Xia Park

20221027 ตลอดทั้งวัน: 1 "Xiaoyuan" ตั้งอยู่ที่ประตูทิศใต้ของ "ทะเลสาบ Daming" ของจุดชมวิว ทะเลสาบ Daming เป็นหนึ่งในสามสถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ในจี่หนาน ซึ่งเกิดจากน้ําพุหลายแห่ง มีประวัติศาสตร์อันยาวนานและรวบรวมรอยเท้า ข้อเท็จจริง กวี และสถาปัตยกรรมของดาราหลายชั่วอายุคน ที่จอดรถและการเดินทางรอบทะเลสาบขยายไปทุกทิศทาง เข้าสวนฟรี วิวสวยที่สุดในฤดูดอกบัว ปัจจุบันดอกบัวร่วงหล่นไปในทะเลสาบมีสีชมพูน้อยลง ทะเลสาบ Daming เริ่มต้นเมื่อกว่า 1600 ปีที่แล้วในบันทึกพระคัมภีร์ของแม่น้ําเจียวเจียวหยวนและกล่าวว่าหนึ่งในถังและซ่งกล่าวว่าทะเลสาบตะวันตกและทะเลสาบเหนือจนกระทั่งนักวรรณกรรมของราชวงศ์จินกล่าวว่ามันถูกใช้ในบันทึกของจี่หนาน ทะเลสาบ Daming ก่อนหน้านี้ในซีจินมีพื้นที่กว้างมากจนกระทั่งเมื่อกําแพงเมืองถูกสร้างขึ้นใน Xijin Yongjia ในช่วงปี (307-313 ปี) แยกทะเลสาบและสร้างขนาดปัจจุบัน โครงการขยายหลังจาก 2,000 ปีทําให้พื้นที่ผิวน้ําถึงปัจจุบัน 57.7 เฮกตาร์ พื้นที่บนบก 45.7 เอเคอร์ และระดับความลึกเฉลี่ย 2-3 เมตร ด้านล่างของทะเลสาบเป็นหินที่ไม่สามารถระบายน้ําได้และการสร้างระบบระบายน้ําทําให้ระดับน้ําในทะเลสาบมีเสถียรภาพในฤดูแล้งและน้ําท่วม 3. เดินตามเข็มนาฬิกา ไปที่ "สวนโหยว" อันเป็นที่รู้จักในฐานะลานมาตรฐานแห่งแรกของจี่หนาน สวนถูกสร้างขึ้นโดย Shandong ในช่วง Qingguangxu ในช่วงปี Qingxuantong (ค.ศ. 1909) และก่อตั้ง "ห้องสมุดมณฑลซานตง" (ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1934 อาคารหลัก "Kuicui Book Collection" เป็นห้องอ่านหนังสือ ชื่อของพิพิธภัณฑ์ถูกเขียนโดยอดีตผู้ว่าการกระทรวงศึกษาธิการและนักสะสม Fu Zengxiang เนื่องจากการต่อสู้ของญี่ปุ่นในจี่หนานในปี 1928 ไฟสงครามทําลายห้องสมุดและหอสมุดเดิม มีสนามยิงปืน "Kuicui Shooting" อยู่ที่ประตูพิพิธภัณฑ์) หินแกะสลักชื่อสวนบนป้ายหินประตูหลักด้านตะวันออกเขียนโดย Luo Zhengjun และไม่มีพันธมิตร สวนแห่งนี้เป็นสวนคลาสสิกที่รวมกันเป็นสวนสาธารณะและสวน ทางเดินขยายออกไปจากทั้งสองด้านของประตูทิศตะวันออก มีเรือหิน "เรือ Mingyi" "หอศึกษาแห่งชาติ" (ปัจจุบันเป็นหอบรรยายสาธารณะวรรณกรรมและต้นไม้ต้นไทรหลายต้นนอกประตูดูแดดอ่อนๆ รอบทะเลสาบ) เพลิดเพลินกับศาลาทะเลสาบ "ศาลาฮารารัน" ทางเดินแกะสลัก (ฝัง "ตารางครูก่อนและหลัง" ที่เขียนโดย Yuefei" มาจากหนานยาง "วัด Wuhou"" "สถาบันนิซาน" (ก่อตั้งขึ้นในปี 2 ประการใน Qing Xuantong ซึ่งเป็นสถานที่เดิมของ "Boyitang" ในปี 1910 เป็นอาคารที่ติดกับห้องสมุด เสียหายจากไฟไหม้ในปี 1937) "น้ําพุพัด" (เปิดในช่วงต้นของอาคารสร้างสระน้ํามีลักษณะเหมือนพัดลมหรือที่เรียกว่า "สระน้ําพัด" มีการขุดเข็มขัดสีเขียวในปี 2009 และฟื้นฟูในปี 2010) หินและจูนซิ่วในสวนมีความเก๋ไก๋ซึ่งดึงดูดผู้ชายและสาวสวยจํานวนมากในการถ่ายภาพและภาพถ่ายงานแต่งงาน นอกจากนี้ยังมีต้นไม้สองต้นในสวนที่แปลกตา ต้นหนึ่งมีลักษณะเหมือนอวัยวะภายในของมนุษย์ และต้นที่ว่างเปล่ามีภาพทางกายภาพ

