กงอี้ซงหลิง，เป็นเงาที่เหงาของราชวงศ์ที่ถูกลืม

กงอี้ซงหลิง，เป็นหนึ่งในสามสุสานหลวงที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ (สุสานที่สิบสามของราชวงศ์หมิงในปักกิ่ง、สุสานราชวงศ์ซีเซียในหยินชวน)。ทางใต้มีภูเขาซงซาน，ทางเหนือมีแม่น้ำเหลือง，สุสานซงหลิงได้รับการยกย่องว่าเป็น "เกิดในซูหัวง，ฝังในเหนือเมิง" ที่ดินฟงชุยที่ล้ำค่า，จากเก้าจักรพรรดิ์ของราชวงศ์หนานซง ยกเว้นจักรพรรดิ์ฮุยซงและจักรพรรดิ์ชินซงที่ถูกคนจินจับไปตายที่ทะเลทรายเหนือ，จักรพรรดิ์ที่เหลืออีกเจ็ดท่านล้วนถูกฝังที่กงอี้，รวมถึงสุสานของพ่อของเจ้าเจากวงอิน，สร้างเป็น "เจ็ดจักรพรรดิ์แปดสุสาน"。ในปัจจุบันที่ได้รับการสร้างจำลองเพียงแค่สุสานหยงเจาของจักรพรรดิ์เรินซงที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง，และสุสานหยงโหวที่ได้รับการซ่อมบำรุง，สุสานจักรพรรดิ์อื่นๆ ห้าแห่งและสุสานของฮาเร็มและลูกๆ พวกเขากระจัดกระจายอยู่ในทุ่งนาของหมู่บ้านชานเมือง。ราชวงศ์หนานซงเคยสร้างยุคทองของเศรษฐกิจ、วิทยาศาสตร์、วัฒนธรรม、ศิลปะของจีนโบราณ，แต่สุดท้ายก็เหมือนดอกไม้ในกระจกและแสงจันทร์ในน้ำ，พ่ายแพ้ให้กับราชวงศ์จินและหยวน，สุสานเหล่านี้ก็ถูกเผาและปล้นจนหมด，หลุมฝังศพก็ว่างเปล่า。เดินบนทางเท้าที่ปูด้วยปูนซีเมนต์，หรือทางดินในชนบท，สุสานกลายเป็นเล็กลงเพราะการสูญเสียดินและน้ำ，หยุดยืนมองไปที่รูปปั้นที่เหลืออยู่ใต้นรก，ข้าราชการ、นายทหาร、ผู้มาเยือน、สนม、สัตว์เทพ，เรื่องราวที่ยังคงมีชีวิตในหนังสือและซีรีส์ที่ผ่านเข้ามาในหัว，อย่างไรก็ตาม，ประวัติศาสตร์ที่หนักหนาก็จะเหมือนควันที่หายไป，ความรุ่งโรจน์และความอัปยศทั้งหมดถูกแช่แข็งในหินเหล่านี้，พวกมันยืนอยู่นับพันปี，ด้วยสีหน้าที่เหมือนกัน，ทิ้งเงาที่เหงาและเศร้าของราชวงศ์ให้กับคนรุ่นหลัง。