Zhejiang Museum Qingci Xieying

เจ้อเจียงเป็นบ้านเกิดของเครื่องเคลือบและเตาเผาหลงฉวนและเหมืองเป่ยเป็นตัวแทน พื้นที่ของพิพิธภัณฑ์จังหวัดเจ้อเจียงกู่ซานแสดงให้เห็นถึงการพัฒนาของมณฑลเจ้อเจียงในอุตสาหกรรมเครื่องปั้นดินเผาและเครื่องลายครามและให้วิธีสําหรับคนรุ่นหลังที่จะเข้าใจพื้นเมืองของจีน

มีพิพิธภัณฑ์ที่ดูเหมือนจะโทรมซ่อนอยู่ในทะเลสาบตะวันตกที่มีชื่อเสียงของหางโจวที่ซ่อนอยู่ในพื้นที่ของพิพิธภัณฑ์จังหวัดเจ้อเจียงกู่ซานขนาดใหญ่แต่มีสิ่งประดิษฐ์ที่มีลักษณะเฉพาะมากมาย พื้นที่ทั้งหมดของ Gushan Hall ประกอบด้วย Wenlan Pavilion นิทรรศการและภาพวาด Huangbinhong นิทรรศการจิตรกรรมสี Changshuhong นิทรรศการวัตถุโบราณของเจดีย์ Leifeng และ "แสดงสี" ฯลฯ ถ้าห้องนิทรรศการที่เป็นตัวแทนมากที่สุดของเจ้อเจียง ก็ต้องไม่ใช่ "Kunshan Jade Ancient Ceramic Museum" เป็นแหล่งกําเนิดของเครื่องเคลือบที่มีชื่อเสียงทั่วโลกและบ้านเกิดของเครื่องเคลือบดินเผาโบราณในเจ้อเจียงสามารถอธิบายได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์ที่ยาวนานและหลายเตาเผาที่มีชื่อเสียงและเครื่องเคลือบบูติกที่สร้างขึ้นในหลายปี พิพิธภัณฑ์เซรามิกตั้งอยู่ในใจกลางของพิพิธภัณฑ์กู่ซานของจังหวัดเจ้อเจียงดังนั้นคุณสามารถเห็นการดํารงอยู่ของมันทันทีที่คุณก้าวเข้าไปในประตู ห้องโถงนิทรรศการทั้งหมดประกอบด้วยสามชั้น จัดแสดงเครื่องเคลือบโบราณกว่า 400 ชิ้นในเจ้อเจียง นําเสนอเตาเผาเครื่องลายครามที่มีชื่อเสียงในท้องถิ่นของเจ้อเจียง ได้แก่ เตา Yue, เตา Qingquan, เตา Deqing, เตา Ou, เตาเผา Guan ราชวงศ์ซ่งใต้ ฯลฯ เมื่อคุณชื่นชมเครื่องเคลือบเหล่านี้ คุณจะประทับใจกับวัฒนธรรมเครื่องเคลือบเจ้อเจียงอย่างแน่นอน เนื่องจากมีโบราณวัตถุมากมาย จึงไม่สามารถชื่นชมได้ทีละชิ้นในเวลาอันสั้น คุณสามารถเน้นไปที่เครื่องเคลือบพิเศษที่โดดเด่นกว่าของคอลเลกชันต่อไปนี้: รูปสิงโตหินแกะสลักใน Xijin Yue Kiln กล่าวได้ว่าเครื่องเคลือบในตะวันออกและตะวันตกส่วนใหญ่เป็นลักษณะและตัวแทนของเหมือง Yue ที่มีคุณสมบัติและลักษณะเด่นมากขึ้น ด้านหนึ่งเคลือบหนาและเรียกว่าสีเป็นสีเทาสีเขียวและสีผิวที่พื้นผิวมีความหลากหลายมากขึ้นนอกจากลวดลายผูกพันด้วยลายมุกเช่นนักเต้นรําคนอธิษฐานพระพุทธรูปฯลฯ มักจะเป็นลวดลายคลาสสิกมากขึ้น รูปปั้นยังมีลักษณะของเวลามากขึ้น เช่น ส่วนใหญ่ที่ใช้สัตว์เป็นรูปทรง รูปหมี หัวมังกร หัวเสือ หัวไก่ แกะ ฯลฯ เป็นเรื่องปกติ ตัวอย่างเช่น รูปปั้นสิงโตแกะสลัก Xi Jin Yue Kiln ตัวแรกที่ฉันอยากจะแนะนําคือ ตัวแทนของศิลาแลงซีจิน มาดูเครื่องลายครามนี้อีกครั้ง