วัดหัวหยิน

วัดที่สวยงามมีหลายสิ่งให้ดู ฉันรู้สึกเหมือนได้กระโดดเข้าไปในภาพยนตร์จีนเมื่อฉันมาที่นี่

วัดหัวหยานตั้งอยู่ที่ 459 ถนน Xiasipo ในเขต Pingtong เมือง Shanxi จังหวัด Shanxi สร้างขึ้นใน Liaoqingning แปดปี (1062 ปี) ซึ่งเป็นอาคารวัด Liaojin ที่เก่าแก่และได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างสมบูรณ์ในประเทศจีน นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในสามวัดในราชวงศ์ Liao ที่มีอยู่ในปัจจุบัน [1-2] อาคารวัดหัวยานตั้งอยู่ตามแนวแกนตะวันออกและตะวันตก มีพื้นที่ทั้งหมด 66000 ตารางเมตร แบ่งออกเป็นสองวัดทั้งบนและล่าง วัดบนมีพระอุโบสถใหญ่เป็นศูนย์กลางและแบ่งออกเป็นสองลาน และวัดล่างเป็นศูนย์กลางของวัดพุทธศาสนาทิเบต ยกเว้นพระอุโบสถทั้งสองหลังเป็นอาคารสมัยเหลียวคิง ส่วนที่เหลือสร้างใหม่ในสมัยราชวงศ์ชิง [1-2] วัดหัวยานมีวัตถุโบราณต่างๆ เช่น อาคารเหลียวหยวน ไม้ทําเป็นศาลาเทียนจิน ประติมากรรมสี ภาพจิตรกรรมฝาผนัง ล้วนอยู่ในผลงานที่คล้ายกันและมีบทบาทสําคัญในการศึกษาประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรม ประวัติศาสตร์ศาสนา และศิลปะในประเทศจีน [1] เมื่อวันที่ 4 มีนาคม วัดหัวยันได้รับการตีพิมพ์โดยสภาแห่งรัฐประชาชนจีนเป็นหน่วยพิทักษ์วัตถุที่สําคัญแห่งชาติกลุ่มแรก

แนะนํามาก! อาคารพื้นฐานของเหลียวและทองยังคงแตกต่างจากสถาปัตยกรรมในราชวงศ์ชิงที่เราเห็นอย่างมากในรูปทรง รูปลักษณ์นั้นเรียบง่าย บรรยากาศ และหนักกว่า นอกจากนี้ ภาพจิตรกรรมฝาผนังใน "ศาลเจ้า Daxiong" นั้นงดงามและควรค่าแก่การดู ทางที่ดีควรทําการบ้านล่วงหน้า

มาต้าถง ถ้าแวะวัดเดียวก็ต้องแนะนําวัดหัวยัน แม้ว่าวัดหัวยันในตอนกลางคืนจะไม่มีแสงสว่าง แต่ในระหว่างวันเขาก็สว่างไสวเป็นพิเศษ 🌟 ไฮไลท์สองประการ: 1. ศาลเจ้าต้าเซียง ก่อนเข้าพระอุโบสถ เงยหน้าขึ้นมอง สอง ป้ายที่แขวนอยู่ด้านบน คือ ศาลเจ้าใหญ่และหมอกหยวน ประทานเป็น 1 ใน 10 นามของพระพุทธเจ้า คือ พระพุทธเจ้าสามารถปรับจิตใจคนและได้ให้ประชาชนได้ บุญธรรม มองขึ้นไปอีก รอยสักแก้วบนสันหลักสูงถึง 4.5 เมตร ทิศเหนือเป็นวัตถุดิบของราชวงศ์ทอง และทิศใต้สร้างให้ราชวงศ์หมิง หลังจากเข้าสู่พระอุโบสถใหญ่ มีพระพุทธรูปห้าเหลี่ยม สามองค์ตรงกลางเป็นพระธาตุของราชวงศ์ทอง ส่วนสองข้างทางถูกแกะสลักในกรุงปักกิ่งสองปี ถ้ามองอย่างระมัดระวัง จะพบพระอุโบสถที่แตกต่างกัน 20 วัน ทั้งสองด้านของพระอุโบสถ แต่ละบุคคลมีจิตวิญญาณที่แตกต่างกันและร่างกายจะเอียงไปเล็กน้อย จากสี ทุกคนจะเห็นได้ว่าทําในราชวงศ์หมิง แต่มีการวาดภาพอีกครั้งในช่วงสาธารณรัฐจีน มาที่นี่ตอนเช้าจะมีแสงส่องเข้ามา สวยงามเป็นพิเศษ ส่วนภาพจิตรกรรมฝาผนังยักษ์ทั้ง 4 ผนังภายในวัด ประดับประดาด้วยจิตรกรรมฝาผนังยักษ์ 21 ภาพ เป็นการเติมระหว่างปีเชียงกวางสี 2. วิหารพุทธศาสนา อยู่ทางด้านซ้ายของพระบรมมหาราชวังใหญ่ ขอแนะนําให้มาชมหอหลังก่อน หลังจากนั้น มาเยี่ยมชมที่นี่อีกครั้ง ส่วนหอนี้ เข้าไปต้องใส่รองเท้าแตะ ถ้าร่างกายไม่ดี หลังจากเยี่ยมชมชั้นลบ 1 ก็สามารถกลับทางเดิมได้ ตอนนี้แม้จะขึ้นสูงก็ไม่สามารถเดินออกมานอกหอได้ เน้นที่นี่มีรอยยิ้ม ฝ่าฟัน โพธิสัตว์ โพธิสัตว์หลัง มีลักษณะเป็นอมตะที่มีมนุษยธรรมมากขึ้น รอบๆ วิหารมีตู้พระไตรปิฎกแบบศาลา 2 ชั้น รวม 38 ตู้ เสียดายที่ตอนนี้ถูกล้อมรอบ เข้าไปไม่ได้ เดินออกจากวัด ทุกคนสามารถเห็นรอยสักแก้วสูงกว่า 3 เมตร ด้านบนด้วย แต่นี่เป็นสําเนาทั้งหมด ส่วนของจริงอยู่ที่ไหน คุณสามารถชมพิพิธภัณฑ์ต้าถงได้

