Nan Hpaya Temple

เจดีย์ชเวณดาวขนาดใหญ่ ตรงข้ามเป็นโถงพระนอนองค์ใหญ่ ก่อนหน้านั้นมีผู้ค้าขายของที่ระลึกมากมายหลั่งไหลเข้ามาหานักท่องเที่ยวที่ปรารถนาที่จะซื้อ พระพุทธรูปเอนกายเป็นสัญลักษณ์ของทางเข้าสู่เนรฟและเอาชนะอารมณ์ต่ําอย่างความโลภ หยิ่ง หยิ่ง นั้นเหมาะกับนักเดินทางของเรามากใช่มั้ยคะ ท้ายที่สุดเราเพิ่งบินไปครึ่งโลกและในที่สุดก็เพิ่มพุกามเป็นถ้วยรางวัลอีกใบ รู้สึกไม่สบายใจกับความขัดแย้งแบบนี้ โอ้มาจากไหน! ทําให้เราผิดหวังกับ “ข้อเสีย” ในการบริการที่ได้รับในราคาที่ไร้สาระ

วัดนันฮพายา ตั้งอยู่ในหมู่บ้านมินาคบา สร้างขึ้นโดยพระมหากษัตริย์มอญที่นําไปสู่อาณาจักรโดยตรง เป็นวัดฮินดูที่อยู่ติดกับวัดมณฑา คําว่า "นัมเปยา" แปลว่า ""วัดพระราชวัง"" วัดนัมเปยาสร้างด้วยดิน หิน และอิฐ เคยเป็นที่ประทับของมานูหะ ภายในวัดมีการแกะสลักอย่างสวยงามเกี่ยวกับพระพรหมและเทพเจ้าชาวฮินดูอื่นๆ "ฮมซา (Hamsa คล้ายนกหงส์) เป็นรูปปั้นและสัญลักษณ์ของชาวมอญที่มีเอกลักษณ์และตําแหน่งเทียบเท่ากับ ""มังกร"" ของชาวจีน ว่ากันว่าหลังจากสร้างวัดนี้ไม่มีใครมาซ่อมแซม สมควรแก่การร้างเพราะเป็นวัดอินเดียและชาวพม่าส่วนใหญ่เป็นพุทธศาสนิกชน ภายในวัดแกะสลักสวยงามมากและยังคงได้รับการดูแลอย่างดี นับหลายปี หายากจริงๆ นอกจากนี้ยังมีวัดพระพุทธรูปอิฐอื่น ๆ อีกวัดนี้ยังเป็นสถาปัตยกรรมหินที่หายากในพุกามอีกด้วย

วัดน้ําพระยา ภายนอกไม่อลังการมาก แต่ภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังลอยน้ําที่น่าสนใจมาก บนยอดเจดีย์แห่งนี้เปิดให้ขึ้นไปเป็นบางครั้ง จิตรกรรมฝาผนังลอยน้ํานี้คุ้มค่าแก่การมาชมไม่เหมือนจีนไม่ให้ถ่ายรูป

วัดเล็กๆ แห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้กับวัดมนูหะ หน้าต่างหินที่เจาะเป็นอาคารยุคแรกๆ ของวัดพุกามทั่วไป ไฮไลท์ที่นี่คือเสาหินสี่เสาในศาลากลางซึ่งแกะสลักด้วยพระพรหมเทพเจ้าแห่งการสร้างศาสนาฮินดู! :)

#เจดีย์พันองค์ ขาขึ้น • เที่ยวพม่า #No.34 —— พุกาม น้ําพระเจดีย์ (วัดน้ําพระยา) ตําบล น้ําพระยา หรือที่เรียกว่า เจดีย์น่าน อยู่ทางทิศใต้ของเจดีย์มนูฮะ เดินผ่านทางสกปรกไปเรื่อยๆ บอกตามตรงว่าพอเดินมาทางเล็กๆ นึกว่าเป็นทางใกล้ๆ ที่คนขับพาเราไปเพื่อประหยัดเวลา และถนนเส้นหลักน่าจะไม่เลอะเทอะขนาดนี้ ไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นทางเดียว! ชาวพม่าก็ซื่อสัตย์พอที่จะไม่มีเลยเพราะที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวอยู่แล้วมากกว่าที่จะไปทําอะไร “ลม/รูปลักษณ์/เปลี่ยน/สร้าง” ว่ากันว่าที่นี่เคยเป็นเรือนจํา ตํานานพระเจดีย์น่าน เดิมเป็นเจดีย์ฮินดู อาจเจ้าหน้าที่คิดว่าการดัดแปลงเป็นเรือนจํา เหมาะสมกว่าที่ถือว่าเป็นวัดพุทธ แต่วัดน้ําพระยาเป็นเจดีย์ที่ทําให้ผมตกใจมาก ถึงแม้จะไม่มีรูปลักษณ์ที่งดงามแต่ภายในก็น่าทึ่ง เมื่อเดินเข้าไปภายในเจดีย์จะตกตะลึงกับแสงที่ตกลงมาจากด้านบนซึ่งผู้คนเมื่อหลายพันปีก่อนได้เรียนรู้การใช้แสงธรรมชาติเพื่อนําแสงสว่างภายในร่มรื่นให้เพียงพอ การออกแบบแบบนี้ทําให้นึกถึงศาลเจ้าหมื่นแห่งในกรุงโรม แม้ว่าวัดพุทธของพุกามจะยังไม่ถึงความสูงขนาดนั้นแต่ก็ได้รับการออกแบบอย่างค่อนข้างวิทยาศาสตร์ อีกตัวอย่างหนึ่งคือที่นี่มีหน้าต่างหินรูระบายอากาศและโปร่งแสง ว่ากันว่าน่าจะเป็นวัดสไตล์ถ้ําที่เก่าแก่ที่สุดในพุกาม ในพื้นที่จํากัดของวัดน้ําพระยา เสาหินทั้งสี่เสากลางห้องแกะสลักเทพเจ้าแห่งการสร้างอย่างสวยงาม - รูปปั้นพญานาคลอย รูปพระพรหม เต็มรูปแบบ ถือดอกบัว ยิ้มแย้ม เหมือนมีชีวิตอยู่ แกะสลักที่นี่คล้ายกับสไตล์ที่เห็นใน Little Angkor ประเทศกัมพูชา ไม่รู้ว่าเป็นผลิตภัณฑ์ของยุคสมัยหรือเปล่า ฉันคิดว่าถึงแม้ที่นี่เคยเป็นคุกนักโทษที่รายล้อมไปด้วยงานศิลปะที่สวยงามเช่นนี้มันไม่น่าเบื่อที่จะมาในตอนกลางวัน

สถานที่ตั้งอยู่ถนนใหญ่ของพิพิธภัณฑ์เก่าพุกามออกมาจากประตูเมือง หลังจากผ่านวัดเมญะเจือและวัดมิ่งก้าบากูต๊อกกีแล้ว ผ่านมานูฮาก็ถึงน้ําป่ายา ยังเป็นวัดใหญ่อีกด้วย มีวัดนี้อยู่บนแผนที่ฉบับย่อของโรงแรม หนานปายาไปทางใต้ ทางซ้ายมือคือ NAGAYON และทางใต้คือ New Bagan