เมืองเก่าไป่ชา

หากคุณต้องการเพลิดเพลินกับสภาพแวดล้อมของเมืองเก่า แต่หลีกหนีจากฝูงชน สถานที่แห่งนี้เป็นตัวเลือกที่ดี

ไป่ชาเป็นเมืองหลวงเก่าของนาซีและเคยเป็นศูนย์กลางของการเมืองเศรษฐกิจการค้าและวัฒนธรรมของลี่เจียง เมืองโบราณ Baisha เป็นแหล่งกําเนิดของราชปกครองของ Mu Shi ในช่วงราชวงศ์ถัง เมื่อกษัตริย์หนานจวงได้พระราชทานภูเขาหิมะมังกรหยกเป็น "เป่ยเยว่" บรรพบุรุษของมูยังคงเป็นกษัตริย์ลี่เจียง และเริ่มสร้างถนนไป่ชาและวัดเป่ยเยว่ที่นี่ มูเริ่มนําน้ําพุจากภูเขาหิมะมังกรหยกในเมืองโบราณไป่ชา

ฉันเคยไปเยี่ยมชมเมืองโบราณลี่เจียงในต้าหลี่ ฉันได้ยินมาว่าเมืองโบราณ Baisha เพิ่งพัฒนาและมีลักษณะยังคงรักษาไว้อย่างดี ฉันจึงมีชื่อเสียงมาก ร้านค้าหลายแห่งยังอยู่ระหว่างการก่อสร้างและปรับปรุงและปิดให้บริการ...มีร้านถ่ายรูปกับสุนัขต้องซื้อของ...ประสบการณ์แย่มาก...

อย่าพลาดเมืองเก่าแห่งนี้ มันเล็กกว่าเล็กน้อย แต่ก็ยังสวยงาม ร้านค้าที่ไม่เหมือนใครมากมายที่นี่ ผ้าและเครื่องประดับไม่สามารถหาได้ในเมืองอื่น

เงียบมาก ไม่ใหญ่ ไม่ใหญ่เท่าเมืองโบราณลี่เจียง ไม่คึกคัก ส่วนตัวไม่ชอบที่นี่ และไม่มีอะไรอร่อย

เมืองโบราณไป่ชามีอายุนับพันปีมูซีเริ่มนําน้ําพุจากภูเขาหิมะมังกรหยกผ่านศูนย์กลางของศูนย์การค้าและต่อมาใน Dayan ได้รับประโยชน์จากน้ําไหลอย่างชัดเจน ธุรกิจและงานฝีมือของเมืองโบราณไป่ชามีการพัฒนาอย่างมาก ก่อนปลดปล่อย มีโรงงานทําทองแดงมากกว่า 150 แห่ง เครื่องทองแดงส่วนใหญ่ใช้ในท้องถิ่นทิเบต เช่น หม้อทองแดง หม้อทองแดง กระทะทองแดง ตะเกียงทองแดง โคมไฟน้ํามัน และพื้นที่ทิเบตและชนกลุ่มน้อยโดยรอบ แต่เนื่องจากประวัติศาสตร์หลังการปลดปล่อย ถนนไป่ชามีเพียงแห่งเดียว ยังคงยึดมั่นในการทําทองแดงด้วยมือ สิ่งทอและการเย็บปักถักร้อยด้วยมือของทรายขาวยังได้รับการพัฒนาอย่างมาก การเย็บผ้านาซีในประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ใช้ของใช้ในชีวิตประจําวันของนายพลและขุนนางท้องถิ่นและขุนนางของขุนนางในทิเบตเป็นหลัก ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็น "ใส่ดวงดาวและดวงจันทร์" เอว ด้านหลัง รองเท้า และเบาะรองเท้า เกือบทุกคนในนาซีและผู้หญิงชนกลุ่มน้อยโดยรอบได้รับการเย็บปักถักร้อยก่อนการปลดปล่อย หลังจากการปลดปล่อยมีเพียงไม่กี่ผู้เชี่ยวชาญที่ดีในการเย็บปักถักร้อย ปัจจุบันรัฐบาลสนับสนุนโรงเรียนฝึกอาชีพลี่เจียงที่สง่างามวิทยาลัยศิลปะสีขาวทรายเป็นงานแกะสลักแบบดั้งเดิมของงานแกะสลักด้วยมือ Baisha Jinxiu Art Academy ระหว่างที่จอดรถและถนน Sifang เป็นอาคารลานนาซีทั่วไป มีสี่ลานภายใน โบราณ พื้นดินเป็นลวดลายมงคลของกระเบื้องงานฝีมือแบบดั้งเดิมและหินอุ่นห่าน ประตูและหน้าต่างเก่าและมีความเฉพาะเจาะจงและมีรสชาติมาก สถาบันศิลปะสีขาวเป็นศูนย์สนับสนุนที่สําคัญของรัฐบาลท้องถิ่นในการเย็บปักถักร้อยแห่งชาติและการสืบทอดวัฒนธรรมการส่งเสริมและการจ้างงานของผู้หญิงที่นี่ไม่เพียงแต่สามารถเพลิดเพลินกับความงามของลานสถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมของนาซีแต่ยังเพลิดเพลินกับอาหารปักแห่งชาติ มีคนสร้างงานเย็บปักถักร้อยในสถานที่และมีงานศิลปะระดับกลางและต่ําในโถงนิทรรศการด้วย แต่ราคายังคงแตกต่างกันไปจากงานปักที่ตัดเย็บและเครื่องเย็บผ้า เนื่องจากเป็นงานแฮนด์เมดและงานปักด้วย ไม่มีตั๋ว คุ้มค่าแก่การมาเยี่ยมชม