วัดหัวยันแบ่งออกเป็นสองส่วนบนและล่าง วัดบนหัวหยาน วัดบนมีพระธาตุใหญ่เป็นศูนย์กลางของศาลเจ้าต้าเซียงแบ่งออกเป็นสองลาน มีประตูภูเขา ศาลาข้าม ศาลเจ้าเจ้าแม่กวนอิม ศาลาเตียน และซุ้มประตูสองหลัง การจัดวางอย่างเป็นระเบียบ สูงและต่ําเป็นแนวๆ ตัดกัน วัดหัวยัน อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของวัดซางอยู่ไม่ไกล ามพระนิกายพุทธศาสนาเป็นศูนย์กลาง มีรูปปั้นราชวงศ์เหลียว อาคารศิลาจารึก เรือนพระไตรปิฎกแบบศาลา และศาลาเทียนกงกุฎ เป็นต้น

ต้าถงเป็นเมืองโบราณทางวัฒนธรรมที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน วัดหัวหยานตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองโบราณต้าถง สร้างขึ้นในปี Songbao Yuan นั่นคือ Liao Chongxi 7 ปี (พ.ศ. 1038) เป็นที่ประดิษฐานจักรพรรดิของราชวงศ์เหลียว ซึ่งเป็นวัดของราชวงศ์เหลียวและเป็นวัดที่สําคัญในพุทธศาสนาของ Huayan น่าเสียดายที่วัดถูกไฟไหม้หลายพันปีและถูกทําลายหลายครั้ง สิ่งที่ฉันเห็นตอนนี้คือการซ่อมแซมในสถานที่เดิมในปี 2008 และฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองของวัด Dahuayan ในสมัย Liao Jin

วัดหัวยานสร้างขึ้นครั้งแรกใน Liao Chongxi 7 ปี (1038) วัดตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกไปทางทิศตะวันออก โดยมีอาคารเดี่ยวมากกว่า 30 หลัง เช่น ประตูภูเขา วัดปูกวง ศาลเจ้าต้าเซียง ศาลพระพิฆเนศ เจดีย์พุทธศาสนา และเจดีย์หัวยาน เรียงรายตามแนวแกนหลักสองสายเหนือ-ใต้ การจัดวางอย่างเข้มงวด ขนาดใหญ่ และพื้นที่ 66000 ตารางเมตร เป็นกลุ่มอาคารวัดเหลียวจินที่เก่าแก่และได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างสมบูรณ์ในประเทศจีน เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2504 ได้รับการประกาศให้เป็นหน่วยพิทักษ์มรดกที่สําคัญแห่งชาติแห่งแรก และได้รับการจัดอันดับให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวระดับ AAAA ของประเทศในเดือนเมษายน 2014