泉州西街木偶戲劇表演

การแสดงละครหุ่นกระบอกบนถนน Quanzhou West Street นั้นมีพื้นฐานมาจากการแสดงหุ่นกระบอกจินเจียงเป็นหลักนั่นคือการแสดงหุ่นถุงจินเจียง ไม่ใช่การแสดงหุ่นเชือก

การแสดงหุ่นกระบอกจิ่นเจียงคือละครพื้นบ้านในเมืองจินเจียง มณฑลฝูเจี้ยน หนึ่งในมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาตินั่นคือหุ่นกระบอกใต้และหุ่นกระบอกปาล์มในเขตฉวนโจวเรียกว่าหุ่นหนานกวนในไต้หวัน ประเทศจีน ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2494 หุ่นกระบอกใต้ได้ชื่อว่าจางจงหุ่นกระบอกซึ่งเป็นการแสดงหุ่นกระบอกประเภทที่หายากในประเทศจีน

หุ่นกระบอกสไตล์ภาคใต้ได้รับความนิยมในฝูเจี้ยนตอนใต้ และต้นกำเนิดของหุ่นเชิดสามารถสืบย้อนไปถึงวัสดุทางประวัติศาสตร์ของราชวงศ์จิน ห้าราชวงศ์ และราชวงศ์ซ่งใต้ ตั้งแต่กลางราชวงศ์หมิงจนถึงปลายราชวงศ์ชิง เป็นยุครุ่งเรืองและพัฒนาหุ่นกระบอกแบบภาคใต้ ตามตำนานพื้นบ้านและ "พงศาวดารทั่วไปของไต้หวัน" หุ่นเชิดมีต้นกำเนิดในสมัยเจียจิง ราชวงศ์หมิงและผู้ก่อตั้งคือ Liang Binglin ซึ่งต่อมาได้รับการขนานนามว่าเป็น "นักแสดงโอเปร่าหมายเลข 1" ในช่วงกลางของราชวงศ์ชิง การแสดงละครหุ่นในจิ่นเจียงและสถานที่อื่นๆ เจริญรุ่งเรืองและแพร่กระจายไปยังไต้หวัน ขณะเดียวกัน ศิลปินอย่าง Li Kecha ก็ปรากฏตัวขึ้น ในช่วงปลายราชวงศ์ชิงและจุดเริ่มต้นของสาธารณรัฐจีน คณะละครหุ่นบางกลุ่มได้ปรากฏตัวขึ้นในมณฑลต่างๆ ของเทศมณฑลฉวน เช่น "คณะเสือห้าตัว" ทางตอนใต้ของฝูเจี้ยนในช่วงปีตงจือและกวงซูของราชวงศ์ชิง ในช่วงสาธารณรัฐจีน คณะละครหุ่นใน Anxi, Hui'an และสถานที่อื่นๆ เกือบกระจายไปทั่วมณฑล Jinjiang Bag Puppetry มีสไตล์ศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ โดยมีการแบ่งบทบาทอย่างพิถีพิถัน การแกะสลักหัวหุ่นด้วยทั้งรูปร่างและจิตวิญญาณ การแสดงที่ละเอียดอ่อน และการเคลื่อนไหวที่เหมือนจริง

เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2548 การแสดงหุ่นกระบอก Quanzhou Nanpai (การแสดงหุ่นกระบอกจินเจียง) ได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในโครงการมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ชุดแรกของมณฑลในมณฑลฝูเจี้ยน เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ.2549 การแสดงหุ่นกระบอก (การแสดงหุ่นถุงจินเจียง) ได้รับการอนุมัติจากรัฐ และรวมอยู่ในรายการมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้แห่งชาติชุดแรก โดยมีมรดกหมายเลข IV-92