ระหว่างทางกลับจากภูเขาหิมะมังกรหยกไปลี่เจียงผ่านเมืองโบราณไป่ชา เมืองโบราณ Baisha ตั้งอยู่ประมาณ 10 กิโลเมตรทางเหนือของเมืองลี่เจียง ภูเขาหิมะมังกรหยกทางเหนือ ทางใต้สู่หลงฉวน และภูเขาซีซี เป็นเมืองหลวงโบราณของชาวนาซี อาณาจักรนาซีระดับโลกที่เคยเป็นศูนย์กลางทางการเมืองเศรษฐกิจการค้าและวัฒนธรรมของลี่เจียง ในฐานะที่เป็นแหล่งกําเนิดที่สําคัญของวัฒนธรรมนาซี เมืองโบราณ Baisha เป็นแหล่งกําเนิดของราชวงศ์หลี่เจียง "ตระกูลมู" ในสมัยราชวงศ์ถัง เมื่อกษัตริย์หนานจือได้พระราชทานภูเขาหิมะมังกรหยกเป็น "เป่ยเยว่" บรรพบุรุษของมู (ตอนนั้นยังเป็นกษัตริย์ลี่เจียง) เริ่มสร้างถนนไป่ชาและวัดเป่ยเยว่ที่นี่ เมืองโบราณ Baisha เป็นเมืองโบราณที่มีรูปแบบของ Naxi เป็นหมู่บ้าน Naxi ดั้งเดิมที่สุดและเป็นหนึ่งในส่วนหนึ่งของมรดกโลกทางวัฒนธรรมของเมืองลี่เจียงโบราณ เราไปเมืองโบราณ Baisha ที่ 6 กุมภาพันธ์ ของเดือนกุมภาพันธ์ อีกสองวันต่อมาคือวันที่ 8 กุมภาพันธ์ สามเทศกาล ภาษานาซีเรียกว่า "ซันดโง" เป็นเทศกาลชาติตามกฎหมายของชาวนาซี เทศกาลประเพณีของชาวนาซี และเทศกาลที่ยิ่งใหญ่ของเทพเจ้าคุ้มครองที่ใหญ่ที่สุดของชาติพันธุ์ เทียบเท่ากับเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของเราและวันหยุดในท้องถิ่นเป็นเวลาสามวัน น่าเสียดายที่เราไม่ได้ทําการบ้านและไปแต่เช้าตรู่สองวัน สะดวกมากที่จะไปเมืองโบราณไป่ชาจากเมืองโบราณลี่เจียง และยังสะดวกมากที่จะขึ้นรถบัสหมายเลข 6