ซินเจียง·บาหยินบูลุก | ความเหงาที่มีเพียงบางส่วนบนทุ่งหญ้า

สวัสดี ฉันคือ 🍐 ใหญ่～ สถานีที่สองของทุ่งหญ้าซินเจียงบาหยินบูลุก เป็นวัดที่ชื่อว่า 'บารุนซี' เป็นสิ่งก่อสร้างที่เหงาที่สุดในทุ่งหญ้าทั้งหมด เป็นวัดที่เคลื่อนย้ายของชาวมองโกลจากฝูง Tuerhute ก่อตั้งขึ้นในรัชกาลของ Guangxu ตามตำนานถูกขนโดยรถม้าแปดคัน ตามฝูงสัตว์ทั้งฝูงที่เลี้ยงสัตว์ ในที่สุดในปี 2008 ถูกเลือกที่ที่นี่โดยพระสงฆ์ สิ้นสุดชะตาของวัดที่เคลื่อนย้ายบนทุ่งหญ้าสุดท้าย📿️ ภายในมีการสักการะสมเด็จพระซุงกาบา มีพระสงฆ์สองคนอยู่อย่างถาวร ในช่วงวันหยุดมีเด็กคนหนึ่งที่จะมาช่วย สิงห์หิมะที่ประตูมีสีบางส่วนหลุด แต่พระธาตุยังคงสง่างาม บนภูมิ มีดวงอาทิตย์และลิ้นไฟสาม ภาชนะธูปแบบจีนและวงล้อทองสีทิเบต นกพิราบ🐦และนกกระจอก🦜 ผสมผสานอย่างแปลกประหลาด ทุ่งหญ้าบาหยินบูลุก