บะวังหลิง

เมื่อวันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2472 มาถึงวนอุทยานแห่งชาติบาวังหลิง มีพืชเขตร้อนทุกชนิด บางต้นสูงตระหง่าน บังท้องฟ้า และบางอันก็คดเคี้ยว ไต่ ถนนถูกสร้างขึ้นสามสายเนื่องจากการปกป้องพืชและนักท่องเที่ยว ถนนสายรัก โคดะ โคดะ เลา ต้นไม้ข้างทาง มีการระบุชื่อ พืชที่อยู่ไกลๆ เท่านั้น ทางรักวนเป็นวงกลมเล็กๆ แยกกัน ทางเดินขึ้น เดินเล่นเลนตอนลงเขา เมื่อเราไป เลนกําลังซ่อมแซม และกลับจากถนนเดิม เป็นสถานที่ท่องเที่ยวขนาดเล็กที่มีผู้คนน้อยและเงียบสงบ เหมาะที่จะขับรถไปที่จุดขายตั๋วของจุดชมวิว และขับรถอีกไม่กี่กิโลเมตรเพื่อไปยังจุดชมวิว ไม่มีรถรับส่งและกระเช้าลอยฟ้า เราไม่ได้ขับรถและเจ้าของโรงแรมมารับคุณ คุณต้องซื้อตั๋วให้เขาด้วย มิฉะนั้น จะไม่อนุญาตให้เข้าและออก

ฉันซื้อตั๋วที่ประตูและประหยัดเงินห้าหยวนต่อคน ใช้เวลาสองชั่วโมงครึ่งในการเดินอย่างสมบูรณ์ และถนนไม้กระดานไม่เปิดและถนนเดิมส่วนใหญ่จะกลับมา เป็นการดีที่จะพาลูกๆ ไปเกือบห้ากิโลเมตรเพื่อขึ้นไปบนยอดเขา

ทิวทัศน์ป่าฝนเขตร้อนทั่วไปคล้ายกับทิวทัศน์ป่าฝนดั้งเดิมของภูเขา Wuzhi, ภูเขา Gantou และ Atourling แต่มีความสวยงามมากขึ้นเพราะมีน้ําตก ยอดเขาสูงไปหน่อย และใช้เวลาในการปีนขึ้นไปบนยอดเขาค่อนข้างนาน ต้องใช้กําลังที่ดีในการขึ้นลงเขา และใช้เวลามากกว่าสามชั่วโมง ้องจองเวลาพอสมควร

สภาพแวดล้อมของระบบนิเวศดั้งเดิมนั้นดีมาก สภาพแวดล้อมของนิเวศดั้งเดิมนั้นดีมาก สภาพแวดล้อมนิเวศดั้งเดิมนั้นดีมาก สภาพแวดล้อมนิเวศดั้งเดิมนั้นดีมาก สภาพแวดล้อมนิเวศดั้งเดิมนั้นดีมาก สภาพแวดล้อมของนิเวศวิทยาดั้งเดิมนั้นดีมาก สภาพแวดล้อมของนิเวศวิทยาดั้งเดิมนั้นดีมาก

เหมาะสําหรับการเดินทางด้วยตนเองและมีนักท่องเที่ยวไม่มากนัก จุดชมวิว Baishitan ความต้องการทางกายภาพไม่สูง ทุกคนสามารถเล่นได้ได้อย่างง่ายดาย ทิวทัศน์ของป่าฝนเขตร้อนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และฉันเห็นกลุ่มลิงดําระหว่างทางซึ่งรู้สึกวิเศษมาก