ในที่สุดก็ได้มาถึงเมืองจีหนานที่ลาวเซอร์ได้เขียนไว้ในหนังสือของเขา คุณครูไม่ได้หลอกผมเลย!

สี่ด้านเป็นดอกบัว สามด้านเป็นต้นหลิว หนึ่งเมืองเต็มไปด้วยสีของภูเขา ครึ่งเมืองเป็นทะเลสาบ。 คำพูดนี้ไม่ได้มีการโอ้อวดเลยสักนิด แม้ว่าตอนนี้ยังไม่ใช่ฤดูกาลที่ดอกบัวบานสะพรั่ง แม้ว่าตอนนี้ยอดเขาและหลังคาของอาคารยังไม่ได้สวมใส่เสื้อสีขาว แต่น้ำที่มีชีวิตชีวาเหล่านี้ก็เพียงพอที่จะทำให้ผมประทับใจแล้ว。 ผมได้เดินทางไปหลายที่แล้ว ที่ไหนที่มีน้ำ มักจะมีความสดชื่น ความร่าเริง และความมีชีวิตชีวามากกว่าที่อื่น น้ำมีพลังบางอย่าง พลังที่สามารถทำให้ทุกอย่างสงบ ใจที่วุ่นวายแค่ไหน ถ้านั่งข้างทะเลสาบเพียงช่วงบ่ายก็จะสามารถสงบลงได้…… จีหนานเป็นที่ที่ผมต้องกลับมาอีกแน่นอน เพื่อจีหนานในฤดูร้อน จีหนานในฤดูหนาว และยังเพื่อเนื้อหมักของจีหนาน sa ซุป หัวหอมใหญ่……