมแล้ว หลงเหมินซือกู้คุ้มค่าที่จะไปเยือน ผมไปเยือนหลงเหมินซือกู้เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตอนนั้นไม่มีคนมากมาย ครั้งนี้ไปเมื่อวันที่ 29 เมษายน ไม่คาดคิดว่าก่อนวันหยุดแรงงานวันที่ 1 พฤษภาคม หลงเหมินซือกู้ของลั่วหยางจะมีคนเต็มไปหมด ไม่รู้ว่าในช่วงวันหยุดแรงงานนักท่องเที่ยวจะยังสามารถเข้าชมสถานที่เหล่านี้ได้หรือไม่