Anguo Temple

ไม่กี่ปีต่อมามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ความเขียวขจีของอุทยานก็ดี การจัดการน้ําทะเลสาบก็ดีเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีการสร้างวัดและพระอุโบสถได้รับการปรับปรุงใหม่ โดยรวมแล้วมีความเคร่งขรึม หอคอยยังคงเป็นหอคอยเดิม

ในเมืองหวงกังไม่ไกลจากแม่น้ําแยงซี มีวัดชื่อวัดอันโกว เนื่องจากมีหอคอยในวัดจึงเรียกกันทั่วไปว่า เจดีย์ บริเวณนี้โดยรอบมีพื้นที่สีเขียวสร้างรอบเจดีย์เป็นสวนเจดีย์ ด้านข้างของหอคอยคือวัดอันกัวที่วันนี้จะพูดถึง วัดอันกัวยังเป็นวัดที่มีชื่อเสียงอีกด้วย สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง และเมื่อซูจือของราชวงศ์ซ่งได้ถูกไล่ออกจาก Huangzhou พวกเขามักจะมาที่นี่ เจดีย์หินสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิง เมื่อฉันไปที่นั่น อุทยานกําลังก่อสร้าง หลังจากเข้าไปแล้ว ผมก็มาถึงหน้าหอก่อน เจดีย์เป็น 7 ชั้น 8 ด้าน แต่ละด้านเปิดประตู ประตูตั้งชื่อตามชื่อของหมอก หอนี้เรียกอีกอย่างว่า หอคอยชิงหยุน แปลว่า “ชิงหยุนตรง” จากชื่อประตูหอและชื่อหอ หอมีลักษณะเป็นแบบลัทธิเต๋ามากกว่าพุทธศาสนา มันบอกว่าเคยเป็นหอคอยหินที่สามารถขึ้นลงได้อย่างอิสระแต่ตอนนี้อย่างน้อยตอนนี้ไม่ได้

