สายธารนางฟ้า

นี่อาจจะเรียกว่าคูโคลนในประเทศ 555 แต่สําหรับเวียดนามที่พัฒนาน้อยและไม่ใหญ่เกินไป ที่นี่ถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวจริงๆ และดินสีแดงยังคงมีลักษณะเฉพาะของท้องถิ่นมาก

การเดินทางในเวียดนาม Fairy Creek เป็นจุดชมวิวที่ฉันชอบใน Mei Nai ฉันต้องถอดรองเท้าที่ทางเข้า Fairy Creek และเข้าสู่จุดชมวิวด้วยเท้าเปล่า หลังจากที่ฉันมาถึงครั้งแรก ฉันรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย ซึ่งค่อนข้างไกลจากแผนที่อินเทอร์เน็ต? ? เกือบจะหันหลังกลับ แต่ยิ่งเข้าไปข้างใน! ยิ่งสวยข้างใน! รู้สึกเหมือนอเมริกันโคโลราโดแกรนด์แคนยอน ถ่ายรูปสวยมาก ทรายละเอียดและนุ่มมาก ไม่รู้ทําไมหลายคนบอกว่าสกปรกที่นี่ คิดว่าโอเค มีพนักงานทําความสะอาดกิ่งก้านและใบไม้ร่วงตลอดทางด้วย น้ําจะกลับถึงเข่าแล้วเดินไม่กลับทางเข้า

ทิวทัศน์ระหว่างทางสวยงาม มีทรายและหินสีแดงและสีขาว น่าเสียดายที่ครั้งนี้ฉันไปกับกลุ่ม ฉันรีบและไม่สามารถชื่นชมมันได้ช้า มีร้านอาหารหรือสองแห่งตามถนน แต่ฉันไม่รู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร

ธารนางฟ้าแห่งนี้เป็นลําธารเล็กๆ ติดกับ ฮอนร่ม อําเภอมุยเน่ เมืองพันทิด บริเวณนี้ ตั้งชื่อว่า “บงลายเทียนแฉะ”

ก่อนหน้านี้ลําธารเล็กๆ แห่งนี้ เรียกอีกอย่างว่า ซุยเต๋อ พันทิพย์ยังรู้จักน้อยเกี่ยวกับ สวนเตร เพราะซ่อนอยู่หลังเนินทราย พื้นที่ที่นี่เป็นสีแดงสดด้วยทราย และตั้งอยู่ไม่ไกลจากชายหาด

จุดชมวิวนี้เหมาะสําหรับวัยรุ่นมาเดินไปมาประมาณ 1 ชั่วโมงมีทัวร์วันเดียวสามารถลงทะเบียนได้สะดวกและไม่รู้สึกร้อน

ในมุยเน่ สถานที่ท่องเที่ยวทั้งหมดไม่เก็บค่าเข้าชม และนางฟ้าก็ไม่มีข้อยกเว้น ฉันจะไม่พูดมากในประเทศ มีร้อยตัว เมื่อฉันเห็นลําธารนางฟ้าในแวบแรก ฉันรู้สึกธรรมดามาก แต่ลักษณะของดินทรายสีแดงที่อยู่ติดกันถูกกัดเซาะโดยฝนดึงดูดความสนใจของฉัน ลําธารที่ขุ่นนี้ได้รับจากดินทรายสีแดงที่นี่อย่างแน่นอน กลายเป็นสีนี้ ผสมผสานกัน ตัดกับท้องฟ้าสีครามและเมฆขาว สวยงามแปลกตา น้ําในลําธารนางฟ้าตื้นมาก ทรายละเอียดมาก เลยต้องถอดรองเท้าให้สัมผัสการนวดน้ําไหลและทราย ลําธารผ่านแสงแดด อุ่นๆ ไหลผ่านรอยเท้า คัน เหมือนนางฟ้ากําลังใช้มือเล็กๆ ของเธอ ยาว ช่วยคุณแช่เท้า สบายมาก ที่นี่เป็นดินเหนียวทรายแดงทั่วไปที่มีน้ําไหล น้ําที่ไหลลงมาจากที่สูงผสมกับดินทรายสีแดงที่พื้นผิวไหลลงสู่ด้านล่างของหุบเขา ลําธารช้าก็ถูกย้อมเป็นสีแดง ทําให้เกิดสถานที่ที่นักท่องเที่ยวต้องมาที่นี่ในวันนี้ และชาวบ้านก็มาเดินที่นี่ด้วย นั่นเป็นเหตุผลที่ชื่อที่สวยงาม

ไม่มีตั๋ว ใส่รองเท้าที่ทางเข้าได้ 5,000 ดองต่อคน ถ้าไม่ใส่ก็ถือไว้ในมือได้ ลําธารต้องเดินเท้าเปล่า ไม่อนุญาตให้ใส่รองเท้า พื้นเท้ารู้สึกนุ่ม ทรายนุ่ม น้ําค่อนข้างสบาย น้ําตื้นมาก เพิ่งผ่านเท้า ถนนไม่ยาว ไปมาสามนาทีเกือบ หินสีแดงและหินสีขาวทั้งสองด้านมีความโดดเด่นมาก คนในท้องถิ่นจํานวนมากเห็นว่านักท่องเที่ยวจะตามไปและริเริ่มที่จะให้คําแนะนําและถ่ายรูปแก่คุณ แต่สุดท้ายพวกเขาจะขอทิป เด็กตามเรา เดิมทีจะให้ 20,000 ดอง เด็กปฏิเสธและบอกว่าน้อยเกินไปที่จะไปโรงเรียนเพื่อใช้จ่ายเงิน ยังไงก็จบ 9,000 ดอง สถานที่มีขนาดเล็กมากไม่จําเป็นต้องมีไกด์ ถ้าไม่ต้องการก็ยอมแพ้โดยตรง สถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้ยังคงคุ้มค่าแก่การเยี่ยมชม