เครื่องทรงสิงโตสูงและหน้าอกเต็มพื้น แสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญและแข็งแกร่ง รุ่นที่สอง: แกะแกะสลักโบราณของ Dongjin Yue เช่นเดียวกับหินอ่อนสิงโตที่เพิ่งกล่าวถึง แกะสลักโบราณ Dongjin Yue แห่งนี้ยังเป็นหนึ่งในเครื่องเคลือบที่โดดเด่นมากในสมัยสองจิน อาจกล่าวได้ว่ามีแกะสับปะรดจํานวนมากในพิพิธภัณฑ์ในประเทศ และเครื่องเคลือบจํานวนมากมีฝีมือการผลิตที่ยอดเยี่ยม และตําแหน่งของเจ้าของสุสานไม่ต่ํา จะเห็นได้ว่าผู้มีอํานาจรักชนิดของศิลาแลงดังกล่าวในขณะนั้น หากมองดูพระธาตุอย่างละเอียดแกะศิลาแลงมีหัวโค้งขนาดใหญ่บนหัว ปากเปิดตา ลงล่างเป็นรูปคุกเข่า ตัวเครื่องเคลือบทั้งหลังมีความสง่างามและมีชีวิตชีวา เรียกได้ว่าเป็นผลงานยอดเหมืองของเหมืองเวียดนาม ส่วนที่ 3: หม้อพลาสติก: หม้อเคลือบดินเผา Wuzhou ของตะวันออกฮั่น นี่คือเครื่องเคลือบดินเผาโบราณของหวู่ยี่ หากมองอย่างละเอียด เครื่องจะแบ่งออกเป็นสองชั้น เน้นไปที่กระป๋องขนาดเล็กห้าชั้นบน ครึ่งหนึ่งของกระป๋องทําเป็นรูปปั้นหูหนาจมูกสูง รูปปั้นทั้งห้าคนเล่นเครื่องดนตรีที่แตกต่างกัน ทั้งสองด้านของฮูกที่ใหญ่ที่สุดของกลางยังสามารถเห็นคนหูหนวกเล่นเทคนิค ผ่านอุปกรณ์นี้สามารถเรียนรู้ได้ว่าคนหูหนวกได้รวมอยู่ในชีวิตของฮั่นตะวันออก ส่วนที่สี่: เตาเผาเคลือบดําของเตาเผาตงจินสมัยตงจินจากเตาเผาเต๋อชิงเป็นโบราณวัตถุระดับชาติ หากมองเครื่องเคลือบดินเผาอย่างละเอียดจะเห็นได้ว่าประกอบด้วยสองส่วนคือตัวเตาและฐาน เน้นที่ส่วนครึ่งหนึ่งของเตาที่มีรูกลมขนาดเล็กและสามเหลี่ยมสี่ผนังของเตาสร้างความงามของเส้นเรขาคณิตที่ใช้สีเทาสีดําดูเรียบง่ายแต่รวมเอาการปฏิบัติและความงามอินทรีย์ ส่วนที่ 5: ขวดห้าท่อของกระเบื้องเคลือบในสมัยราชวงศ์ถังมังกรฉวน แม้ว่าเครื่องเคลือบดินเผา Longquan ในราชวงศ์ซ่งนี้เป็นโบราณวัตถุระดับสองระดับของประเทศ แต่ฉันชอบรูปปั้นของ Qingxiu หากคุณมองดูสิ่งประดิษฐ์อย่างละเอียด คุณจะเห็นด้านบนสุดเป็นฝากระเบื้องซึ่งประกอบด้วยดอกบัวและฝากลมบัว องค์ที่สองมีห้าท่อ ส่วนด้านล่างเป็นรูปกลีบบัวหนัก จะเห็นได้ว่าเครื่องเคลือบนี้ใช้รูปดอกบัวจํานวนมาก จะเห็นได้ว่าเครื่องลายครามในสมัยราชวงศ์ซ่งจะผสมผสานวัฒนธรรมทางพุทธศาสนาเข้าด้วยกัน เรียกได้ว่าเจ้อเจียงเป็นแหล่งกําเนิดของเครื่องลายครามและแหล่งกําเนิดของเตาเผาที่มีชื่อเสียง และเป็นจุดเริ่มต้นของการเผยแพร่เทคโนโลยีการทําเครื่องลายครามในโลก ปัจจุบันเมื่อเรามาที่พิพิธภัณฑ์จังหวัดเจ้อเจียง เรายังคงสัมผัสได้ถึงความรุ่งโรจน์นี้ (ผู้เขียน: ม้าหยุด ชีวิตคือการเดิน การเดินทางต้องบันทึก!)