วัด Huangzhou Anguo ตั้งอยู่ในอุทยานเจดีย์ริมแม่น้ําแยงซีแม่น้ําแยงโจวทางใต้ของเมือง Huangzhou ตามพระราชบัญญัติของ Minghongzhi วัดแห่งนี้สร้างขึ้นในปี Tang Gaozong Xianqing สามปี (ค.ศ. 658) โดย Zhang Da ของเทศมณฑลใช้บริจาคฐานดินเป็นเวลาสองปีของ Xianqing โดยพระสงฆ์ Huili ตั้งชื่อเป็น "วัด Huguo" าก และตามสุโขน "บทกวีวัดอันกัว" วัดนี้สร้างขึ้นในสมัย 2 ปี หลี่ คิมเปา เมืองน่านทัง (พ.ศ. 2494) ตั้งชื่อว่าวัดฮูกัว ในช่วงปีเทพเจ้าแห่งราชวงศ์ซ่งเหนือ (ค.ศ. 1023～ 1032) นักโทษหวงโจว Han Qin น้องชายของเขาวิ่งไปที่ Huangzhou Han Kum สําหรับการเสียชีวิตของพ่อแม่ของเขา Han Yi ได้รับการจัดการศึกษาในวัด Anguo Han Qi โกรธในการอ่าน "แสงสีฟ้ากลางวัน ลมฝนไม่มีความเกียจคร้าน" ในที่สุดก็สอบนักวิชาการ และทําหน้าที่เป็นทูตลับในช่วงปีของราชวงศ์เจียฮู เจ้าหน้าที่ต่อมาได้กลายเป็นขุนนางที่มีชื่อเสียงรุ่นหนึ่ง ต่อมามี "วัด Han Weigong" อยู่ติดกับวัด Anguo ศาลเจ้าแห่งนี้เป็นสถานที่เรียนเยาวชนของ Han Qi วัด Anguo ก็มีชื่อเสียงมากเพราะ Han Qi ปรากฏตัวขึ้นที่นี่ แปดปี Jiahu (1063) ราชวงศ์ซ่งให้ชื่อ "วัด Anguo" และมอบหมายให้ด้านหนึ่ง ตราหยกเป็นลายอักษรหยาง หน้าพิมพ์เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า ยาว 10.6 ซม. เขียนว่า "พระให้สมบัติของป่า Zen Anguo ของบรรพบุรุษราชวงศ์ถัง" ตั้งแต่นั้นมา วัด Anguo ได้กลายเป็นวัดที่มีชื่อเสียงของ Jianghuai และมีขนาดใหญ่ "ศาลาตงยูไจ่ บัวทั้งอี้ หยิน หยิน ลึก มั่นคง น่าพอใจ คนที่รักลืมกลับ ในช่วงเดือนแรกของปี ชายหญิง ผู้คนมากมายมารวมตัวกัน กินเล่น สนุกสนาน และเทพเจ้าโรคระบาดในศาล" (Su 'Yingzhou Anguo Temple') ตั้งแต่ปีแรกของราชวงศ์ซ่งถึงเจ็ดปี (1080-1084) Su อาศัยอยู่ใน Huangzhou เนื่องจากวัด Anguo "ปลูกไม้ไผ่ในป่าไม้และศาลาเป่ยจิ" สภาพแวดล้อมที่สวยงามและ Su ' 'ไป' หนึ่งหรือสองวัน เผาธูป นั่งเงียบๆ , ตรวจสอบตัวเองอย่างลึกซึ้ง" เขียนบทกวีของประชาชนเช่น Anguo Temple Bathing 'Anguo Temple's Chunchun 'Yingmeng Luohan' Huangzhou Anguo Temple 's Memorial' และสร้างมิตรภาพที่ลึกซึ้งให้กับพระสงฆ์ในวัด ซูชุนได้สร้างสระน้ําข้างวัดให้เป็นบ่อปล่อยชีวิต ชื่อว่า “สระสุซีจ้านปล่อยชีวิต” อนุสาวรีย์เลอชิ ปลายราชวงศ์เหนือถึงต้นราชวงศ์ซ่งใต้ คิมบินบุกไปทางใต้ และหวงโจวได้กลายเป็นสนามรบหลายครั้ง วิญญาณถูกทาถ่าน และวัดอันกัวก็โชคร้ายเช่นกัน เมื่อกวีรักชาติของราชวงศ์ซ่งใต้ Luyou เดินทางไป Huangzhou หกปีใน Qiandao (1170 ปี) พบว่าวัด Anguo ไม่ได้มีพระธาตุกลับหลังทหารและไฟ แต่นกร้องรอบๆ วัดดูเหมือนจะมีสภาพอากาศในขณะนั้น ต่อมาได้เขียนบทกวี "Baixuetang Deng Si Wang Pavilion สําหรับการเยี่ยมชมซากปรักหักพังของ Sugong ไปยัง Anguoyuan" สมัยราชวงศ์หยวน วัดอันกัวได้บูรณะ สมัยสงครามตอนปลายของหยวน วัดอันกัวถูกทําลายด้วยไฟอีกครั้ง ช่วงต้นราชวงศ์หมิงสงครามสิ้นสุดลง ปีฮงหวู่ เมืองหวงโจวขยายจากใต้ไปเหนือ เจ็ดปีพระหยุนถิงได้บูรณะวัดอันกัวอีกครั้ง ซวนเต๋อเจ็ดปี (1432) ได้มีการบูรณะใหม่ พระราชวังฮงจื้อสิบสองปี (ค.ศ. 1499) เพื่อระลึกถึงการทําลายของเจ้าอาวาส Xu Jun Ji อดีตผู้เฝ้าหวงโจวที่ทําลาย ศาลาอาวาสถูกสร้างขึ้นใหม่ทางด้านตะวันตกของหน้าบ้าน ปีต่อมาสํานักอ่านของ Han Qi เปลี่ยนจากวัดทางด้านตะวันตกของหน้าบ้าน ในปีแรกของเจิ้งเต๋อ (1506) วัดอันกัวที่ประดิษฐานนักรบที่มีชื่อเสียงของราชวงศ์ถังถูกทําลาย ยี่สิบสี่ปีของวัน (พ.ศ. 1596) วัดอันกัวได้บูรณะอีกครั้ง จิตรกรชื่อดังตงฉีชางยังเขียน "หออ่าน Han Weigong" ให้กับสํานักอ่าน Han Qi ภายหลังราชวงศ์หมิง สถานการณ์ของประเทศลดลง วัดอันกัวร้างและทรุดโทรมและไม่มีใครซ่อมแซม ภายใต้การส่งเสริมของนโยบายการปฏิรูปแห่งชาติของรัฐบาลและนโยบายทางศาสนาเพิ่มเติมได้รับการบูรณะจากหวู่ฮั่น

อย่ามองสถานที่นี้พื้นที่ไม่ใหญ่และมีอุปกรณ์ไม่มากนักและมีประวัติศาสตร์จริงๆ

สถานที่เก่าแก่ที่คนในท้องถิ่นเชื่อถือมากกว่า แม้ว่าจะไม่ใหญ่