ลานเล็กๆ ที่ยอดเยี่ยม ตั้งอยู่ใน Daming Lake ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงมากในซานตง ฉันไม่ได้สนใจสถานที่นี้มากนักในระหว่างวัน หลังจากจุดไฟของทะเลสาบ Daming ในตอนกลางคืน มันสวยงามมากจริงๆ และวิวกลางคืนก็สวยงามจริงๆ ห้ามพลาดรองเท้าเด็กที่ชอบถ่ายรูป!

บนฝั่งทะเลสาบ Daming ทางทิศตะวันตกของประตูทิศใต้ ในปีแรกของ Qingxuantong ใน 1909 โรงเรียนของมณฑลซานตงได้สร้างห้องสมุดของมณฑลซานตง มีพื้นที่ 9600 ตารางเมตร เป็นสวนกลางของทะเลสาบ Daming เป็นที่รู้จักกันดีในจี่หนาน

大明湖景区内著名的山水园林，规模很大，环境清幽，免费对游客开放。

遐园坐落在山东省济南市大明湖南岸，为清宣统元年门（1909)山东提学使罗正钧创办山东图书馆时所建，原为山东图书馆的一部分，后分开划归大明湖公园。遐园是参照宁波著名藏书楼天一阁而建，建成后因景致清雅，藏书丰富，在当时颇负盛名，有“南阁（天一阁）北园（遐园）”之誉。

大明湖里面的小园子，小而幽静，从小就很喜欢，是小时候的记忆！秋天的景色格外美！

遐园坐落在大明湖南岸，为清宣统元年门(1909)山东提学使罗正钧创办山东图书馆时所建，原为山东图书馆的一部分，后分开划归大明湖公园。遐园是参照宁波著名藏书楼天一阁而建，在当时颇负盛名，有"南阁(天一阁)北园(遐园)"之誉。罗正钧出洋考察，回国后欲效仿西方文化教育，遂于1908年请山东巡抚袁树勋奏请清政府，在原贡院的位置建立图书馆以开启民智。经朝廷核准之后，宣统元年(1909年)3月，罗正钧亲自主持在大明湖西南隅仿浙江宁波著名藏书楼天一阁建造了图书馆。 取《诗·小雅·白驹》中"毋金玉尔音，而有遐心"命名为"遐园"。当年12月16日建成。遐园占地 9600平方米，大门坐西向东，正中嵌有罗正钧手书的"遐园"二字门匾。园内正中为海岳楼，上下60间，为储藏图书之所。楼前为宏雅阁(阁前是阅书室)，用以贮藏图书与金石文物。楼西为神龛，楼东为虹月轩，另有金丝榭、碧琳琅馆、提要钩玄之室、明漪舫、浩然亭、朝爽台等建筑，系储藏古碑石、装潢书帖、职员居住及读者休息之所。1937年日军占领南京后强渡黄河，欲攻占济南。蒋介石严令韩复榘统军依托小清河，死守济南。韩得令，却告左右道:"第3集团军只有5师1旅加几个民团，总计不过8万人枪，多是轻武器，尤其没有重炮。蒋有百万军，一应装备俱全，不死守南京，却要我死守济南，岂非不公!" 遂不理蒋命令，统军撤出济南。在撤出济南以前，韩复榘以"焦土抗战"为名，纵兵在济南等地大肆焚烧抢劫，在撤离济南的前一天，韩复榘下令焚烧省政府各厅局、法院、兵工厂、前总督署等处建筑物。遐园也在焚毁之列。在遐园西廊内南壁上，曾嵌有40多块诸葛亮《前后出师表》的石刻，落款为岳飞手书，石刻后面还有清同治十年左宗棠的评语:"断非赝书无疑。"然而，这一石刻的字迹与现存岳飞手书字迹风格迥异。也有学者经过考证认为此石刻系明朝白麟伪托之作。这一石刻虽非岳飞手迹，这一石刻虽非岳飞手迹，但其书艺精湛，仍不失为佳作精品。此石刻现已移至山东省博物馆收藏。这些石刻的来历也颇值得一提。济南名士杨鹤年(1842-1922)将祖传的《前后出师表》明拓珍本翻刻分发。费时三年，刻碑42方，老先生病逝。后其子杨明漪将 42方碑石依顺序砌于后院墙壁上。日寇侵华后，杨家用灰泥涂掩保护，外人难以辨认，杨明漪于解放前病逝。解放后，其后人经杨明漪至交、时任济南市政协委员的秦文炳介绍，于1956年将这些石刻捐给国家，移砌于遐园内。